کیانیان در ۹۹ سالگی هم بمیرم جوانمرگ شده ام

در ۵۰ سالگی تصورم این بود که ۷۰ سالگی دیگر پیری است اما حالا که ۶۱ ساله شده ام, فکر می کنم اگر ۹۹ سالگی هم بمیرم, جوانمرگ شده ام

قدیم‌ها فکر می‌کردم یک آدم ۳۰ ساله دیگر پیر است. وقتی ۳۰ ساله شدم فکر می‌کردم ۴۰ سالگی زیاد است.

در ۵۰ سالگی تصورم این بود که ۷۰ سالگی دیگر پیری است اما حالا که ۶۱ ساله شده‌ام، فکر می‌کنم اگر ۹۹ سالگی هم بمیرم، جوانمرگ شده‌ام!

اینها جملات رضا کیانیان است همزمان با ـ ۲۹ خرداد ماه ـ سالروز تولد ۶۱ سالگی‌اش.

وقتی می‌گویم «انشاءالله ۱۲۰ سال زندگی کنید» جواب می‌دهد: « حوصله ۱۲۰ سال زندگی را ندارم، همیشه برایم دعا کنید تا وقتی سلامت هستم و با آبرو، زنده بمانم.»

رضا کیانیان از دوره نوجوانی تاکنون نقش‌های خیلی زیادی بازی کرده است، در نمایش‌هایی مانند «ازدواج آقای می‌سی‌سی‌پی»، «یادگار سالن‌های شن»، «بازی استرینبرگ» تا «یک روز خاطره‌انگیز از زندگی دانشمند بزرگ وو» تا فیلم‌های «خانه‌ای روی آب»، «روبان قرمز» و «آژانس شیشه‌ای» اما آرزومند بسیاری نقش‌های دیگر است؛ «مکبث»، «سالیری» در نمایشنامه «آمادئوس»، «ریچارد سوم»، «باغ آلبالو» تا «سرتامس مور»، نقشی که در آستانه اجرایش بود و نشد.

او می‌‌گوید:«همین چند سال پیش بود که آقای فرمان‌آرا تصمیم گرفت، نمایش «مردی برای تمام فصول» را به صحنه ببرد. همه چیز داشت درست پیش می‌رفت اما در پایان مرکز هنرهای نمایشی برای آن مشکلی پیش آورد» و این چنین بود که «سرتامس مور» هم جزو نقش‌های رویایی، رضا کیانیان شد.

خودش می‌گوید در سینما فعلا پروژه‌ای ندارد اما مشغول عکاسی است و می‌داند که امسال نمایشگاه دیگری از عکس‌هایش برپا می‌کند. به جز آن مشغول نوشتن چند کتاب جدید است، کتاب‌هایی درباره بازیگری و هم کتاب‌هایی درباره خاطراتش با مردم.

مشغول بازی در سریال «قلب یخی» هم هست. رضا کیانیان بیکار نمی‌ماند، همیشه کارهایی برای انجام دادن دارد، دغدغه‌هایی که هر زمان فرصتی دست دهد به‌آنها پاسخ می‌گوید اما دلش می سوزد از حال و روز این روزهای سینما و می‌گوید: « حیف است، نگاه می‌کنی و می‌بینی جای خیلی از کارگردان‌های صاحب‌نام خالی است.

واقعا چرا؟! در حالی که سال‌ها قبل همیشه این روزها، چند کارگردان صاحب‌نام مشغول کار بودند و ما خوشحال بودیم که در جشنواره فجر کارهایشان را می‌دیدیم، اما امسال غمگین‌ترین سال زندگی‌ام است.»

شاگرد قدیم حمید سمندریان قرار است دوباره برای استادش بازی کند، نمایش «بازی استریندبرگ» که سال ۷۸ همراه با هما روستا و احمد ساعتچیان در آن بازی کردند.

حالا همان گروه تمرین‌های مقدماتی اجرای دوباره را آغاز کرده‌اند. امیدوار است به اجرای خوبی برسند، رضا کیانیان می‌‌گوید:« هرچند متن و گروه همان است اما حتما چیزهای جدیدی به آن اضافه می‌کنیم، هم ما عوض شده‌ایم و هم شرایط.»

رضا کیانیان آن‌طور که خودش می‌‌گوید، نمی‌ترسد از اینکه موفقیت‌های اجرای قبلی از دست برود از اینکه خاطره خوش آن اجرا خراب شود، «از شکست زیاد نمی‌ترسم چون بخشی از زندگی است و اگر بترسیم بسیاری از کارها را نمی‌توانیم انجام بدهیم.»

هنوز خیلی رویای دست‌نیافته دارد. خیلی فرصت‌ها باید به دست آورد تا توانمندی‌هایش را نشان دهد. سال گذشته بازی در نقش حاکم مکه در سریال «مختار» فرصتی شد برای دیده شدن بخشی از این توانایی‌ها، حالا هم که با مجموعه «راه طولانی» میهمان هرشب تماشاگران تلویزیون است.

نویسنده کتاب «شعبده بازیگری» خیلی به طول و عرض زندگی کاری ندارد، بیشتر به همین لحظه‌ای فکر می‌کند که در آن زندگی می‌کند و می‌‌گوید:« داریم کار می‌کنیم همین خوب است دیگر!»