مقام منتظر

چرا باید منتظر ظهور باشیم؟ انتظار فرج چه جایگاه و ارزشی دارد و چرا باید شیعیان به این مساله مهم توجه جدی داشته باشند؟ در دورانی که شیعیان از وجود امام معصوم محروم هستند، انتظار …

چرا باید منتظر ظهور باشیم؟ انتظار فرج چه جایگاه و ارزشی دارد و چرا باید شیعیان به این مساله مهم توجه جدی داشته باشند؟ در دورانی که شیعیان از وجود امام معصوم محروم هستند، انتظار ظهور امام عصر (عج) و برقراری حکومت عدل در سراسر گیتی و ایجاد انگیزه و تلاش برای زمینه‌سازی ظهور منجی چه اهمیتی دارد و این‌که در دوران غیبت چگونه باید رفتار کرد؟

در روایات ائمه شیعه تاکید شده است که بافضیلت‌ترین اعمال امت اسلام انتظار فرج از جانب خداوند متعال است. یکی از اصحاب امام صادق(ع)‌ نقل می‌کند که آن حضرت فرمودند: طوبی برای کسی است که در ایام غیبت قائم ما به امر ما چنگ بزند و دلش پس از هدایت یافتن از حق برنگردد. از حضرت سوال می‌شود که طوبی چیست؟ حضرت فرمود: درختی است در بهشت که ریشه‌اش در خانه علی‌ بن‌ابیطالب است، هیچ مومنی نیست مگر این‌که شاخه‌ای از شاخه‌های آن در قصر وی است. این است معنی قول خداوند که می‌فرماید: «پاکیزه‌ترین زندگی نصیبشان است و بهترین سرانجام‌ها» (۲۹ رعد)

دینداری در آخرالزمان چه ارزشی دارد و مومنان حقیقی در این عصر، در چه درجه و رتبه‌ای از ایمان قرار خواهند گرفت؟ به راستی جایگاه چه کسی بالاتر است؛ آن‌که حضور امام معصوم را درک کرده و ایمان آورده و به یقین رسیده است یا آن کس که در دوران غیبت امام و بدون درک حضور امام ایمان آورده است؟ رسول خدا(ص) در حدیثی به علی(ع) فرمودند: ای علی بدان کسانی که یقین‌شان درخصوص عقاید دینی بیشتر است، قومی‌اند که در آخرالزمان خواهند آمد. آنها پیامبری نمی‌بینند و حجت خدا هم از ایشان غایب می‌شود. با وجود این به محض دیدن سیاهی بر روی سپیدی (یعنی به محض دیدن آیات و احادیث) ایمان می‌آورند.

در کلام امام زین‌العابدین(ع) نیز جایگاه منتظران این‌گونه ترسیم شده است: «هر که در ایام غیبت قائم در ولایت و دوستی ما اهل بیت ثابت قدم باشد، هر آینه خدای تعالی عطا می‌کند به او اجر هزار شهید را که مانند شهدای بدر و احد هستند.»

منتظر ظهور تمام همت خویش را برای زمینه‌سازی فرج امام‌عصر مصروف می‌دارد و حتی اگر در این راه همه هستی خویش را از دست بدهد باز هم احساس خسران نمی‌کند. در روایتی می‌خوانیم شخصی به امام صادق(ع)‌ عرض می‌کند: چه می‌فرمایید درباره کسی که به انتظار و آرزوی این امر (ظهور قائم) وفات می‌یابد؟ حضرت فرمود: او به منزله کسی است که در وقت ظهور در زیر خیمه‌ای باشد که برای آن حضرت برپا می‌شود و او به منزله کسی است که با رسول خدا باشد.

باید در دوران غیبت با تمام وجود به ریسمان اسلام ناب چنگ زد و آن همان اسلامی است که علمای ربانی آن را به مردم ارائه می‌کنند. عبدالله بن‌سنان می‌گوید من به همراه پدرم به خدمت امام صادق(ع)‌ مشرف شدیم. آن حضرت به ما فرمود: اگر در زمانی بودید که در آن زمان امامی نباشد که هدایت کند و نشانه‌ای نباشد که دیده شود حال شما در آن هنگام چگونه است؟ حضرت ادامه داد: از آن حیرت نجات نمی‌یابد مگر کسی که به دعای حریق دعا بکند. هرگاه این مساله به وقوع پیوست و قائم ما را درک نکردید، هر آینه به دین خود چنگ بزنید و آن را از دست ندهید تا وقتی که ظهور قائم واقع شود.

ظهور مهدی موعود یکی از اصول اعتقادی شیعه است و بدون اعتقاد به آن ایمان انسان کامل نخواهد بود. امام صادق(ع)‌ روزی به ابوبصیر فرمود: آیا خبر ندهم به شما چیزی را که خداوند عالم هیچ عمل را از بندگان قبول نمی‌کند مگر با آن؟

حضرت در ادامه فرمودند: آن چیز شهادت است به یگانگی خدا و به این‌که محمد بنده و فرستاده اوست و اقرار به اوامر الهی و ولایت ما و تبری جستن از دشمنان ما اهل‌بیت و تسلیم شدن در برابر اهل بیت و طریقه ورع و تقوا را پیش گرفتن و در بندگی سعی و تلاش کردن و منتظر ظهور قائم بودن. برای ما اهل‌بیت دولتی است و هرگاه که خدا بخواهد ظاهر می‌گرداند. هرکه دوست بدارد از اصحاب قائم باشد، هر آینه باید منتظر ظهور آن حضرت باشد و در این انتظارش به مقتضای ورع و تقوا رفتار کند و به اخلاق حمیده و اوصاف پسندیده متصف شود. اگر در این حالت او را مرگ دریابد و قائم بعد از او ظهور کند، هر آینه اجر کسی که آن حضرت را دریافته است به او می‌رسد، پس آنچه گفتم اخذ کنید و منتظر باشید. گوارا باد بر شما ای امت مرحومه.

در آخر این‌که رسول خدا فرمودند: حجت خدا از میان امت من غایب می‌شود و نامش برده نمی‌شود تا وقتی که خدا او را ظاهر گرداند. وقتی او ظهور کرد، زمین را پر از عدل می‌گرداند چنانچه از ظلم و جور پر شده است، گوارا باد بر کسانی که در ایام غیبتش صبر می‌کنند و خوشا به حال آنان که در راه راست خود ایستادگی می‌کنند. ایشان همان کسانی‌اند که خداوند در کتاب خود فرموده است: کسانی که به غیب ایمان می‌آورند.(بقره ۳)

حامد علی‌اکبرزاده