هولگانیسم آشوبگری ورزشی

آشوبهای ورزشی یا هولگانیسم باید فارغ از احساسات مورد بررسی قرار گیرد نه سیاستمداران باید آن را تحول به گروه یا اشخاص کنند ونه ماموران انتظامی می باید با این پدیده به عنوان موضوعی در کنار سایر موضوعات برخورد کنند

آشوبهای ورزشی یا هولگانیسم باید فارغ از احساسات مورد بررسی قرار گیرد نه سیاستمداران باید آن را تحول به گروه یا اشخاص کنند ونه ماموران انتظامی می باید با این پدیده به عنوان موضوعی در کنار سایر موضوعات برخورد کنند .

در برخورد با مسئله های این چنینی باید صبر وحوصله پیشه کنیم وآنرا ریشه یابی کنیم وبا مسئله آنطور که هست برخورد کنیم نه با یک دید عجولانه وغیر واقع بینانه که نه تنها این طوری مسئله را حل نکرده ایم بلکه به آن دامن زده ایم .

در این مقاله سعی شده که ریشه ای این موضوع را بررسی کنیم امیدوارم تا پایان حوصله کرده وآنرا بخوانید.

● تعریف آشوبگری ورزشی :

تجمع مردم به دنبال یک مسابقه که باعث ایجاد ضرر وزیان به اموال عمومی وشخصی می شود که این تجمع یا به خاطر باخت یا برد تیم محبوبشان که به صورت شادمانی ورزشی تعبیر می شود .

همانطوریکه در تعریف بالا گفته شد این تجمعها به دو دلیل اتفاق می افتد

۱) باخت تیم :

مثال این مورد می توانیم اشاره کنیم به دیدار تیمهای لیورپول ویوونتوس در فینال جام باشگاهای اروپا در بلژیک در سال ۱۹۸۵اشاره کرد که ۳۹نفر کشته شدند که جهان ازاین حادثه حیرت زده شد با این وصف سیاستمداران آن را تنها ناشی از سوء رفتار افراد نابا ب ذکر کردند .

۲) برد تیم :

مثال این مورد می توانیم اشاره به کشور خودمان کرد. (که موضوع این مقاله درباره همین مورد می باشد)

شادمانیهای که تبدیل به آشوب می شود خاص ایران نیست ودر دیگر کشورها نیز وجود دارد اما علت وقوع آن فرق می کند.

در اکثر کشورهای اروپای علت آنکه شادمانی ورزشی تبدیل به آشوب می شود گروه خاصی از خشونت طلبان هستند که باعث ایجاد آشوب می شوند چون این عده می دانند که شانس پلیس در دسگیری آنها دراین نوع تجمعها بسیار کمتر است .

اما در ایران عامل مختلفی است که باعث آشوب می شود که در اینجا نظر شما خوانندگان محترم را به بیانات دکتر ملک پور استاد جامعه شناسی جلب می کنم .

ایشان براین باورند فرهنگ شادمانی جمعی چندان در فرهنگ رسمی و حاکم بر جامعه جایگاهی ندارد وعدم توجه به این فرهنگ خود زمینه ساز بروز بسیاری از مسایل ومشکلات اجتماعی شده است.

هیجانات وشادمانی گروهای مختلف جامعه در پی مسابقات به علت نبود بستری مناسب برای ظهور وتخلیه انرژی های نهفته است که در نهایت باعث خشونت وبی نظمی می شود ودر نتیجه این شادمانیهای که منجر به آشوب می شود بی ارتباط با واکنشهای اجتماعی ؛ فرهنگی واقتصادی نیست.

شادمانی کردن در همه انسانها به صورت غریزی وعاطفی است اما صورتهای بروز این احساس غریزی وطبیعی با توجه به فرهنگ های حاکم متفاوت است.

در تعریف شادمانی دو تعریف داریم:

۱) عام

۲) خاص

در این تعریف هر جامعه ای با اقتضای ارزش ها وفرهنگ ها آنرا نماین می کند.

در هر جامعه ای فرهنگ شادمانی با توجه به صحت برنامه های اقتصادی و گردش چرخهای اجتماعی وفرهنگی بستگی دارد.

● آیا شادمانی در فرهنگ رسمی کشور وجود دارد؟

فرهنگ رسمی یعنی اینکه سازمانهای رسمی متولی سازماندهی وبرنامه ریزی وهدایت ونظارت هستند ودر میان عامه مردم وجود دارد با توجه به این تعریف می بینیم که شادمانی جمعی چندان اصالتی در این فرهنگ ندارد ولی عزا داری چه به صورت رسمی وغیررسمی وجود دارد واز طرف سازمانهای رسمی هدایت می شود ولی شادمانی توسط سازمانهای رسمی اشاعه نمی یابد.

● در فرهنگ رسمی شادمانی ویژگیهای دارد؟

۱) رقص وپایکوبی منسوخ است.

۲) پخش موسیقی به صورت رسمی شرایط خاصی دارد.

۳) شیوه کف زدن ودست زدن غیر از فرهنگ غیررسمی است.

اما شادمانی جمعی غیررسمی به واسطه طبیعی بودن وغریزی بودن غیر قابل انکار ومحدود کردنی است.

● چرا در کشور ما شادمانی به صورت جمعی ناگهانی وفورانی است؟

۱) تخلیه انرژیهای جوان در کشور ما وجود ندارد.

۲) فقدان ظرفیت موجود در جامعه باعث می شود که شادمانی فورانی باشد.

البته عامل دیگری نیز هست می توانیم به عنوان واکنشهای اجتماعی وسیاسی دانست. (این عامل سیاسی درصد بسیار کمی درکشورمان دارد با توجه به آمار موجود).که مردم مایلند به گونه ای در مقابل محدودیتها ونارساییها وکاستی ها که آنها را می آزارد واکنش نشان دهند.

حال اگر بخواهیم بگوییم که در دیگر کشورهای خارجی که فرصت شادمانی جمعی در اشکال مختلف فراهم است اما باز هم باعث ایجاد آشوب می شوند جوانان اینگونه کشورها انرژی نهفته ندارند وعواملی که باعث ایجاد آشوب هستند جزء گروهای خاص هستندولی در جامعه ما این نوع شادمانی از حد گروهای خاص وجوانان فراتر رفته وبا نوعی شادمانی ناخواسته وناگهانی مواجه هستیم.چون جامعه ما جوان است وهیچ منفذی برای تخلیه انرژی نهفته خود ندارد واین نوع شادمانی چون از اراده وکنترل خود افراد شرکت کننده خارج است وچون فرصتهای دیگری برای شادمانی وجود ندارد باعث اخلال در نظم عمومی می شود.وبا توجه به عوامل بالا این شادمانی برای جامعه ما مطلوب نیست.

در پایان اگر بخواهیم این موضوع را از لحاظ قانونی بررسی کنیم بیشتر به عنوان آسیب شناسی اجتماعی در ردیف علوم قرار می گیرد تا یک موضوع سیاسی برای اثبات این موضوع لازم است به بعضی از آماروارقام ودلایل زیر شما خوانندگان محترم راآگاه کنم.

واکنشهای تخریبی بعضی از افراد پس از مسابقات فوتبال ناشی از رفتار وندالیستی است رفتار وندالیستی یعنی هر عاملی که ممکن است باعث تحریک این افراد شده ودرنتیجه آنان عکس العمل های متفاوتی را از خود نشان می دهند وبه طور کلی نوعی رفتار بزهکارانه است در جهت تخریب اموال عمومی ونابودی آثار هنری وتمدن است.

وهمچنین در دستگیریهای که بعد از مسابقات فوتبال در تهران انجام شد ۹۸/.دستگیر شدگان هیچ گونه اهداف سیاسی نداشته وتنها به خاطر شادی بوده است.

● نتیجه گیری :

در پایان این مقاله دو نتیجه می گیریم:

۱) با توجه به آمار وارقام موجود که اشاره شد وهمچنین دلیلی که در این مقاله ذکر شد باید به این پدیده به عنوان یک پدیده اجتماعی برخورد کرد.

۲) چون جامعه ما جامعه دو وجهی است یعنی در جامعه ما صورتهای پیدایی وپنهانی است وصورتهای پنهانی کمتر درتصمیم گیرها وسیاست گزاریها مورد توجه قرار می گیرد پس باید شادمانی جمعی توسط دولتمردان کشورمان با توجه به فرهنگ جامعه ای که مورد قبول عامه مردم است را به صورت رسمی درآوریم وآنرا گسترش دهیم.

کاظم عظیمی

http://daneshvavarzesh.blogfa.com