أنا نبی الکلمات

عام را چهار فصل باشد و خاص را در هر نفسی یک فصل باشد ، فصل عام از گردش سال باشد و فصل خاص به گردش چشمان محبوب ، فصل عام به دیدن ماه باشد و فصل خاص به دیدن معشوق، پس چه دریابد او که بصارت …

عام را چهار فصل باشد و خاص را در هر نفسی یک فصل باشد ، فصل عام از گردش سال باشد و فصل خاص به گردش چشمان محبوب ، فصل عام به دیدن ماه باشد و فصل خاص به دیدن معشوق، پس چه دریابد او که بصارت حقیقت ندارد ؟! چه بیند او که دیده بینا ندارد؟ کجا رود کسی که بر دست و پای إنکال و سلاسل دارد؟ بوسنده کی باشد آنکه ترسنده باشد؟ که من در آرزوی یک نگاه تو و در إنتظار شنیدن یک کلمه از تو ، عاشقانه خون خواهم داد ، خون خواهم ریخت ،و مگر جان را خلق نفرموده اند جز برای سپردن ؟!

پس از شما کیست که مرا دیدار در آسمان دهد تا هر چه در آسمان است از خلق بردارم و نیست گردانم و بساط عشق خود در دامن او گسترانم ، چنانکه در زمین کردم که من از وقتی تو را میشناسم نه قلبم می بیند و نه گوشم میشنود ، تنها احساسم تو را فریاد میزند و این داستانی است که هر روز در روضه اشتیاق وجودم و در حفره إفتراق قلبم تکرار میشود تا خلائق بدانند نهایت مقامات همه اگر پیدا باشد، نهایت مقام تو و حرف دل دانیال جز عشق تو و تماشای چشمان سیاهت نباشد

اینک ، ای کلّ إحساسنا منک ، از من خجالت مکش ، به چشمانم نگاه کن ، صدایت را به دلم برسان و به من بگو دوستت دارم تا همچنان عاشق ترین رسول کلمات مهر تو باقی بمانم !

به قلم آقای دانیال دهقانیان