۱۳ دسامبر سال ۱۵۴۶ ـ درسی که در قرن ۱۶ پرتغالیها از برتری اسلحه گرفتند و به ارث برای غرب باقی گذارده اند

پرتغالیها که با هدف استعمار ، از راه دریایی که خود یافته بودند وارد هند شده و نقاطی را در ساحل غربی هند برای اشغال و ایجاد پایگاه جهت دست اندازی به سایر مناطق مشرق زمین از جمله …

پرتغالیها که با هدف استعمار ، از راه دریایی که خود یافته بودند وارد هند شده و نقاطی را در ساحل غربی هند برای اشغال و ایجاد پایگاه جهت دست اندازی به سایر مناطق مشرق زمین از جمله خلیج فارس در نظر گرفته بودند ۱۳ دسامبر سال ۱۵۴۶ در جنگ بر نیروهای حکمران گجرات هند پیروز شدند و موفق به پیاده کردن نقشه خود گردیدند.

نیروهای حکمران گجرات سی برابر پرتغالیها بودند ولی چون اسلحه آتشین در اختیار نداشتند شکست خوردند . هندیها تا زمان این پیروزی به پرتغالیها روی خوش نشان نداده بودند که برتری اسلحه (توپ و تفنگ ) ، آنان را مرعوب کرد . اسیب پذیری دیگر هندی ها این بود که یک دولت واحد نداشتند و دولت دهلی بر مناطق جنوبی مسلط نبود.

این رویداد به دولتهای غرب درس داد که نه تنها باید برتری تسلیحاتی خود را حفظ کنند بلکه نیابد امکان دهند که ملل دیگر به جنگ افزار موثر دست یابند و نیز باهم متحد شوند . این تجربه پرتغال به صورت یک میراث برای غرب باقی مانده و یک سیاست عمومی آنها شده است .

در آن زمان جمعیت همه پرتغال به پایه یک شهر هند نمی رسید و ترس از جمعیت زیاد مشرق زمین هم عامل دیگری برای ترس استثمارگران بوده است ، و این ترس از وقتی زیاد شده است که متوجه شده اند که این جمعیت از تحمل تلفات بیمی به دل را ه نمی دهد؛ مثال بارز آن را چینی ها در اوایل دهه ۱۹۵۰ در جریان جنگ کره با عبور از رود « یالو » از خود نشان دادند.