۲ خرداد ـ ۲۳ می ـ و به این سان سید ضیاء طباطبایی از نخست وزیری بركنار شد

سلطان احمد شاه قاجار، چهارم خرداد سال ۱۳۰۰ (۲۳ مه ۱۹۲۱) در پی یك مشاجره لظفی كوتاه با سید ضیاءالدین طباطبائی یزدی نخست وزیر وقت، وی را از این سمت بركنار كرد.
در روزهای پیش از این …

سلطان احمد شاه قاجار، چهارم خرداد سال ۱۳۰۰ (۲۳ مه ۱۹۲۱) در پی یك مشاجره لظفی كوتاه با سید ضیاءالدین طباطبائی یزدی نخست وزیر وقت، وی را از این سمت بركنار كرد.

در روزهای پیش از این برکناری، گروهی از مردم تهران كه از سیاست های داخلی دولت سید ضیاء ناراضی بودند در میدان بهارستان برضد او دست به تظاهرات زده و خواستار بركناریش شده بودند كه شاه وقت از این فرصت استفاده كرده، وی را به كاخ گلستان احضار و به او تكلیف كرد كه كناره گیری كند. سید ضیاء نپذیرفت و میان آن دو مشاجره لفظی روی داد که شاه وقت بی درنگ وی را برکنار کرد. سید ضیاء با حمایت انگلستان و كودتای تیپ قزاق در اسفند ۱۲۹۹ بر سر كار آمده بود.

دولت وقت پس از بركناری سید ضیاء، ۲۵ هزار تومان هزینه سفر به او داد تا كشور را داوطلبانه ترك كند و سید ضیاء از ایران رفت. او سال ها در فلسطین كه توسط انگلستان اداره می شد اقامت داشت كه پس از اشغال نظامی ایران در شهریور ۱۳۲۰ به كشور بازگشت و از شهر یزد ـ زادگاه خود ـ به نمایندگی مجلس انتخاب گردید و اعتبار نامه وی برغم مخالفت شدید دكتر مصدق كه او را عامل یك دولت خارجی (انگلستان) اعلام كرده بود تصویب شد.