مردم, مطبوعات و مفسدان اقتصادی

به جرات می توان گفت رسانه ها نقش مهم و بسزایی در آگاهی دادن و اطلاع رسانی به جامعه دارند مطبوعات از مهمترین ابزارهای رسانه ای به عنوان رکن چهارم دموکراسی و نشانه رشد و شکوفایی کشورهاست و نقش تعیین کننده ای در روشنگری افکار عمومی به عهده دارند

به جرات می توان گفت رسانه ها نقش مهم و بسزایی در آگاهی دادن و اطلاع رسانی به جامعه دارند. مطبوعات از مهمترین ابزارهای رسانه ای به عنوان رکن چهارم دموکراسی و نشانه رشد و شکوفایی کشورهاست و نقش تعیین کننده ای در روشنگری افکار عمومی به عهده دارند. دولت، سیاستمداران و کارکنان سیستم های اداری در مقابل مردم پاسخگو بوده وباید بکوشند تا حقایق را بی کم و کاست با توجه به صلاحیت جامعه به مردم اطلاع رسانی کنند تا شک و شبهه درمورد عملکرد مسوولا ن ازبین برودوحاشیه های دولت از نقطه نظر مردم و مطبوعات کمتر دیده شود.

بی شک نقش مطبوعات در اطلاع رسانی و آگاهی دادن به مردم آن جامعه امری مهم و حیاتی است. در کشورهای پیشرفته صنعتی، سیاستمداران،دولتمردان ودیگر قدرتمداران در مقابل مطبوعات که تجلی گاه افکار عمومی جامعه هستند پاسخگو بوده وبه همین سبب حداکثر کوشش وتوان خودراجهت جلب افکار عمومی جامعه به نفع خود به کار می بندند زیرا هر نقطه ضعفی مشروعیت و محبوبیت آنان را زیر سوال برده وفوت سیاسی واجتماعی و وجهه آنان را رقم خواهد زد. از این روست که بسیاری از سیاستمداران، دولتمردان یا مسوولان تراز اول اینگونه کشورها در مقام ناتوانی از پاسخگویی به مطبوعات و رسانه ها مجبور به استعفا یا حتی خودکشی شده اند و جامعه را از شر مفاسد خود در امان داشته اند. در کشور ما سرقت، کلاهبرداری، باندبازی و رابطه بازی،اخاذی،اختلاس،تبار سالاری و غیره انگار تنها در کتابهای اخلاق و تاریخ خوار و مذموم شمرده شده است اما در سطح اجتماع و روابط فردی تا جایی این معضلات رسوخ کرده و ریشه دوانیده که همچون موریانه به جان سیستم دولتی افتاده و مشکلاتی را به بار آورده است; تا جایی که ارتکاب این اعمال غیر انسانی از کثرت تکرار، اموری عادی جلوه می کند.زیرا مجموعه اقتصاد دولتی، به سبب انسداد ساختاری تولید کننده فساد و زمینه ساز پرورش مفسدان اقتصادی است وهمین امر حاشیه هایی را پیرامون ضعف سیستم دولتی و نبود نظارت مسوولان به بار میآورد وصفحات انتقاد آمیز روزنامه ها را به خود اختصاص می دهد.

هنگامی که مجموعه اقتصاد دولتی با باند بازی و سیاست های نابه جا و غلط و به ظاهرعوام فریب سعی در رسیدن به نیات شیطانی و اهداف شوم خود دارند خیانت در امانت و حراج بیت المال و اختلاس و کلاهبرداری در پیشبرد اهدافشان آنها را یاری می کند تا زودتر به مقصد خود برسند اما عوام فریبی آنها به درازا نمی کشد که سروکله خبرنگاران پیدا می شود.سفره ای که مطبوعات می گسترانندو شم قوی خبرنگاران اعمال آنها را لوداده و همین امر رسوایی هایی را به بار میآورد.

در این مجموعه، اخلاقیات انسانی کنار گذاشته شده و یک سلسله قوانین و مقررات بیگانه با بافت جامعه از بالا به پایین با شیوه های متفاوت به مردم تحمیل می شود. اما فساد آنها از تیررس نگاه خبرنگاران و مطبوعات داخل و خارج به دور نخواهد ماند.

اما گویا طی چند سال اخیرانتقادهای تند و تیز علیه مفسدان کارساز نبوده و آنها باز دست به چنین اقداماتی می زنند چراکه افراد وابسته به کانونهای قدرت و اطلاعات به سادگی این قوانین ومقررات را دور زده و جریان ثروت را به نفع خود وباند گروه ذی نفع تغییر می دهند. تبعات عملکردمفسدان اقتصادی این است که بخش عظیمی از مردم دچار فقر و مسکنت دایم التزاید ناشی از عملکرد فاسدان می شوند. نتیجه آنکه تکاثر ثروت دردست عده ای قلیل ارزش واقعی کار و تلاش انسانی را کمرنگ می کند و جامعه روبه انحطاط می رود. اینجاست که نقش مطبوعات در تنویر افکار عمومی وهدایت جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود و خرد جمعی را در جهت شناخت و مبارزه با مفاسد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بیدار می کند.

آزادی مطبوعات جلوه ای از توسعه سیاسی است که سیستم باید آن را به قصد و منظور استقرار نظارت های مردمی بر عملکرد نهادهای دولتی و عمومی در دستور کار خود قرار دهد. در حال حاضر مطبوعات و رسانه ها در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته به عنوان بزرگترین دستاوردتوسعه سیاسی مطرح هستند به نحوی که از بعد اطلاع رسانی موفق به مهار بسیاری از بحران های سیاسی، اجتماعی و مفاسداقتصادی شده اند. توسعه مطبوعات بزرگترین موهبتی است که نصیب جوامع می شود زیرا فی الواقع جوامع مدنی با توسعه و رشد مطبوعات شکل می گیرند و مطبوعات آزاد زمینه رابرای رشد افکار اجتماعی و شکوفایی ملت ها مهیا می کنند.

متفکران و اندیشمندان در قالب ارایه نظرات و انتقادات سازنده قادرند دولتهارا در انجام اصلاحات یاری دهند وجامعه را از راهنمایی و ارایه راه و روش و منطق و خط مشی خود بهره مند سازند. متاسفانه در کشور ما مطبوعات گویا با عملکرد دولت و سیاستمداران بیگانه هستند یا شایدهم سهمی در ارایه طریق و استدلال ندارند.

آزادی مطبوعات در ابعاد مختلفی نظیر سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی با افشای خاطیان و سودجویان قدرت مانور آنها را زایل می کند و در نهایت از بین می برد وجامعه را از شر مفسدان سودجومصون می دارد. در بعدسیاسی عمق افکار و گرایشات سیاسی و اجتماعی گروه ها و جناح های سیاسی را آشکار ساخته و خرد جمعی را در پذیرش یا رد آن تقویت می کند.بدیهی است افشای بسیاری از مفاسد اقتصادی مرهون فرایند صحیح اطلاع رسانی مطبوعات بوده است. روند دادگاه خاطیانی که به عنوان مبارزه با مفاسد اقتصادی تشکیل می شود به شدت زیر ذره بین مطبوعات قرار می گیرد و هیچ حرکت و اقدامی در این فرایند از دید ارباب جراید و رسانه ها پنهان نمی ماند.

بی تردید هرنوع استفاده ابزاری از مفسدان در جهت تحقق اهداف سیاسی ودر آمیختگی قدرت سیاسی و اقتصادی نیزکه روند دادرسی ها تولید ابهام نماید در نهایت توسط مطبوعات کشف و گوشه هایی از دنیای پشت پرده اقتصادی رانتی و به باد رفته را روشن می کند و با افشای ابعاد پیوند نامتعارف و نامطبوع ونامبارک قدرت، ثروت و اطلاعات در تولید مفاسد اقتصادی قضاوت را برعهده جامعه وامی گذارد.به همین سبب مطبوعات قادرند به عنوان بازوی قوای سه گانه کشور جامعه را به سوی تکامل مادی و معنوی سوق دهند. درکشورماهرچندکه مطبوعات آزاد با محدودیت ها ومحرومیت هایی روبه رو هستند امادر جریان اختلا س بزرگ ۳ هزار میلیارد تومانی انصافا ابعاد فساد را به نحو قابل تحسینی باز تاب داده اند.به نحوی که بالا خره مسوولان اجرایی و بانکی ناگزیر به پاسخگویی شده و هریک در تکاپو هستند به جای پوزش و خواهش و تمنا در جلوگیری از رسوایی حداقل از مردمی که سپرده های آنان به بانکها سپرده شده دلایلی دررداتهام به سوی خود وفرافکنی ارایه دهند. پیگیری های مستمرمطبوعات بی شک حقایق را در پیشگاه افکار عمومی مکشوف خواهد کرد زیرا وجدان بیدار و آگاه جامعه واقعی ترین دادگاهی است که بر عملکرد صاحب منصبان و مجریان خطاکار که مدعی برقراری عدالت هستند و رانت خوران وابسته به اختلاس گران و نحوه برخورد دستگاه قضایی با آنان به قضاوت خواهد نشست.گرچه ماه هرگز پشت ابر پنهان نمی ماند وحقایق دیر یا زود آشکار خواهد شد.

نویسنده : مریم رضایی