محبت به کودک و اسلام آوردن یهودی

لیث بن سعد می گوید: «روزی پیامبر(ص) نماز جماعت می خواند و جمعی به وی اقتدا کرده بودند. حسین(ع) که کودک بود، در همان نزدیکی ها بود. وقتی که رسول خدا(ص) به سجده می رفت، حسین آمد و به پشت پیامبر(ص) …

لیث بن سعد می گوید: «روزی پیامبر(ص) نماز جماعت می خواند و جمعی به وی اقتدا کرده بودند. حسین(ع) که کودک بود، در همان نزدیکی ها بود. وقتی که رسول خدا(ص) به سجده می رفت، حسین آمد و به پشت پیامبر(ص) سوار می شد و پاهایش را حرکت می داد و می گفت: «حل... حل...» (شتر را با تکرار این واژه می راندند) هنگامی که رسول خدا(ص) می خواست سر از سجده بردارد، حسین(ع) را می گرفت و آرام به زمین می گذاشت و بلند می شد و وقتی که به سجده می رفت، باز حسین می آمد و بر پشت رسول خدا(ص) سوار می شد و پاهایش را حرکت می داد و می گفت: «حل... حل».

این موضوع تا آخر نماز تکرار شد. یک نفر یهودی این منظره را می دید. به عنوان اعتراض، نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: «ای محمد! شما با کودکان به گونه ای رفتار می کنید که ما اینگونه رفتار نمی کنیم». پیامبر(ص) فرمود: «اگر شما به خدا و رسولش ایمان داشته باشید، به کودکان خود مهربانی می کنید و با مهر و نوازش با آنها رفتار می نمایید». فرد یهودی از دستور مهرانگیز تربیتی اسلام و بلندنظری پیامبر(ص) مجذوب اسلام شد و همان دم قبول اسلام کرد و به صف مسلمانان پیوست. (۱)

۱) سیره عملی بزرگان دین، ص ۸۴