این نادال طلایی

بازهم فدرر در سایه ماند

سالهاست که پسرک اسپانیایی را به عنوان مرد شماره دو تنیس بازان حرفه ای جهان می شناسیم. سالهاست که او در زمینهای رسی یکه تازی می کند و کسی هم جلودارش نیست. بازیکنی ۲۲ ساله که برادرزاه فوتبالیست مشهور اسپانیایی است. می دانید از چه کسی سخن می گویم. بله «رافائل نادال»، سلطان کلی کورت((clay court.

یکشنبه شب در حومه پاریس فینال دومین گراند اسلم سال تنیس که مشهور به «رولند گروس» است، بین نادال و فدرر برگزار شد و مطابق معمول این چند ساله قهرمان این تورنمنت بزرگ کسی نبود جز نادال اسپانیایی. وی توانست در مسابقه پایانی با اقتدار هرچه تمامتر با حساب سه بر صفر و با نتایج ۶-۱، ۶-۳ و ۶- صفر حریف نامدار سوئیسی خود را به زانو درآورد و برای چهارمین سال پیاپی جام قهرمانی را در خانه نگهداری کند.

نادال را همه علاقه مندان به تنیس به خاطر مهارت بازی اش در زمینهای رسی تنیس می شناسند و رکورد جالب توجهی که او از خود برجای گذاشته باعث شده تا به او لقب «سلطان کلی کورت» بدهند. (از ۱۶۹ بازی که در زمینهای رسی انجام داده تنها ۱۴مرتبه بازنده بوده است!)

او در آغاز فصل ۲۰۰۸- ۲۰۰۷ نتوانست آن چنان که باید و شاید بدرخشد و با حضور در مراحل نیمه نهایی گرانداسلم استرالیا و مسابقات مسترز ایندین ولز آمریکا شروعی مأیوس کننده را برای خود رقم زد، اما با فرا رسیدن تورنمنتهای معتبرتر و بزرگتر، نادال هم خود را پیدا می کرد و دوباره همانی شد که از او انتظار داشتیم.

وی ابتدا توانست به فینال مسترز میامی راه یابد و در آن جا مغلوب نیکولای داویدنکوی روس شود و بعد در مسابقات مسترز مونت کارلو فرانسه موفق شد برای چهارمین سال پیاپی فاتح جام شود. سپس در مسترز شهر رم با کابوس حذف در مرحله دوم روبرو شد و با قهرمانی در مسترز هامبورگ که اعتبار ویژه در بین مسابقات مسترز دارد، توانست برای اولین بار این جام را به خانه ببرد.

اما شور، هیجان، اعتبار و البته جایزه گرانداسلمها بدون هیچ تردیدی بیشتر از مهمترین مسابقات مسترز است و همین مسأله باعث می شد تا رافائل نادال عزمش را برای قهرمانی مجدد جام و ناکام گذاشتن سایر رقبا در گرانداسلم رولند گروس جزم نماید.

علاوه بر اینها نادال به دنبال خلق یک رکورد هم بود و آن اینکه در صورت قهرمانی اش برای چهارمین بار تنها بازیکنی می شد که از هر بار حضور خود در رولند گروس موفق شده جام را با خود ببرد. یعنی چهار حضور و چهار جام.

وی به خاطر اینکه مدافع عنوان قهرمانی بود از دور سوم مسابقات وارد رقابت با حریفان شد و در اولین گام موفق شد «یارکو نایمینن» فنلاندی را در سه ست از پیش رو بردارد. سپس در مرحله چهارم مقابل هموطنش «فرناندو ورداسکو» قرار گرفت و او را نیز به آسانی شکست داد تا در یک چهارم نهایی حریف «نیکلاس آلماگرو» دیگر تنیسور اسپانیایی حاضر در مسابقات شود. اما آلماگرو نیز حریف ضربات بک هند قدرتمند نادال نشد تا «سلطان» خود را به نیمه نهایی برساند.

دیدن مرد شماره دو تنیس یعنی، نادال، در مقابل «نوداک جوکویچ» مرد شماره سه رده بندی جهانی در بازی نیمه نهایی جذابیتهای خاص خود را داشت. بازی همانطور که انتظار می رفت در ستهای اول و دوم با اقتدار نادال به اتمام رسید (۶-۴ و ۶-۲) اما کار در ست سوم به «تای بریک» یا همان امتیاز برابر رسید که در نهایت نادال موفق شد با حساب ۷ بر ۶ کار قهرمان اولین گرانداسلم سال (یادتان هست که جوکویچ قهرمان استرالیا اپن شد؟) را یکسره سازد و برای چهارمین سال متوالی به فینال مسابقات راه یابد.

حریف او هم مطابق معمول دو دوره قبلی کسی نبود جز راجر فدرر سوئیسی که به خاطر شکست دادن تنیس بازان کشور میزبان، یعنی فرانسه، از محبوبیت چندانی در خاک کشور «گل» برخوردار نیست و همواره در این تورنمنت بزرگ علاوه بر رقبای داخل زمین باید با جو وحشتناک ورزشگاهها نیز بجنگد.

بازی شروع شد و با توجه به نتایج ادوار گذشته می شد انتظار داشت که نادال قهرمان شود، اما نه به این آسانی! به هرحال نادال پس از ۱۲ ساعت و ۳۸ دقیقه حضور در این تورنمنت موفق شد جام را بالای سر ببرد و چهل و چهارمین پیروزی خود را در سال جدید جشن بگیرد.

مرتضی روشنی