شرایط مکان رصد

یافتن یک مکان رصدی تاریک به عنوان اولین مشکل هر راصد شهاب و هر منجم دیگری است . وجود آلودگی های نوری موجب غیر مفید شدن آسمان شهرها و اطراف آن می شود. شهابهای دیده شده از درون و اطراف …

یافتن یک مکان رصدی تاریک به عنوان اولین مشکل هر راصد شهاب و هر منجم دیگری است . وجود آلودگی های نوری موجب غیر مفید شدن آسمان شهرها و اطراف آن می شود. شهابهای دیده شده از درون و اطراف شهرهای بزرگ زیاد جالب نیستند. برای انجام یک رصد مناسب شهابی هر راصد می بایست به یک آسمان تاریک پناه ببرد. البته ، یافتن یک مکان رصدی کاملاً تاریک امری غیر ممکن به نظر می رسد. بازتاب نور شهرهای بزرگ حتی از فواصلی در حدود یک صد مایل دیده می شود. حتی نور یک لامپ بخار جیوه یا سدیم درخششی تا فواصل چندین مایلی ار خود گسیل می دارد. معمولاً مناطقی که بخشی از آسمان آن تاریک باشد را می توان یافت. نرخ شهابها با افزایش تاریکی آسمان افزایش می یابد و احتمالاً به ازای هر واحد افزایش قدر حدوداً دو برابر می شود.

آسمانی که در آن ستارگان تا قدر ۶+ دیده می شوند عموماً برای کار رصدی مناسب است. با وجود این، حد قدر برای مناطق عاری از دود و نور شهرها به ۷+ نیز خواهد رسید. برخی از مکانهای فوق العاده، حد قدری برابر با ۷/۵+ دارند. یک مکان رصدی مناسب نیاز به حداقل حد قدر ۶/۰+ دارد. بنابراین ضرایب تصحیح در شرایط نامساعد رصدی افزایش می یابد و در نتیجه درصد اطمینان کار را کاهش می دهد.

در یک مکان تاریک رصدی ایجاد حتی یک باریکه نوری ، تاریکی آسمان را بر هم می زند و موجب اختلال در یادداشت کردن اطلاعات می گردد. در حالی که به نظر می رسد که ضبط نمودن اطلاعات برروی نوار کاست ظاهراً کار بهتری است، در ضمن می باید از سالم بودن و درست کار کردن آن اطمینان داشت. برای یادداشت کردن اطلاعات بر روی کاغذ در هوای تاریک می توان از نوری که تنها سطح کاغذ را روشن می نماید، استفاده کرد. اگر محیط رصد وسیع و عریض باشد، می توان با قرار دادن یک صفحه روزنامه بر روی نقشه ها و فرم ها از بر جای ماندن رطوبت بر روی آنها جلوگیری نمود. برخی از راصدان که به طور ساعتی تنها به شمارش شهابها می پردازند، می توانند از شمارشگرهای دستی استفاده نمایند. در طول رصد یک بارش بزرگ دو عدد از آنها ( هر کدام در یک دست ) کافی است. یکی برای شمارش شهابهای بارشی و دیگری برای شهابهای پراکنده.

از مهمترین ضروریتهای یک راصد ، داشتن وسایل گرمایی در زمان رصد می باشد. با خوابیدن ، گرمای بدن کاهش می یابد. از این رو داشتن چیزهای محافظ بسیار ضروری است. پوشیدن لباسهای گرمازا از جمله بهترین این کارها است. آخرین وسیله مناسب رصد در هوای سرد وجود یک چادر با پنجره می باشد. راصدی که در ماشین خود می خوابد از گرمای موتور بعد از رانندگی سود می برد. گرمای تولید شده توسط تنها چند مایل رانندگی برای یک ساعت رصد کافی است. برای دوباره گرم شدن می توان موتور ماشین را برای چند دقیقه روشن کرد. در رصدهای هوای گرم وجود پشه ها یک مشکل است که در مناطق خشک وجود ندارد . استفاده از حشره کشها این مشکل را کمی بهبود می بخشد. در مناطقی که این حشرات وجود دارند می باید پاها ، صورت و دستها را از گزند آنان محافظت نمود.