پیش شرط های ازدواج سالم

دوستی می گفت در یکی از تالارهای عروسی آنچنانی واقع در محلات بالای شهر تهران که برای برگزاری مراسم در یک شب, قیمت سرسام آوری صرف تجملات می شود, مدیریت تصمیم گرفتند در اولین سالروز ازدواج زوجینی که جشن خود را در آنجا برگزار کرده بودند, هدایایی به رسم یادبود به آنان بدهند

دوستی می‌گفت در یکی از تالارهای عروسی آنچنانی واقع در محلات بالای شهر تهران که برای برگزاری مراسم در یک شب، قیمت سرسام‌آوری صرف تجملات می‌شود، مدیریت تصمیم گرفتند در اولین سالروز ازدواج زوجینی که جشن خود را در آنجا برگزار کرده بودند، هدایایی به رسم یادبود به آنان بدهند. باورتان نمی‌شود اگر بگویم مدیریت آنجا با ناراحتی از این موضوع، عنوان کرده است که تنها یک‌سوم این زوج‌ها برای دریافت هدیه خود آمده‌اند و بقیه آنها قبل از اینکه به اولین سال ازدواج خود برسند، از هم جدا شده بودند...

شاید به نظرتان خنده‌دار باشد اما اگر سری به دادگاه‌های خانواده و مراکز مشاوره بزنید، ماجراهایی را به چشم می‌بینید و با گوش‌هایتان می‌شنوید که باورکردنی نیست. زوج‌های جوان بسیاری را می‌بینید که واقعا بر سر هیچ و پوچ به جان اعصاب و آبروی یکدیگر افتاده‌اند، حرمت‌ها را لگدمال کرده‌اند و دل یکدیگر را با جملات و حرکات دور از اخلاق شکسته‌اند. وقتی دقیق‌تر نگاه می‌کنیم و داستان زندگی‌شان را می‌خوانیم، به این نکته می‌رسیم که آنها به دلیل دقت نکردن به نکاتی بسیار ساده اما کلیدی و مهم در زندگی در این مخمصه افتاده‌اند. اگر شما هم جزو جوانانی هستید که می‌خواهید در زندگی مشترک موفق باشید و با ازدواج خودتان به رضایت و آرامش برسید، باید این نکات مهم را بدانید و با شنیدن داستان زندگی این افراد و عبرت گرفتن از آن سعی کنید هرگز اشتباهات آنان را تکرار نکنید.

● داستان

از کنار ماشین‌های گل زده عروس که رد می‌شوم به یاد خودم می‌افتم. من و نامزدم با چه ذوق و شوقی راجع به مراسم ازدواج و اینکه لباس‌مان چه‌طور باشد و ماشین عروس و دسته گل عروسی از کدام گل‌فروشی معروف و آن‌چنانی تهیه شود، صحبت می‌‌کردیم. چه برنامه‌هایی داشتیم! همه‌چیز داشت خوب پیش می‌رفت تا اینکه روز خرید فرارسید. من انتظار داشتم به اتفاق همسرم به بازار برویم اما مادر و پدر شوهرم داخل ماشین نشسته بودند و همراه‌مان شدند. به نظر من مانعی نداشت که آنها هم بیایند. فکر می‌کردم ایشان فقط همراه‌مان هستند اما دخالت که چه عرض کنم، حتی در مورد نوع و رنگ آنچه قصد خرید داشتیم و اینکه باید از کدام مغازه آن را بخریم حرف خودشان را می‌زدند و در کمال ناباوری شاهد اطاعت محض همسرم بودم. تا آن روز در چنین شرایطی نبودم و تازه متوجه شدم در این خانواده نه تنها پسر خانواده بلکه مادرشوهرم نیز مطیع محض مردسالاری‌های پدرشوهرم هستند. گمان کردم نباید بهانه‌تراشی کنم. قطعا همسرم بدون تکیه مالی پدرش قادر نخواهد بود چنین مراسم باشکوهی بگیرد. وسوسه اینکه جشن عروسی آن‌چنانی برایم بگیرند چشم‌هایم را کور کرده بود ولی دیگر نتوانستم طاقت بیاورم. حتی مهمان‌های جشن ازدواج‌مان را باید با نظر پدر همسرم دعوت می‌کردم. همسرم هیچ اراده‌ای در این تصمیم‌گیری‌ها نداشت. بالاخره عقد را به هم زدم. نمی‌دانم اشتباه و گناهم چه بود؟ من زیاده‌خواه نبودم. خیلی‌ها امروزه مراسم آبرومند می‌خواهند. یک سال است عقدم را به هم زده‌ام ولی نمی‌دانم اشکال کار کجا بوده. هر کس ما را با هم می‌دید می‌گفت شما دو خانواده ربطی به هم نداشتید و خیلی خوب شد که این ازدواج سر نگرفت ولی به هر حال، این تجربه تلخ هرگز از خاطرم نمی‌رود. کجای این راه را اشتباه رفتم که سر از بیراهه و بن‌بست درآوردم؟

سمانه ۲۸ ساله

● در مطب مشاور

بررسی داستان این هفته را در آستانه سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و فاطمه(س) به فال نیک می‌گیریم و از آن، بهانه‌ای می‌سازیم که بار دیگر، به نکات مهمی که لازمه شکل‌گیری یک ازدواج سالم و پایدار است، بپردازیم. قبل از بررسی اینکه چرا این خانم‌ جوان، با چنین مشکلی مواجه شده‌اند، اجازه بدهید توجه شما را به نکته مهمی جلب کنم. آیا تا به حال دقت کرده‌اید که در گذر سال‌ها و با ورود تجمل‌گرایی در جامعه، چه‌قدر بنیان خانواده‌ها سست شده است؟ از آن روزی که دغدغه عمده خانواده‌ها تهیه جهیزیه‌های آن‌چنانی و مارک‌دار و لیست کردن یک برند خاص شد، از آن روزی که به جای اندیشیدن درخصوص نکات اساسی و مهم زندگی جوان‌ها، هم و غم آنها و اطرافیان‌شان به سمت فرعیات چون خرید عروسی و برگزاری مراسم در فلان تالار سوق داده شد، دوام زندگی جوان‌ها کمتر و آمار طلاق بیشتر شد.

به نظر می‌رسد بعضی از این مراسم‌های دست و پاگیر و رسوم خاصی که برگزاری آنها فقط بر هزینه‌های ازدواج می‌افزاید واقعا باید حذف شود چون این رسوم تجملی است و محاسبه هزینه‌های آنها، انگیزه ازدواج را از جوانان می‌گیرد و باعث ایجاد حالت ترس در مواجهه آنها با کلمه ازدواج می‌شود. یکی از علت‌هایی که خیلی از جوانان امروز زیر بار ازدواج نمی‌روند وجود همین شرایط سخت است که آنها را از ازدواج می‌ترساند. قطعا نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم جوان امروز، هر چه‌قدر هم از ائمه(ع) الگوپذیر باشد، تصمیم بگیرد ازدواجی به سادگی حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) برگزار کند.

اما می‌توانیم به عنوان خانواده‌های ایرانی، آنچه خودمان با اهمال‌کاری، به غلط، ارزش جلوه داده‌ایم، یعنی ورود تجملات آن‌چنانی در مراسم ازدواج را اصلاح کنیم. بد نیست خانواده‌های ایرانی به یاد بیاورند که در گذشته‌های نه چندان دور، آن موقعی که ازدواج‌های ساده و پایدار مد بود، عروس و داماد و خانواده‌های‌ آنها واقعا در مراسم ازدواج شادمانی می‌کردند و با دلی شاد، یک زندگی خوب را شروع می‌کردند. اما امروز جای شادی را اضطراب و استرس برگزاری مراسم گرفته است. نه تنها عروس و داماد بلکه خانواده‌ها نیز به جای لذت بردن از مراسم ازدواج فرزندان‌شان، در پی زرق و برق تجملات هستند. گاهی حتی این تجمل‌گرایی باعث می‌شود خانواده‌ها، نکات مهمی را که باید در شروع زندگی فرزندشان در نظر بگیرند فراموش کنند.

در داستان این خانم جوان، گناه و تقصیر تفکرش بیش از آنچه متوجه خود او باشد، متوجه والدین او است. آنها که بدون در نظر گرفتن تناسب‌های لازم، اجازه دادند، دخترشان وارد این رابطه عاطفی شود و تا شکل‌گیری مراسم پیش برود. والدین این خانم باید از سنین نوجوانی و جوانی، این آگاهی را به فرزندشان می‌دادند که اصل ازدواج موضوعی فراتر از انجام خرید عروسی و یا مراسم شب عروسی است. ازدواج شروعی است برای ساختن یک زندگی مشترک و زوجین باید بدانند که قرار است در کنار هم، یک زندگی را با همه سختی‌ها و شیرینی‌هایش، تجربه کنند. همه پدر و مادرها موظف‌اند در تربیت فرزندان خود از سنین نوجوانی اطلاعات آنها را در زمینه زندگی آینده‌شان بیفزایند و به آنها بیاموزند که در بدو ورودشان به جامعه چه‌طور باید با دوستان، با همکاران و با کسی که احساسی خاص نسبت به او دارند و قصد زندگی مشترک خواهند داشت، برخورد کنند. یک پدر و مادر آگاه به فرزندش می‌آموزد که چه طور باید ازدواج سالمی داشت و همواره به فرزندش کمک می‌کند تا کسی را که در خور اوست شناسایی کند.

الهه رضائیان