برای ایران کدامیک خطرناک ترند

سـخنرانی رئیس جمهور در جمع فرماندهان نیروی مقاومت بسیج, که با تأخیر ۶ هفته ای از تلویزیون پخش شد دارای نکات تازه ای بود البته سخنرانی احمدی نژاد در روز نهم خرداد ماه سال جاری توسط سایت خبری ریاست جمهوری مخابره شد و خبرگزاری های رسمی نیز متن تهیه شده توسط آن سایت را بر روی خروجی های خود قرار دادند

سـخنرانی رئیس جمهور در جمع فرماندهان نیروی مقاومت بسیج، که با تأخیر ۶ هفته‌ای از تلویزیون پخش شد دارای نکات تازه‌ای بود. البته سخنرانی احمدی نژاد در روز نهم خرداد ماه سال‌جاری توسط سایت خبری ریاست جمهوری مخابره شد و خبرگزاری‌های رسمی نیز متن تهیه شده توسط آن سایت را بر روی خروجی‌های خود قرار دادند. اما در آن متن بسیاری از اظهارات رئیس جمهور حذف شده بود؛در حالی که اکـثـر نـکات حذف شده، بدیع و شنیدنی است. در این سـخـنـرانـی، سـوژه‌هـای تـکراری همچون طعنه <مالی>به منتقدان دولت نیز مشاهده می‌شد. از جمله در خصوص یکی از افرادی که اظهارات رئیس جمهور در مورد مدیریت جهانی را زیر سوال برده بود، احمدی نژاد اظهار داشت:<پیش از انقلاب، دیگران برای ایشان یک خانه صدمتری خریده بودند الان در قیطریه، فرمانیه یک خانه هفتصدمتری دارد.>

اما آنچه بیش از افشاگری‌های موهوم در مورد منتقدان سیاسی دولت اهمیت داشت، اظهاراتی بود که احمدی نژاد در خصوص سفر سال گذشته خود به عراق بیان داشت که خلاصه آنها، ابراز اطمینان از تمرد فرماندهان امریکایی مـسـتـقـر در عـراق، نـسـبت به دستورات ضد ایرانی جرج بوش بود.سایت اصولگرای تابناک این بخش از اظهارات احمدی نژاد را بـدیـنـگـونـه مـخابره کرده است: <او – جرج بوش – دوباره فرماندهانش را جمع کرده تا ترقه‌ای در ایران بیندازند. من او را نصیحت می‌کنم، کـار تـو تمام است. حتی اگر یک موشک کوک کنیکسی پیدا نمی کنی که شاسی آن را فشار دهد. چرا که کسی حرف او را نمی‌خواند.>

احـمـدی‌نـژاد، آنـگـاه بـرای آنکه تنها ماندن بوش– حتی در میان فرماندهان نظامی امریکایی– را ثابت کند به ذکر خاطره‌ای از سفر خود به عراق پرداخت: <سال گذشته که به عراق رفته بودم، گفتند یکی از فرماندهان اشغالگران، علاقه دارد شما را ببیند. گویا مرخصی او هم رسیده بود، اما او مرخصی خود را یک ماه عقب انداخته بود تا ما را ببیند و من هم گفتم بیاید. وقتی آمد گفت: افتخار می‌کنم با شما هستم. شما در دل ما جا دارید. وی سپس از من درخواست کرد با من عکس یادگاری بگیرد و گرفت و سپس معاونش هم همین طور. من زدم پشتش و تشویقش کردم و گفتم هوای مردم عراق را داشته باشید.>

احـمدی نژاد به ملیت این فرمانده اشاره نکرد اما مجموع اظهارات او ، سایت‌های خبری را قانع کرد که فردمورد نظر، امریکایی بوده و با گذشت ۲ روز از انعکاس این خبر در سایت‌های مختلف ، دفتر رئیس‌جمهور آن را تکذیب نکرده است.

این سخنان رئیس‌جمهور، نشان می‌دهد که سرپیچی از دستورات بوش و ابراز مخالفت علنی با سیاست رسمی دولت امریکا در عراق، تا جایی پیش رفته است که یک فـرمـانـده نظامی امریکایی، نه به صورت مخفی بلکه با شجاعت کامل و به همراه معاون خود، به حضور سمبل رسمی و قانونی کشور دشمن – ایران – می‌رسد و با او عکس یادگاری می‌گیرد بدون آنکه از عواقب اقدام <دشمن شاد کن> خود، هراسی داشته باشد.

سخنرانی رئیس‌جمهور که اخیراً از رسانه ملی پخش شد، دقیقا سه هفته قبل از حضور در جمع اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ایراد شده است. احمدی‌نژاد در قم نقشه امریکایی‌ها برای ربودن و ترور خود در سفر به عراق را افـشـا کـرد کـه ظـاهـراً بـا تاکتیک هوشمندانه همراهان احــمـدی‌نـژاد، خـنثی شد.اگر آقای رئیس جمهور ما را به همزبانی با امریکایی‌ها متهم نکند از ایشان سوال می‌کنیم: <فرماندهان نظامی امریکا که حتی حاضر نشدند دستور بوش برای شکستن دیوار صوتی بر فراز ایران را اجرا کنند، چگونه می‌خواستند دست به اقدامی بزنند - ربودن رئیس جمهور ایران – که پژواک آن در سراسر جهان، هزاران برابر بلندتر از شکستن دیوار صوتی بر فراز ایران است؟>

امـا بـه هر حال، باید بپذیریم که رئیس جمهور ایران به اطلاعات ویژه‌ای دسترسی دارد و اظهارات اخیر او هم مستند به همان اطلاعات است. در آن صورت، به نظر می‌رسد بایستی برخی دیدگاههای خود در خصوص حضور امریکائی‌ها در عراق را تـعـدیـل کـنـیم. بـراسـاس افـشـاگـری دکـتر احمدی‌نژاد، فرماندهان امریکایی، دستورات ضد ایرانی فرمانده عالی خود – جرج بوش – را به راحتی زیر پا می‌گذارند، تا جایی که به گفته رئیس جمهور ایران، کسی در میان آنها پیدا نمی‌شود که حتی دیوار صوتی را بر فراز ایران بشکند. این در حالی است که در میان مقام‌های عراق، نمک خورهای فراوانی پیدا می‌شوند که به راحـتی نمک‌دان ایران را می شکنند. یکی از آنها، هر گاه چـشـمش به چشم آبی‌های امریکایی می‌افتد به پُرگویی می‌پردازد که <از ایرانی‌ها خواسته‌ایم از دخالت در امور داخلی عراق خودداری کنند.> دیگری هم، وقتی از حال عادی خارج می‌شود، جزایر سه‌گانه ایرانی را به اماراتی‌ها <هبه> می‌کند و سومی‌ نیز به ایرانی‌ها اعتراض می‌کند که <به چه حقی خواستار خروج امریکا از عراق شده‌اند؟> اکنون می‌توان این سوال را مطرح کرد که از دو گروه فوق – فرماندهان نظامی امریکا و سـیـاسـتـمداران قدرناشناس عراقی – کدامیک برای ایران خطرناک‌تر هستند؟ آیا مسئولان ایرانی تصور نمی‌کنند که در صورت افزایش قدرت این گروه از عراقی‌ها، خطر ایشان برای ایران بسیار بیشتر از فرماندهان نظامی امریکایی است که ارادت خود بـه رئیس جمهور کشورمان را مخفی نمی‌کنند؟ راستی مقام خود بـاخته عراقی که با دستپاچگی و ذوق زدگی، دست جلاد اسرائیلی را می‌فشارد برای آینده ایران خطرناک‌تر است یا فرمانده نظامی امریکا، که مرخصی خود را به تعویق می‌اندازد تا با رئیس جمهور ضد اسرائیلی ایران، عکس یادگاری بگیرد؟

رئیس جمهو ر در همین سخنرانی رفتار برخی اعضای سابق دولت را تمرد دانست و به انتقاد از کسانی پرداخت که برای این متمردان هورا می‌کشند. آیا ایشان تصور نمی‌کنند که همزمانی این دو اظهار نظر ، مقایسه ناخواسته ای از میزان آزادی در ایران و امریکا در ذهن بعضی از افراد ایجاد خواهد کرد؟