مقایسه عوارض ناشی از انجام مانورهای Epley و Semont تعداد جلسات لازم جهت بهبود بیماران با سرگیجه خوش خیم وضعیتی BPPV کانال خلفی

سرگیجه خوش خیم وضعیتی از شایعترین علل مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی است

● مقدمه:

سرگیجه خوش خیم وضعیتی از شایعترین علل مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی است. مانور درمانی (Epley,Semont) روش موثری جهت درمان بیماری بوده و انجام آنها با عارضه قابل توجهی همراه نمی باشد.

هدف این مطالعه بررسی و مقایسه عوارض انجام این دو مانور تعداد جلسات مانور لازم جهت بهبودی در بیماران BPPV می باشد.

● روشها:

جمعیت مورد مطالعه ۱۳۰ بیمار با تشخیص اثبات شده BPPV کانال خلفی با شرح حال و مانورهال پیک بوده زمان مطالعه از ۸۰/۱/۱ لغایت ۸۱/۷/۱ و مکان آن مرکز پزشکی آیت الله کاشانی اصفهان می باشد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه ۶۵ نفری قرار گرفته و جهت گروه اول و دوم به ترتیب مانور Epley و Semont انجام گرفته و سپس طی یک دوره پیگیری ۳ ماهه هر هفته بیماران از نظر وجود سرگیجه و نیستاگموس طی انجام مانورهال پیک بررسی می شدند.

● نتایج :

دو گروه از نظر فراوانی جنس و میانگین سنی همسان بوده (P<۰.۰۵) و اثر بخشی مانورهای Epley و Semont در پایان ماه سوم به ترتیب (۹۳.۸۴ و ۷۶.۹۲%) بود (P=۰.۰۱)، عوارض ناشی از انجام مانورها به ترتیب (۴.۶۱% و ۰%) بود (P=۰.۰۸۲) و میانگین تعداد جلسات انجام شده تا بهبودی کامل به ترتیب (۱.۰۹± ۱.۹۳ و ۰.۸±۲.۱۴) بوده است (P=۰.۰۹).

● بحث:

طبق این مطالعه این دو مانور در درمان BPPV مؤثر بوده و اثربخشی Epley بیشتر بوده و انجام این دو مانور با عارضه قابل توجهی همراه نبوده و از نظر تعداد جلسات مانور لازم جهت بهبودی نیز تلفات معنی داری ندارند(P=۰.۰۹).

عنوان	فایل
مقایسه عوارض ناشی از انجام مانورهای Epley و Semont تعداد جلسات لازم جهت بهبود بیماران با سرگیجه خوش خیم وضعیتی (BPPV) کانال خلفی	application/pdf manuvre Epley.pdf 160 KB	دانلود

نظام الدین برجیس

احمدرضا اخوت

سرور نقدی