کیمیاگری با مسعود کیمیایی

کیمیایی اولین فیلمش به نام «بیگانه بیا» را در سال ۱۳۴۷ ساخت که از ساختار مستحکمی برخوردار نیست و اقبال چندانی نیز در گیشه نداشت. یک سال بعد «قیصر» وضع را تغییر می‌دهد. این فیلم در …

کیمیایی اولین فیلمش به نام «بیگانه بیا» را در سال ۱۳۴۷ ساخت که از ساختار مستحکمی برخوردار نیست و اقبال چندانی نیز در گیشه نداشت. یک سال بعد «قیصر» وضع را تغییر می‌دهد. این فیلم در نمایش اول خود در میان عامه مردم مورد پسند واقع نمی‌شود اما در اکران دوم رکورد فروش را می‌شکند. این اتفاقی بود که تا آن زمان در سینمای ایران کمتر رخ داده بود.

موقعیت مالی این فرد قابل اعتماد نیست و از هر فرصتی می‌خواهد برای پولدار شدن استفاده کند

مسعود کیمیایی علاوه بر فعالیت‌های سینمایی‌اش، نوشتن رمان و شعر را نیز تجربه کرده است. او همچنین برای اولین‌بار در سال ۸۲، در فیلم مستند «هشتصد قدم در لاله‌زار» ساخته امید شریف موسوی مقابل دوربین قرار گرفت و راوی اصلی این فیلم درباره خیابان مشهور طهران قدیم یعنی «لاله‌زار» شد که همواره در بیشتر فیلم‌های ساخته خودش و حتی رمانش نیز دلبستگی خود را به آن ابراز کرده است.

شجاع است و در زندگی خطر می‌کند اما به هیچ وجه تا به آخر پایبند نمی‌‌ماند

کیمیایی از چهره‌های بحث‌بر‌انگیز و جنجالی سینمای ایران است. او با ساخت فیلم قیصر برای اولین‌بار ۲ قطب هنری و تجاری سینمای ایران را به هم پیوند داد و آغازگر موج نو در سینمای ایران بود. بیشتر آثار کیمیایی در ژانر اجتماعی-سیاسی است.

نسبت به جوانان احساس مسئولیت می‌کند و سعی دارد به آنها کمک کند

مسعود کیمیایی بعد از برنده شده جایزه ویژه «خرس طلایی» در سال ۶۸ برای فیلم «دندان مار» از چهره‌‌های جوان در کارهایش استفاده می‌کند که این کار او باعث می‌شود به عنوان تصویرگر زندگی جوانان دهه ۷۰ معرفی می‌کنند همچنین کیمیایی با فیلم «سلطان» پسرش «پولاد کیمیایی» را به عنوان بازیگر به سینما معرفی می‌کند.

عاشق شغل و حرفه‌اش است و به طور کلی زندگی‌اش در هنر خلاصه می‌‌شود

کیمیایی، فیلمنامه تمامی آثارش را خودش نوشته و همچنین تدوین، طراحی صحنه و طراحی لباس تعدادی از فیلم‌هایش مانند گروهبان، ردپای گرگ، مرسدس و فریاد را نیز خود به عهده داشته است.

هیچ چیزی او را راضی نمی‌کند و یکنواختی زندگی‌اش را دوست ندارد

فیلم جرم در سال ۸۹ برای کیمیایی اولین جایزه سینمایی از جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد. او در مراسم افتتاحیه و اختتامیه با سخنرانی کنایه‌آمیز از اینکه پس از ۲۰ سال به یاد او افتاده‌اند، گلایه کرد و در مراسم اختتامیه در حالی که با پسرش برای دریافت جایزه بهترین فیلم روی صحنه رفته بود تاکید کرد، فیلمسازی مستقل است و به جایی وابسته نیست.

باهوش و متفکر است ولی در هر کاری افراط می‌کند

بارزترین توانایی کیمیایی در فیلمنامه‌هایش، دیالوگ‌ها و مونولگ‌های خاص اوست. کیمیایی زبان عامیانه (کوچه و بازار) را به خوبی می‌شناسد و در ایجاد ضرباهنگ مناسب برای ادای آنها مهارت زیادی دارد در کنار علی حاتمی، کیمیایی را نیز باید خالق بخش عمده‌ای از مشهورترین دیالوگ‌های تاریخ سینمای ایران دانست.