۶ داروی زندگی ساز

از واکسن سرطان تا قرص ضدپیری

محققان علوم پزشکی بر این باورند که در آینده‌ای نه چندان دور، این ۶ دستاورد دارو و فناوری که برخی از آنها هم‌اکنون در دسترس قرار دارند، نحوه زندگی، و حتی مردن ما را تغییر خواهند داد:....

۱.واکسن سرطان

پژوهش‌های فعلی درباره سرطان به جای طراحی داروهایی برای درمان سرطان، بر تولید داروهایی برای کمک به بدن و مقابله با سرطان، متمرکز هستند. واکسن‌های سرطان، پاسخ‌های طبیعی ایمنی بدن را تشدید می‌کنند و باعث می‌شوند آنتی‌بادی‌ها (پادتن‌ها) به سلول‌های سرطانی هجوم ‌ببرند و بیماری را درمان ‌کنند. در حال حاضر، پژوهشگران این واکسن را فقط در مورد سرطان پوستی ملانوم آزمایش کرده‌اند. برای این روش درمانی هنوز لازم است سلول‌های ایمنی مقابله‌کننده با سرطان در آزمایشگاه تغییر داده شوند و بعد دوباره وارد بدن شوند، اما هنگامی که پژوهشگران دریافتند چگونه سلول‌های ایمنی را «درون بدن» تغییر دهند، فقط یک قرص یا یک تزریق کافی خواهد بود که بدن را وادار کند خودش سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.

۲.قرص کنترل باروری مردان

قرار گرفتن «ویاگرا» در صدر فهرست داروهای پرفروش، نشان می‌دهد در دنیای داروسازی، چه چیزی پرطرفدار است، اما اگر قرص کنترل باروری مردان در دسترس قرار گیرد، احتمالا از ویاگرا هم پرطرفدارتر خواهد بود. با وجود پیشرفت‌های اخیر در تولید قرص‌های هورمونی که بر تولید اسپرم تاثیر دارند و داروهایی که از انزال جلوگیری می‌کنند، هنوز دارویی مطمئن که از باروری مردان جلوگیری کند، در دسترس نیست. تلاش‌ها برای رسیدن به چنین دارویی هم با مشکلات فنی مانند میزان بالای عدم پاسخ به دارو و هم با مشکلات اجتماعی روبرو بوده است. عده‌ای معتقدند مردان ممکن است به زنان بگویند دارویشان را مصرف کرده‌اند، بدون اینکه واقعا دارو خورده باشند.

۳.قرص ضداعتیاد

پیشرفت‌ها در درک عصب‌شناسی اعتیاد مشخص کرده است که اعتیاد به الکل و مواد مخدر بیش از آنکه ضعف شخصی باشد، یک بیماری است و شرکت‌های دارویی به دنبال راهی هستند تا اعتیاد را نیز مانند هر بیماری دیگری درمان کنند. در حالی که پیشرفت‌هایی در درمان اختصاصی اعتیاد به الکل و مواد مخدر انجام شده است، پژوهشگران امیدوارند قرصی تولید کنند که «همه» انواع اعتیاد از قماربازی تا بی‌بندوباری جنسی را درمان کند. پژوهش‌ها بر تاثیرگذاری بر ناقل عصبی، دوپامین» و ناقل عصبی مهارکننده GABA متمرکز بوده‌اند. دوپامین یکی از مواد شیمیایی‌ای است که احساس لذت را منتقل می‌کند و پزشکان امیدوارند با مهار کردن دوپامین، مانع لذت ناشی از مصرف ماده اعتیادآور شوند و به این ترتیب اعتیاد را درمان کنند.

۴.قرص ورزش

چرا وقت و پولمان را صرف رفتن به سالن ورزش کنیم، وقتی با مصرف یک قرص می‌‌توان به همان نتیجه رسید؟ پژوهش برای تولید یک داروی آشکارا پرفروش آینده و قرصی که آثار ورزش را در بدن تقلید کند، مدتی است انجام می‌شود. این قرص که در انستیتوی سالک در کالیفرنیا تولید شده، باعث می‌شود موش‌های بی‌حرکت (بدون توجه به اینکه تا چه حد تنبل هستند) چربی‌ بیشتری بسوزانند. چنین قرصی بالقوه می‌تواند راهی برای مقابله با چاقی باشد که به یکی بزرگ‌ترین مشکلات بهداشتی در جهان تبدیل شده است. این قرص هم به نظام‌های مراقبت‌های بهداشتی کمک خواهد کرد و هم به افراد امکان خواهد داد از شر شکم بزرگ خلاص شوند بدون اینکه پا به سالن ورزش بگذارند.

۵.قرص حافظه

یادتان می‌رود که کلیدهایتان را کجا گذاشته‌اید؟ ناراحت نباشید، ممکن است در آینده نزدیک دارویی در اختیار شما قرار گیرد که باعث شود هرگز چیزی را فراموش نکنید. پژوهشگران روی گروه جدیدی از داروها کار می‌کنند که ناقل‌های عصبی مسوول تشکیل حافظه درازمدت را تقویت می‌کنند. این داروها در اصل برای کمک به بیماران مبتلا به آلزایمر و معلولیت روانی طراحی شده بوده‌اند. برخی افراد نگران هستند که مصرف چنین قرص‌هایی در دنیای دانشگاهی وضعیتی مانند دوپینگ با استروییدها در دنیای ورزش پیدا کنند. در حالی که ریتالین و سایر داروهای درمان‌کننده اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD) هم‌اکنون به طور گسترده‌ای به‌وسیله دانشجویان برای افزایش تمرکز مورد سوءاستفاده قرار می‌‌گیرند، دور از انتظار نیست که این قرص‌ها به داروی مصرفی دانشجویان در ایام امتحان‌ها تبدیل شود.

● قرص ضدپیری

در گذشته گفته می‌شد اگر می‌خواهید برای همیشه جوان بمانید یا باید نقاشی‌ای از خودتان در گنجه پنهان کنید یا به دنبال چشمه جوانی بگردید، اما کارآزمایی‌های بالینی روی قرصی در حال انجام است که نشانه‌های پیری را متوقف می‌کند و حتی آنها را به عقب بازمی‌گرداند. این ماده شیمیایی با نام «رزرواتول» که در پوسته انگور قرمز وجود دارد، ژنی را فعال می‌کند که تصور می‌شود مسوول اثر ضدپیری ناشی از کم کردن کالری دریافتی از راه رژیم غذایی باشد. نشان داده شده است که تحریک این ژن طول عمر مگس سرکه و موش‌های آزمایشگاهی را می‌افزاید و دانشمندان امیدوارند که بتواند اثر مشابهی در انسان‌ها داشته باشد.

منبع: Popular Science

ترجمه:دکتر علی ملائکه