شهید سید مجتبی علمدار

هنگامی كه همراه نسیم سحری نوای روح بخش اذان صبح در یازدهم دی ماه سال ۱۳۴۵ در كوچه پس كوچه های شهرستان ساری طنین انداز شد «سید مجتبی» چشم به جهان گشود و خانواده علمدار با تولد دومین …

هنگامی كه همراه نسیم سحری نوای روح بخش اذان صبح در یازدهم دی ماه سال ۱۳۴۵ در كوچه پس كوچه های شهرستان ساری طنین انداز شد «سید مجتبی» چشم به جهان گشود و خانواده علمدار با تولد دومین فرزندش بار دیگر سبز پوش شد . او از همان دوران كودكی با بچه های دیگر تفاوت داشت. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت پشت سر گذاشته و با ورود به هنرستان در سال دوم ترك تحصیل نمود و در سن ۱۷ سالگی در تاریخ ۳۰/۷/۱۳۶۲ به عضویت بسیج در آمد و برای گذراندن دوران آموزشی به پادگان «منجیل» رفت و پس از چندی با مسئولیت گروهان سلمان از گردان مسلم به كردستان، اهواز و هفت تپه منتقل شد. سید مجتبی با حضور در عملیاتهای مختلف چندین بار مجروح شد ولی بیشتر اوقات بدون مراجعه به پزشك زخمهایش را درمان می كرد، در عملیات والفجر ۸(۱) شیمیایی شد. او در تاریخ ۱۷/۴/۱۳۶۶ ملبس به لباس سپاه شد.

سید در طول دوران دفاع مقدس بر اثر مجروحیتهای مختلف طهال و بخشی از روده خود را از دست داده و به دلیل میگرن عصبی و میكروبی كه در گلویش وجود داشت هر سال تقریباً از اوایل تا یازدهم دی ماه به شدت بیمار می شد. سید مجتبی بعد از اتمام جنگ در واحد طرح و عملیات لشكر ۲۵ كربلای ساری مشغول خدمت شد و در دی ماه سال ۱۳۷۰ با خانم سیده فاطمه موسوی ازدواج كرد و در هشتم دی ماه سال بعد خداوند دختری به نام زهرا به او عطا نمود.

سید علاوه بر مسئولیت در واحد تربیت بدنی لشكر بعنوان عضو اصلی هیأت رهروان حضرت امام (ره) هم ایفای وظیفه می كرد. او مداح اهل بیت بود، همیشه مراسم را با نام حضرت مهدی (عج) شروع می كرد و در حالیكه به امام حسین (ع) ارادت خاصی داشت. مظلومیت آن خاندان را فریاد بر می آورد. بیت الزهرا مسجد جامع، امام زاده یحیی، مصلی امام خمینی، هیأت عاشقان كربلا و منازل شهدا همیشه با نفس گرم حاج سید مجتبی معطر می شد و بچه ها نیزبا صوت داوودیش مداحی را می آموختند. وی از دیگران بسیار دست گیری می نمود. نماز شبهایش همیشه برقرار بود و زیارت عاشورایش ترك نمی شد و ذكر یا زهرا همیشه بر لبانش بود، حاج سید مجتبی علمدار در اوایل دی ماه سال ۱۳۷۵ به دلیل جراحت شیمیایی روانه بیمارستان شده و در قسمت ایزوله بستری گشت و بعد از یك هفته بی هوشی كامل هنگام اذان مغرب روز یازدهم دی ماه نماز عشق را با اذان ملكوتیان قامت بست و در محراب شهادت به اقامه ایستاد.

۱) برخی می گویند ایشان در حلبچه شیمیایی شده است.