ضعف های چشمگیر ارسن وانژه

حرکت همزمان ارسنال به سوی چهار جام و ناکامی پرسروصدا در فینال جام اتحادیه انگلیس, حذف شدن بدخیم به دست بارسلونای اسپانیا در جام قهرمانان باشگاه های اروپا و توقف آماتوروار در برابر منچستر یونایتد در جام حذفی انگلیس و به واقع از دست دادن سه جام از چهار جام فوق در عرض کمتر از دو هفته و تحلیل رفتن فزاینده در جام چهارم لیگ برتر انگلیس طی هفته های اخیر سیاست های کاری ارسن وانژه را زیر سؤال برده و ضعف های غیرقابل انکار وی را عیان کرده است

حرکت همزمان ارسنال به سوی چهار جام و ناکامی پرسروصدا در فینال جام اتحادیه انگلیس، حذف شدن بدخیم به دست بارسلونای اسپانیا در جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا و توقف آماتوروار در برابر منچستر یونایتد در جام حذفی انگلیس و به واقع از دست دادن سه جام از چهار جام فوق در عرض کمتر از دو هفته و تحلیل رفتن فزاینده در جام چهارم -لیگ برتر انگلیس- طی هفته‌های اخیر سیاست‌های کاری ارسن وانژه را زیر سؤال برده و ضعف‌های غیرقابل انکار وی را عیان کرده است.

روش‌های پرعیب این مربی ۶۱ ساله فرانسوی سبب شده ارسنال به رغم اعتبار بزرگ و امکانات فراوان و داشتن نفرات مستعد متعدد در هر ۵ سال گذشته بدون جام و مقام بماند و در فصل جاری نیز با شتاب به سوی چنان مقصد و فرجامی به پیش برود.

مربی سابق موناکو طی این مقطع زمانی بازیکنان جوان متعددی را در ارسنال پرورانده و به جهان فوتبال ارزانی داشته اما آن جا که بحث دستیابی به جام‌ها و کنار زدن رقبایش در این راه پیش آمده از هر جهت ضعف نشان داده است. به واقع ایراد بزرگ هدایتگر پیشین باشگاه گرامپوس ایت ژاپن این بوده که ترکیب تیمش را چنان سرشار از جوانان و عنصر تجربه‌ را در آن به قدری کم ساخته که دیگر برای فتح جام‌ها کفایت نمی‌کند و حتی وقتی تا مراحل نهایی و فینال‌ها پیش می‌رود دقیقاً به خاطر همین نقیصه سربزنگاه کم می آورد و جواب نمی دهد و نمی تواند به صبر طولانی هواداران برای فتح جام‌ها پایان بدهد.

● دیروز، بر خلاف امروز

احتمالاً وانژه از یاد برده اما طرفداران مغموم ارسنال به دقت به یاد دارند در ایامی که این تیم با هدایت همین مربی ۳ بار قهرمان لیگ برتر انگلیس، ۳ مرتبه فاتح جام حذفی این کشور و یک بار هم فاتح جام اتحادیه انگلیس شد (همگی از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵) ترکیب این تیم برخلاف امروز ادغامی از میانسالان پخته و اندیشمند و جوانان پرنیرو بود و به واقع در آن ایام بار تجربه بر جوانی می چربید زیرا امثال دیکسون، آدامز، کئون، پتی، پیرس، آنری، ویه‌را، وینتربرن، کمپبل، گیلبرتو سیلوا، لیونگ برگ و لمن در ترکیب ارسنال قرار داشتند و سن اکثر قریب به اکثر نفرات ثابت تیم بین ۲۶ تا ۳۲ سال در نوسان بود و این روال در دوره مربیان قبلی ارسنال یعنی جورج گراهام و بروس ریوک نیز دایر بود.

مشکلات توپچی‌های لندن و نوار ناکامی‌هایشان زمانی آغاز گشت که امر به وانژه مشتبه شد که می‌تواند تیمش را سراسر جوان و معدل سنی آن را ۲۳ و حتی ۵/۲۲ سال کند و باز هم جام‌ها را ببرد، حال آن که معدل سنی تیمی که در سال ۲۰۰۲ به Double در فوتبال انگلیس نائل آمد و به معنای بهتر لیگ و جام حذفی انگلیس را توأمان فتح کرد و حد متوسط سنی تیمی که در سال ۲۰۰۴ دست به کاری تاریخی و نادیده زد و لیگ انگلیس را بدون حتی یک شکست در ۳۸ مسابقه خود در طول فصل فتح کرد، به ترتیب ۵/۲۸ و ۱/۲۸ سال بود. این چنین است که رویکردهای غلط و «غرق در رؤیای» وانژه از آن تاریخ به بعد هر چند فوتبالیست‌های درخشانی همچون سانیا، ژورو، کوشیلنی، ژیوه، کلیشی، سژنی، فابرگاس، صبری ، ویلشر، دنیلسون، رمزی، ولا، بندتنر، فان پرسی، توره، فرمالن، دیابی و ابوئه را یا از نقطه صفر پرورانده و یا در ارسنال به بازیکنانی بسیار بهتر بدل کرده و نظایر روسیچکی، هلب و ارشاوین را هم در مرز میانسالی ورزشی از باشگاه‌های دیگر تحویل گرفته و به این جمع تزریق کرده اما چون عیار تجربه را به این تیم نیفزوده، ناکامی پشت ناکامی را به ارمغان آورده که فقط می تواند نشانگر قصورهای متعدد وانژه در امر هدایت یکی از باشگاه‌های بزرگ اروپا باشد.

● اغماض مدیران

خیلی ها در انگلیس معتقدند سران ارسنال با اغماض در قبال ضعف‌های چشمگیر وانژه و با پرهیز از ارجاع وی به پستی همچون رئیس آکادمی و مربی تیم‌های جوانان ارسنال و با عدم به‌کارگیری یک مربی توانا و زرنگ برای هدایت تیم اول باشگاه و به واقع با انجام ندادن هیچ کاری در این خصوص سهمی بزرگتر از وانژه در تحقق این ناکامی‌ها داشته‌اند. نگاهی به کیفیت و چگونگی ناکامی ارسنال در جام‌های امسال و در رقابت‌هایی که اخیراً شکل گرفت، ضعف‌های فوق را بیشتر آشکار می‌کند.

در فینال جام اتحادیه امسال انگلیس که در دهه اول اسفندماه ۸۹ در ورزشگاه ویمبلی لندن برگزار شد، این اشتباه وحشتناک دو تن از منتخبین جوان و کم تجربه وی بود که ارسنال را به باد داد و موجب شکست ۱-۲ این تیم در برابر بیرمنگام شد. بازی تا دقیقه ۸۹ با تساوی ۱-۱ به پیش می‌رفت اما در این لحظه اشتباه بزرگ و مشترک لوران کوشیلنی مدافع وسط فرانسوی و وویچیک سژنی دروازه‌بان لهستانی ارسنال و قاطی کردن شان و بخصوص حرکت ناشیانه کوشیلنی که با ضربه‌ای غریب توپ را درون ۶ قدم جلوی پای اوبا فمی مارتینز انداخت، سبب شد این مهاجم نیجریه‌ای و معروف بیرمنگام هیچ مشکلی را برای زدن گل دوم و پیروزی ساز تیمش با یک بغل پای ساده نداشته باشد.

قبل از این مسابقه هم مثل تمامی مسابقات مهم سال‌های اخیر ارسنال منتقدان و کارشناسان هشدار داده بودند که برخی جوانان این تیم برای میدان‌هایی از این دست بیش از حد کم تجربه‌اند و بهتر است که ارسنال به جای آنها از چند مهره مسن‌تر استفاده کند و در تمامی دفعات وانژه با پای فشردن بر ایده‌های غلط خود همان جوان‌ها را راهی میدان کرده بود و این بار در فینال جام اتحادیه نیز چنین کرد و یک جام دیگر را به هدر داد و یک قهرمانی دیگر را که در صورت عاقل بودن نصیب باشگاهش می‌شد، به حریفان سپرد.

● تنها مسئله مهم

وانژه حتی منصف بودن را هم از یاد برده است و در غیر این صورت بعد از ۵ سال دور ماندن از جام‌ها و بسط دادن این رویه بدون شکوه به فصل رو به پایان سرانجام ایرادات وارده به خود را می‌پذیرفت. اما نه تنها او روند پرخدشه خود را ترمیم نکرده، سران ارسنال نیز به پول قابل توجهی که همان سیاست‌های معیوب برای باشگاه به ارمغان آورده، اکتفا کرده و چشم بر نیازهای فنی تیم و درخواست‌های بحق و مبرم هواداران بسته‌اند. وانژه با تبدیل کردن جوانان کم تجربه‌ای که با نازل‌ترین بها به ارسنال آورده به غول‌های حرفه‌شان و فروش آنها به چندین و چند (و گاه ۳۰ برابر) قیمت خرید پول هنگفتی را به دامان باشگاه ریخته و در باشگاهی که در سال‌های اخیر بر سر تملک آن بین سرمایه‌داران اوکراینی، انگلیسی و روسی پیوسته درگیری و رقابت جریان داشته و چند بانک نیز در این خصوص دخیل بوده‌اند، بدیهی است که نه وقت و نه علاقه برای رسیدگی به پرونده فنی سرمربی تیم‌شان و قدرت لازم برای تصمیم‌گیری در این خصوص وجود نداشته باشد و مدیرانی که خود جای پای محکمی نداشته و به پول برخاسته از جوان سازی وانژه نیاز داشته‌اند طبیعی است که آن قدرها هم به جذب مربی دیگری نیندیشیده باشند و برای آنها فقط این مهم بوده که مثلاً نیکولاس انلکا با بهای تنها یک میلیون پوند در سال ۱۹۹۷ از پاری سن ژرمن خریداری و در ابتدای سال ۲۰۰۰ با قیمت ۳۰ میلیون دلار به رئال فروخته شد و سسک فابرگاس در سال ۲۰۰۴ در ازای فقط نیم میلیون پوند از بارسلونا به لندن آمد و الآن همین باشگاه اسپانیایی که دو سه سال است می‌خواهد او را پس بگیرد اگر می‌خواهد کار را تمام کند باید در تابستان پیش‌رو ۴۵ میلیون پوند به رؤسای وانژه بدهد.

● یک اشتباه بزرگ دیگر

یکی از همین جوان‌هایی که وانژه پرورش داده و به رغم داشتن فقط ۱۹ سال سن تا به حال ۵بازی ملی هم برای تیم ملی انگلیس انجام داده از دلایل اصلی حذف شدن ارسنال به دست بارسلونا در رقابت‌های اخیر جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا بود. در حالی که ارسنال مسابقه رفت را در لندن ۱-۲ برده بود و در دیدار برگشت در نوکمپ هم بازی تا دقیقه ۳۸ با تساوی بدون گل پیش می‌رفت بازیکن مورد بحث با نام جک ویلشر روی یک توپ رسیده به پای وی در حالی که آسان‌ترین و بدیهی‌ترین کار و وظیفه پیش روی او دفع توپ و ارسال آن به سمت جلو بود، در حرکتی که کمتر از اقدام کوشیلنی در فینال جام اتحادیه انگلیس کشنده نبود، بی‌هیچ دلیل موجهی کوشید در پشت ۱۸ قدم خودی با یک ضربه پشت پای فانتزی و حرکتی نمایشی توپ را در مسیر یار خودی قرار دهد و توپ لو رفت و در یک چشم به هم زدن با پاس در عمق اندرس اینی‌یستا و ضربه پایانی لیونل مسی به گل نخست بارسا بدل شد.

مقاومت بچه‌های ناپخته وانژه مثل فلسفه کاری سرمربی پراشتباه‌شان در همین جا شکسته شد و هر چند وی در نیمه دوم از اقدام نامنصفانه داور سوئیسی- ماسیمو بوساکا- در اخراج فان پرسی بشدت انتقاد و آن را نقطه عطف مسابقه و به‌درستی به عنوان دلیل اصلی حذف تیمش توصیف کرد اما اگر خود او عاقل‌تر بود و در این چند سال در ترکیب ارسنال بیشتر از باتجربه‌ها سود می‌جست نه فقط این دیدار بلکه مسابقات مهم متعدد دیگری را نیز به حریفان کادو نمی‌کرد. در همین راستا وانژه در ایام تابستان و تعطیلی فوتبال اروپا در تمامی سالهای اخیر به شکلی عجیب در برابر نیاز تیمش که استخدام سه چهار مهره پرتجربه است، مقاومت کرده است و به جای انجام این کار حیاتی و واقعاً ضروری هر بار به پرورش جوانترهای موجود در آکادمی فوتبال ارسنال و یا جذب چند جوان کم‌تجربه از دیگر لیگ‌های خارجی اکتفا کرده و به عنوان مثال در تابستان سال پیش نیز هنگامی که باید در بازار به دنبال چنان متاعی می‌گشت باز با لجاجت ویژه خود به استخدام ماروان شاماخ مراکشی اکتفا کرد که هرچند مهاجم خوبی است اما چندان به درد باشگاه نخورده است و ارسنال بیشتر مدافع می‌خواست تا مهاجم.

منبع: Evening Standard