تراپ پرافتخارترین مربی تاریخ معاصر ایتالیا

تراپ ۱۷ بار لباس تیم ملی ایتالیا را پوشید و درخشان ترین بازی او در سال ۱۹۶۳ رقم خورد جائی که او و لاجوردی ها برزیل پله را ۳ بر صفر شکست دادند آن هم در سن سیرو

از جیووانی تراپاتونی به‌عنوان یکی از پرافتخارترین مربیان تمام تاریخ فوتبال یاد می‌شود. این مرد مذهبی که در میلان به اوج رسید و اینتر را در سخت‌ترین روزهای میلان به اقتدار رساند و آخرین قهرمانی آنها را در سری A رقم زد؛ فراز و نشیب‌های بسیاری را به چشم دیده است.

● روزهای ابتدائی

جیووانی در روز ۱۷ مارس ۱۹۳۹ در ”کوسانو“ی میلان متولد شد. وی متعلق به یک خانواده پرجمعیت و مذهبی بود و در ایتالیای آن عصر چاره‌ای جز روی آوردن به فوتبال نداشت. جیووانی در کودکی یکی از هواداران پَر و پا قرص میلان بود و بازی ستارگان عمدتاً خارجی این تیم را با دقت و لذت تماشا می‌کرد. به همین دلیل با راهنمائی اعضاء خانواده‌اش در تست آمادگی باشگاه میلان شرکت کرد. جیووانی علاقه زیادی به حضور در خط حمله داشت؛ اما مربی وقت میلان ترجیح داد او را به‌عنوان یک مدافع در ترکیب تیم خود بپذیرد. علی‌رغم میل باطنی، تراپ پیوستن به تیم محبوبش را به بازی در پست موردعلاقه ترجیح داد و رسماً یک میلانی نام گرفت. حضور در نیم دهه ۶۰ میلان با اتفاقات جالب‌توجهی همراه بود. او به‌عنوان یک جوان، خیلی زود نقش کلیدی در تیم یافت. میلان در فصل ۱۹۶۲ با کاپیتانی او عنوان قهرمانی سری A را به‌دست آورد و سال بعد برای درخشش در عرصه رقابت‌های اروپائی آماده شد. پس از پایان دوران درخشش رئال مادرید در اروپا بنفیکا حریف اصلی میلان قدرتمند بود. همین ۲ تیم در نهایت فینال لیگ اروپا در فصل ۱۹۶۳ را برگزار کردند. بنفیکا قهرمان ۲ دوره قبلی بود و تراپاتونی وظیفه داشت اوزه‌بیو و کولونا مهاجمان خطرناک حریف را مهار کند. مردم از شکست سنگین میلان سخن می‌گفتند؛ اما این تراپ بود که نقش اصلی را در پیروزی حماسی میلان ایفاء کرد. آنها با کاپیتانی تراپ و حضور بازیکنان بزرگی چو ریورا و آلتافینی جام اروپا را برای اولین بار بالای سر بردند. تراپاتونی نخستین کاپیتان یک باشگاه ایتالیائی بود که جام لیگ اروپا را بالای سر برد.

۵ سال از این اتفاق گذشت، تنها مدل موهای تراپاتونی دچار تغییر شده بود وگرنه باقی وقایع همان‌طور بود که انتظار می‌رفت. حضور در فینال لیگ اروپا پس از یک قهرمانی قاطع در فصل ۱۹۶۸ ایتالیا، کاپیتانی تراپ و حریفی صاحب سبک به‌نام آژاکس.

میلان در نهایت ۴ بر یک آژاکس را مغلوب ساخت. چزاره مالدینی ستاره میلان بود و آنکه نقش واقعی در این قهرمانی داشت جیووانی بود. البته پس از این عنوان قهرمانی آفتاب میلان و تراپ غروب کرد. آنها تا مدتی از کورس بزرگان عقب ماندند تا اینکه تراپ تصمیم گرفت از عرصه بازیگری در فوتبال کنار برود. این اتفاقات در اواسط دهه ۷۰ رخ داد و تراپ بلافاصله تصمیم گرفت کارش را در عرصه مربیگری آغاز نماید.

اسطوره او ”نئورو روکو“ مربی میلان در جریان ۲ فتح اروپائی تیم در دهه ۶۰ بود. به هر حال ”تراپاتونی“ مربیگری را با حضور روی نیمکت یوونتوس تجربه کرد. چنین امری در سال ۱۹۷۶ رخ داد. البته تا قبل از وقوع این اتفاق، او ۲ سال را به‌عنوان بازیکن - مربی در میلان سپری کرد. به هر حال حضور وی در یووه با درخشان‌ترین دوران باشگاه توأم شد. او و یووه به دستاوردهای بزرگی نائل آمدند. از آن جمله می‌توان به فتح ۶ جام لیگ اشاره کرد. در این سال‌ها او دوران عجیبی همراه با یوونتوس سپری کرد. پس از اینکه قدرت یووه در ایتالیا اثبات شد، آنها به ماجراجوئی در اروپا پرداختند. در این راستا یووه پس از چند ناکامی با تئوری‌های برتر تراپ به فینال لیگ اروپا رسید. این امر در سال ۱۹۸۳ رخ داد. پیروزی یووه بر هامبورگ قطعی به‌نظر می‌رسید، همان‌طور که ۲۰ سال قبل، غلبه بنفیکا بر میلان قطعی بود؛ اما این‌بار نتیجه برعکس شد. هامبورگ در ناباوری‌ تمام یوونتوس را مغلوب کرد. یووه در سال ۱۹۸۴ عقده عدم حضور در اروپا را بر سر لیگ ایتالیا خالی کرد و با اقتدار تمام قهرمان شد. تراپ در مصاحبه‌های گوناگون اعلام کرد که وقت قهرمانی در اروپا فرا رسیده است.

تیم تراپ در فصل ۱۹۸۵ به فینال لیگ اروپا رسید. تراپ وقایع قبل از آغاز دیدار بروکسل (کشته شدن تعدادی از هواداران یووه به خاطر هجوم لیورپولی‌ها به جایگاه حضورشان) را مشاهده کرد. با این حال چنین امری روی روحیه جنگندگی تراپ و گرسنگی او برای فتح جام اروپا تأثیر نگذاشت. تک گل پلاتینی جام اروپا را برای اولین بار از آن یوونتوس نمود. نام تراپ از این جهت وارد تاریخ باشگاه شد، با این وجود وقتی در سال ۱۹۸۶ یووه را به قصد اینتر، دشمن دیرینه ترک کرد گوئی موفقیت نیز از این باشگاه رخت بربست چرا که یووه پس از قهرمانی در لیگ ایتالیا فصل ۱۹۸۶ تا سال ۱۹۹۵ هرگز قهرمانی در سری A را تجربه نکرد. به هر حال دوران حضور وی در اینتر نیز پرفروغ بود. تراپ در اینتر ستارگانی چون سره‌نا، زنگا، برگومی و... را داشت. در سال ۱۹۸۷ ورونا از غفلت تیم او نهایت بهره را برد و قهرمان ایتالیا شد. در فصل بعد اوضاع به کام اینتر نبود؛ چرا که دشمن دیرینه آنها یعنی میلان پس از گذراندن رنج حضور در دسته دوم به‌عنوان قهرمانی دست یافت. ولی بالاخره باید روزی نوبت به تیم او می‌رسید. در فصل ۱۹۸۹ اینتر با تحمل تنها ۲ شکست با کسب بالاترین میزان امتیاز تاریخ لیگ ایتالیا قهرمانی را در آغوش کشید. قهرمانی تراپ با اینتر خشم هواداران میلان را برانگیخته بود.

● چرا خیانت کردی؟

هواداران میلان به فحاشی در سکوها شهره هستند. در آن زمان که تراپ با اینتر قهرمان شد رقابت بین ۲ تیم میلانی مثل دوران فعلی سرد نبود و هواداران با حرارت زیادی تنها خواستار نابودی رقیب بودند. با این وصف وقتی تراپ همراه با اعضاء اینتر حرکات عجیب و غریب جشن قهرمانی را برپا کرد، خشم هواداران میلان را باعث شد. آنها اعتقاد داشتند اگر تراپ همان‌طور که ادعا کرده هوادار میلان بوده، باید در زمان حضور این تیم در دسته دوم به قصد نجات وارد می‌شد؛ نه اینکه با یووه و بعدها اینتر قهرمان سری A شود. به همین جهت هواداران میلان هنوز هم او را نبخشیده‌اند. تراپ در فصل ۹۰ راه به‌جائی نبرد چه در لیگ ایتالیا و چه در اروپا، با این حال همراه با اینتر در فصل ۱۹۹۱ جام یوفا را فتح کرد. در این سال‌ها و همواره هرگاه در پی میلان ظاهر شد با طعنه هواداران میلان روبه‌رو می‌گشت. سرانجام با یک ناکامی دوران او در اینتر نیز به پایان رسید و وی تصمیم گرفت برای ادامه دوران حرفه‌ای، باشگاهی خارج از وطنش را بیازماید. برای این آزمایش مدتی صبر لازم بود. تراپ در سال ۱۹۹۴ با همان تیپ خاص ایتالیائی خود از هواپیما پائین آمد و با ماشین به سمت مرکز تمرینی بایرن مونیخ رفت. بله او رسماً مربی بایرن‌مونیخ نام گرفته بود و باید هالیوود آلمان را رام می‌کرد. وی در دورانی پای به بایرن گذاشت که غولی همچون دورتموند با بیداری مجدد و به مدد خیل عظیم هوادارانش جائی برای قدرتنمائی سایر تیم‌ها باقی نگذاشته بود. تراپ با عینک مشغول خواندن کتاب‌هائی در مورد آموزش زبان آلمانی بود. یکی از فصول جالب توجه او در فصل ۱۹۹۸ - ۱۹۹۷ رقم خورد. مردم او را به جهت ادای جملات عجیب و غریب که معلوم نبود آلمانی است یا انگلیسی یا حتی ایتالیائی مسخره می‌کردند؛ اما زخم عمده از آنجائی سرباز کرد که تیم او از کابزرسلاترن عقب افتاد.

اولاف‌مارشال، ستاره کهنسال رقیب، تراپ و تیمش را تمسخر می‌کرد؛ اما خروج این چهره جنجالی از بایرن دردناک بود. شکست ۵ بر ۲ مقابل آژاکس در یک رقابت اروپائی علاوه بر حذف برای او، دربردارنده حکمی بود که در آن خواسته شده بود محترمانه از تیم کنار برود!

---