مروری بر جامهای جهانی گذشته: جام جهانی ۱۹۶۲

بعد از دو دوره برگزاری این رقابتها به اروپا، بار دیگر آمریکای جنوبی و این بار شیلی میزبانی این رقابتها را برعهده گرفت.
انتخاب شیلی به عنوان میزبان این رقابت‌ها مخالفت‌های …

بعد از دو دوره برگزاری این رقابتها به اروپا، بار دیگر آمریکای جنوبی و این بار شیلی میزبانی این رقابتها را برعهده گرفت.

انتخاب شیلی به عنوان میزبان این رقابت‌ها مخالفت‌های زیادی علیه فیفا بر انگیخت، چون شیلی از هیچ نظر(ورزشگاه، شبکه حمل و نقل، اقامت) توانایی برگزاری پیکارهایی مهمی چون جام جهانی و میزبانی آن را نداشت.

حضور ‎ ۵۶تیم در جام جهانی که رکورد دیگری محسوب می‌شد، در مرحله مقدماتی شرکت کردند و دو تیم مدعی دوره قبل به نام فرانسه و سوئد از دور رقابت‌ها حذف شدند.

دیدارهای متعددی در مرحله نخست این جام نظیر شوروی سابق و یوگسلاوی، شیلی و ایتالیا و آلمان غربی و سوییس با درگیری فیزیکی شدید میان دو تیم همراه بود.

تیم برزیل یک بار دیگر قهرمان شد، اما این بار "په‌له" فقط در دیدار افتتاحیه مقابل مکزیک بازی کرد و سپس مصدوم شد.

تیم برزیل ‎ ۱ - ۳چکسلواکی را در دیدار فینال در شهر سانتیاگو، با گل های آماریلدو، زیتو و واوا شکست داد.

نبرد سانتیاگو

برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی، فوتبال چهره کریه خود را نشان داد. هفتمین دوره رقابت‌های جام جهانی شاهد برگزاری یکی از زشت‌ترین دیدارهای تاریخ این مسابقات بین دو تیم ایتالیا و شیلی بود که سپس "نبرد سانتیاگو" نام گرفت.

این بازی با اخراج دو ایتالیایی و شکستن بینی دیگری با هوک چپ بازیکن شیلیایی همراه بود.

"جورجی فرینی" که از سوی "کن استون" داور انگلیسی مسابقه کارت قرمز گرفته بود به زور توسط پلیس به بیرون از زمین برده شد. در جریان این بازی پلیس مجبور شد سه بار مداخله کند و یک بار هم هر دو تیم را از زمین بیرون کشید.

دومین قهرمانی برزیل

تیم برزیل در کوهپایه‌های آند دومین قهرمانی پیاپی خود را علیرغم غیبت "په‌له" جشن گرفت، اما این دوره از مسابقات به خاطر برخوردهای فیزیکی بی سابقه در آن به یادماندنی شد.

په له ستاره رقابت های سال ‎ ۱۹۵۸سرانجام با تشدید مصدومیتش در مصاف با چکسلواکی کاملا نیمکت‌نشین شد، اما برزیلی‌ها با رهبری گارینشا و زاگالو در داخل زمین و با این که کمتر از دوره قبل قدرت ویران کنندگی داشتند، توانستند به مرحله یک چهارم نهایی راه یابند.

چک‌های شگفتی ساز

مهمترین و مهیج‌ترین نقطه اوج این پیکارها دیدار یک چهارم نهایی بود که میزبان، تیم شوروی سابق را ‎ ۱ - ۲شکست داد تا تمام کشور برای جشن و پایکوبی به خیابان‌ها سرازیر شوند.

شادمانی شیلیایی‌ها طولی نکشید، چون برزیل حریف قدرتمندی برای آنها در نیمه نهایی بود. چکسلواکی که در کمال شگفتی یوگسلاوی را در این مرحله شکست داده بود، در فینال حریف برزیل شد.

چک‌ها در مرحله نخست همین پیکارها مقابل برزیل بدون گل متوقف شده بودند و حتی به شکل معجزه آسایی مجارستان را در یک چهارم نهایی شکست دادند.

این تیم در مصاف با همه حریفانش گل نخست را می‌زد، اما این بار برزیل به فاصله دو دقیقه گل تساوی را زد و با به ثمررساندن دو گل دیگر قهرمانی را به چنگ آورد. ‎ ۹تن از بازیکنان تیم قهرمان در دوره قبل نیز در این بازی حضور داشتند.

به این ترتیب برزیل در کنار تیم‌های اروگوئه و ایتالیا، در لیست بزرگانی که دو بار جام ژول ریمه را بالای سر برده اند، قرار گرفت.

برترین‌های جام هفتم

قهرمان:

برزیل

دوم:

چکسلواکی

سوم:

شیلی

چهارم :

یوگسلاوی

برنده کفش طلایی (بهترین بازیکن)

شش بازیکن که هر یک چهار گل به ثمررساندند شامل: فلوریان آلبرت از مجارستان، والنتین ایوانوف از روسیه، درازن یرکوویچ از یوگسلاوی، لئونل سانچز از شیلی، واوا و گارینشا از برزیل.

آیا می دانید

- روز ‎ ۳ژوئن: تیم شوروی سابق ۴ بر ۱ از تیم کلمبیا جلو بود، اما در حالی که یک ساعت از مسابقه گذشته و به نظر می‌رسید چیزی تا پیروزی قاطع آنان نمانده، تیم کلمبیا طی ‎ ۹دقیقه توفانی روزگار "لو یاشین" معروف به عنکبوت سیاه را واقعا سیاه کرد تا به تساوی دست یافت.

اهمیت این موضوع وقتی بهتر درک می‌شود که بدانیم یاشین بهترین دروازه بان تاریخ رقابت‌های جام جهانی نام گرفت و حتی اهدای جایزه بهترین دروازه بان جام که در سال ‎ ۱۹۹۴آغاز شد، به افتخار او و عملکرد درخشانش درون دروازه، به نام او معرفی شد.

- در سال ‎ ۱۹۶۲وسلاو ماسک ظرف ‎ ۱۵ثانیه گل چکسلواکی را وارد دروازه مکزیک کرد، اگر چه حریف نهایتا ‎ ۱ -۳پیروز شد. اما شگفت انگیزترین رکورد را باید به نام "دیوید گوآلتیه ری" بازیکن ‎ ۲۲ساله تیم سن مارینو نوشت که تنها ‎۹ ثانیه بعد از سوت آغاز مسابقه در نوامبر سال ‎ ۱۹۹۳به انگلیس گل زد.