مسابقات سه روزه

طبق آمار منتشره از طرف کمیته ملی المپیک در مسابقات المپیک مونترال مسابقات سه روزه از نظر تماشاچی در رده ششم قرار داشته است

مسابقه مهیج و محبوب سه روزه در مدارس سواره نظام ارتش فرانسه پایه گذاری شد. افراد ارتش فرانسه برای جنگیدن به اسبهائی احتیاج داشتند که از سوار خود اطاعت کند. قوی و شجاع باشد و استقامت حمل سوار و تجهیزات او در میان کوه و دشت را داشته و پس از استراحتی کوتاه دوباره مسافت دیگری را طی کند . در این حال سوارکاران هم می بایست بهمان نسبت شاع و قوی بوده به نحو شایسته ای از رموز تربیت اسب و سواری بهره مند باشند . مسابقه سه قسمت داشته که هر قسمت آن در یک روز برگزار می شده تا اگر در هر یک از قسمتها اطاعت – قدرت – شجاعت و سرعت در اسب و یا سوار نقطه ضعفی می بوده آشکار شود .

امروزه این مسابقات بهمان صورت در سه روز برگزار می شود .

روز اول مسابقه درساژ یعنی هنر نمائی اسب و سوار برای نشان دادن درجه اطاعت و انقیاد و نرمش اسب می باشد . مدت آن ده دقیقه و در محوطه ای سرباز بطول ۴۰ و بعرض ۲۰ متر اجرا می شود . حرکات بسیار ساده و عبارتند از : حرکت روی خط مستقیم - چرخیدن – دایره زدن – عقب رو – قدم – یورتمه – چهارنعل و حرکت روی دو محور . سوار می بایست تداوم این حرکات را از حفظ بداند و بدنبال هم باجرا بگذارد . حرکات این مسابقه باید در کمال دقت و صحت باجرا گذاشته شود مثلا در حرکت روی خط مستقیم اسب می بایست کاملا مستقیم بوده و یا اگر در جائی باید بایستد در همان نقطه ایستاده و ایست او کامل شود .

هر یک از مواد بین ۶ تا ۱۰ نمره دارد و بوسیله دو یا سه قاضی قضاوت می شود . نمره ها ی قضات با یک محاسبه ساده به خطا تبدیل شده به حساب اسب و سوار منظور می شود که با مجموع خظاهای او در دو مسابقه دیگر جمع می شود .

در روز دوم مسابقه استقامت و سرعت انجام می شود که تقریبا سرنوشت قهرمان را هم روشن می کند . این قسمت به چهار مرحله ا – بی – سی و دی تقسیم می شود .

مرحله " ا " که رد یابی نام دارد معمولا حدود سه تا شش کیلومتر با سرعتی معادل ۴۰۰/۱۴ کیلومتر در ساعت است که مطابق با گام سریع یورتمه می باشد ولی معمولا بصورت مخلوطی از گامهای قدم – یورتمه و چهارنعل طی می شود .

مرحله " بی " که سرعت با مانع نام دارد بین سه تا پنج کیلومتر با سرعتی معادل ۴۰۰/۴۱ در ساعت است و حدودا بین ۱۰ تا ۱۵ مانع از نوع موانع مسابقات کورس پرش در آن تعبیه می شود و می بایست با گام سریع چهارنعل طی شود زود رسیدن سوارکار یا تجاوز از زمان مجاز هم خطا به حساب می آید .

بلافاصله پس از اتمام این مرحله مرحله "سی " که دوباره ردیابی با مسافتی بین هشت تا دوازده کیلومتر با سرعتی معادل ۴۰۰/۱۴ کیلومتر در ساعت شروع می شود. در پایان مرحله سی ده دقیقه استراحت در نظر گرفته شده که اسب هم از طرف هیات دامپزشکی تحت معاینه قرار می گیرد و در صورت سلامت اجازه حرکت در مرحله بعدی را بدست می آورد .

اگر آخرین مرحله " دی " بنام صحرائی می باشد مسافت آن بین ۶ تا ۸ کیلومتر است و سرعت آن معادل ۲۰۰/۳۴ کیلومتر در ساعت می باشد . بین ۳۰ تا ۴۵ مانع در این مسیر تعبیه می شود که خود مسیر هم از پستی و بلندی و فرازها و نشیب های گوناگونی تشکیل شده و در پس هر مانع یا پیچ مشکلی نهفته است تا قدرت و ضعف اسب و سوار آشکار شود . در تمام طول مسیر مسابقه استقامت و سرعت هر بار امتناع اسب از پرش یا زمین خوردن خطا و سه بار امتناع و یا تمام نکردن مسابقه اخراج بهمراه دارد .

سومین روز پس از اینکه اسب از بازرسی دامپزشکی اجازه شرکت دریافت کرد. مسابقه پرش برگزار می شود . این مسابقه در رده "سی " برگزار می شود و معمولا مسیر را کمی مشکل انتخاب می کنند تا به قدرت اسب و سوار پی ببرند .مسابقه یکروزه از نظر کلی شبیه مسابقه سه روزه است ولی هر سه قسمت در یک روز انجام می گیرد و اول درساژ

دوم پرش و سوم قسمت استقامت و سرعت که فقط مرحله صحرائی آن و کمی هم ساده تر از سه روزه در نظر گرفته می شود برگزار خواهد شد .

مسابقات سه روزه از سال ۱۹۱۲ در استکهلم در مسابقات المپیک جای گرفت و هر ساله در سطح اروپا بصورت جهانی و هر چهار سال یکبار در المپیک با شکوه هر چه تمام تر هم بصورت انفرادی و هم بصورت تیمی برگزار می شود .

طبق آمار منتشره از طرف کمیته ملی المپیک در مسابقات المپیک مونترال مسابقات سه روزه از نظر تماشاچی در رده ششم قرار داشته است .