پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
آیا مورد آزاده نامداری نقض حریم خصوصی بود
آیا می توان انتشار عکس های آزاده نامداری را ورود به حریم خصوصی تشخیص داد؟ آیا می توان به خاطر انتشار این عکس ها از رفتارهای فردی ایرانیان در شبکه های مجازی و حتی رسانه های امروز انتقاد کرد؟ سؤالاتی مشابه و اطلاعاتی درست و غلط درباره پناهنده شدن یا... در چند روز اخیر به داغ شدن هشتگ آزاده نامداری در شبکه های اجتماعی انجامیده که در پاسخ به آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
یک) بحث حریم خصوصی و بایدها و نبایدهای ورود به آن بسیار مهم است. در کتاب اخلاق روزنامه نگاری، فصلی را خانم کارن سندرز به این موضوع اختصاص داده و گفته است که در اتحادیه اروپا با ورود به حریم خصوصی افراد، برخوردهای سختگیرانه ای صورت می گیرد و پیگیری های قضائی در پی دارد؛ به عنوان نمونه او به پرونده خانم خواننده ای اشاره می کند که از رسانه ای بابت انتشار عکس های خصوصی اش شکایت کرده است. در حکمی که قاضی پرونده اعلام می کند، به این موضوع اشاره شده که هنرپیشه ها و سلبریتی ها از آنجایی که شخصا خود را در معرض دیده شدن قرار می دهند، دیگر نمی توانند ادعای حریم خصوصی داشته باشند. مورد بعدی، پرونده وزیر آموزش انگلستان بود که از علنی شدن روابط خصوصی اش شکایت کرد. در این پرونده نیز دادگاه با استناد به اینکه وزیر از حقوق عمومی برخوردار بوده و از مالیات عمومی مردم دستمزد می گیرد، اعلام می کند که چنین شخصی نمی تواند از ورود رسانه ها به حریم خصوصی اش سخن بگوید.
دو) بر کسی پوشیده نیست که رسانه ها به طورکلی و رسانه های داخلی به طور خاص باید حریم خصوصی مردم را رعایت کنند و به نوعی نگهدارنده زندگی خصوصی مردم باشند، اما آنچه در مورد ماجرای آزاده نامداری اتفاق افتاد، حالت سرزنشی بود که ایشان به افرادی روا داشتند که پوشش غالب را رعایت نمی کردند. اگر ایشان آن گفت وگو و ابراز نظر را انجام نمی داد، قضیه عکس هایی که در خارج از کشور تهیه شده، تا این حد برجسته نمی شد.
سه) پرداختن به این موضوع که حجاب یک امر خصوصی است یا عمومی، مربوط به حوزه فقه است و محترم، اما همه آنهایی که تجربه سفر به خارج از کشور را داشته اند با من هم عقیده اند که در بیرون مرزها، خیلی ها، خیلی کارها می کنند! بارها دیده ایم که در فرودگاه شهرهای خارجی، ایرانی ها یک سرووضع دارند و به محض ورود هواپیما به مرزهای کشور خودمان، شرایط تغییر می کند.
چهار) اگر آزاده نامداری آن سخنان را در مورد حجاب غالب نمی گفت، امروز می توانست به کار رسانه ها خرده بگیرد، اما این نکته را از یاد نبریم که حتی با علم به این موضوع، چنین ورودهایی به حریم خصوصی افراد، ورود موجهی نیست و نباید به عادت بدل شوند. بررسی های من در مورد رسانه های ترکیه نشان می دهد که ورود به حریم خصوصی افراد در این کشور یک عادت رسانه ای است و باید نگران بود که در ایران این موضوع عادی سازی نشود.
پنج) رسانه ها در کشورهای غربی، برای به دست آوردن تیراژ، کارهای مختلفی انجام می دهند؛ مثل همین ورود به حریم خصوصی چهره ها و پاپاراتزی. در کشور ما اما به خاطر اعتقادات مردمی و رقابتی نبودن مطبوعات - که مسئله به دست آوردن تیراژ به هر قیمتی را بی اهمیت می کند- این مسئله رایج نیست و به ندرت اخباری در مورد آن مطرح می شود. شاید به خاطر همین موضوع، در قانون مطبوعات و قوانین تعزیری دراین باره فصل یا ماده ای نداریم. در غرب اما چنین نیست، اگر ورود به حریم خصوصی افراد یک عادت رسانه ای است، در عوض، جزئیات آن به طور دقیق تبیین شده است؛ ورود با چه کیفیتی، از طرف چه رسانه ای، به چه نیتی و در مورد چه شخصیتی.
علی اکبر قاضی زاده
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران رژیم صهیونیستی آمریکا روز معلم رهبر انقلاب معلمان بابک زنجانی مجلس شورای اسلامی مجلس خلیج فارس دولت دولت سیزدهم
تهران زلزله آتش سوزی شهرداری تهران پلیس آموزش و پرورش قوه قضاییه سیل بارش باران فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی
قیمت خودرو بازار خودرو خودرو قیمت دلار قیمت طلا دلار بانک مرکزی ایران خودرو سایپا کارگران تورم قیمت
فیلم سینمایی مسعود اسکویی تلویزیون رضا عطاران سریال سینمای ایران سینما رسانه ملی دفاع مقدس فیلم
دانشگاه علوم پزشکی انتخاب رشته مکزیک
فلسطین غزه جنگ غزه اسرائیل حماس روسیه چین نوار غزه ترکیه عربستان یمن اوکراین
پرسپولیس فوتبال استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال لیگ برتر ایران رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی همراه اول دبی اینستاگرام اپل گوگل تبلیغات وزیر ارتباطات ناسا
خواب فشار خون کاهش وزن دیابت بیماری قلبی ویتامین کبد چرب قهوه