جلال شباهنگی

متولد سال ۱۳۱۹ در تهران و فارغ التحصیل دانشگاه «سن هوزه» ایالت كالیفرنیاست و دارای درجه كارشناسی ارشد طراحی گرافیك و نقاشی معاصر و كارشناس تبلیغات گرافیكی از این دانشگاه است و «خلاقیت در رنگ» و «اصول طراحی سه بعدی» از جمله مشهورترین آثار اوست

● جلال شباهنگی

● گرافیست ، نقاش و مجسمه ساز

▪ متولد ۱۳۱۹ تهران

▪ كارشناس تبلیغات گرافیكی از دانشگاه سن خوزه، كالیفرنیا، آمریكا

▪ ارشناسی ارشد طراحی گرافیك و نقاشی معاصر از دانشگاه سن خوزه آمریكا

▪ بیش از ۳۰ سال تدریس در عرصه آموزش نقاشی در ایران و جهان

▪ استاد و دانشیار دانشكده هنرهای زیبا دانشگاه تهران

▪ عضو شورای تحصیلات تكمیلی گروه هنرهای تجسمی دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران

▪ عضو و نماینده دانشگاه تهران در طرح و برنامه ریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در بخش هنر

▪سازنده احجام شیشه ای Glass Blowing در ایران و مورانو ایتالیا

▪ برگزاری نمایشگاههاو شركت در نمایشگاههای معتبر نقاشی و گرافیك در ایران و جهان

▪ برخی از آثار تألیفی وی عبارتند از : نقاشی های جلال شباهنگی (با مقدمه مرتضی ممیز)، صورخیال ، خلاقیت در رنگ، اصول طراحی سه بعدی و ...

● جلال شباهنگی

متولد سال ۱۳۱۹ در تهران و فارغ التحصیل دانشگاه «سن هوزه» ایالت كالیفرنیاست و دارای درجه كارشناسی ارشد طراحی گرافیك و نقاشی معاصر و كارشناس تبلیغات گرافیكی از این دانشگاه است و «خلاقیت در رنگ» و «اصول طراحی سه بعدی» از جمله مشهورترین آثار اوست. او در كنار تدریس در دانشگاه كه بیش از سی و اندی سال است در سطوح مختلف دانشگاه ها و دانشكده های هنر بدان مشغول است، به ساخت احجام شیشه ای معروف به Blowing Glass در ایران و مورانو ایتالیا پرداخته كه حاصل كارهای او مجموعه ای ویژه در حوزه حجم سازی به حساب می آید و طرفداران پروپا قرصی در تمام دنیا دارد.

جلال شباهنگی در آثارش تلاش دارد تا ثابت كند كه در هنر مرزهایی وجود دارد كه در آن مرزها هنر به سایر علوم نزدیك می شود. او می گوید: «این وجه اشتراكات هنر با علوم مختلف را باید شناخت. این مقوله بسیار زیبایی است و مسؤولیت هدایت دانشجویان در این مقوله بر عهده اساتید است، پس باید زمینه را برای تعیین یك مسؤولیت خاص فرهنگی هنری برای اساتید بررسی كرد و من بیشتر مایلم در این مورد كار كنم.»

او معتقد است كه آثاری كه از دانشجویان در چند ساله اخیر آثاری ارتقا یافته از نظر كیفی نسبت به سالهای گذشته است. البته به جز برخی زمینه ها كه اصلاً در دانشكده ها به آنها توجه نمی شود، مثلاً در زمینه بسته بندی به طور كلی او معتقد است كه «گرافیست های ما ضعیف هستند و یا تصویرسازی عرفانی كه خلأ آن حس می شود.» در مورد تصویرسازی عرفانی جلال شباهنگی معتقد است: كمتر بحث می شود و این موضوع را ناشی از «بی توجهی وزارت علوم و دست اندركاران مربوطه» می داند و می گوید: «به همین دلیل در تصویرسازی شعر شعرای بزرگ مثل حافظ، دانشجویان قادر به تشخیص مضامین رنگی موجود لغات حافظ نیستند.»

شباهنگی دلیل این موضوع را خیلی به وارداتی بودن هنر گرافیك و نقاشی مربوط نمی داند و بیشتر بر ضعف كلی هنر در عرصه نقاشی و گرافیك كه میان دانشجویان سالهای اخیر موج می زند تأكید دارد و می گوید: «من ضعف كلی هنر را بیشتر در نقاشی می بینم تا گرافیك، با وجود اینكه نقاشی از نظر آكادمیك قدمت بیشتری نسبت به گرافیك دارد و اولین دانشكده هنر، دانشكده نقاشی بود.»

او اصرار دارد كه «ضعف عمده ای در زمینه هنر، به خصوص در زمینه نقاشی در حال شكل گیری است، در حالی كه در گرافیك این ضعف بارز نشده و این به خاطر كاربردی بودن هنر گرافیك است، گرافیست دائماً در حال تكاپوست تا سفارش دهنده را راضی كند.

در ضمن امكان مشاهده كارهای مختلف گرافیكی در مجلات فراهم است. یكی از خصوصیات گرافیك ساده صحبت كردن و ساده كردن عناصر است.» با این حال شباهنگی در مورد نقاشی نظر متفاوتی دارد و می گوید: «در نقاشی، هنر به سمت پیچیدگی سوق و گرایش دارد و به این سو پیش می رود و به علت نحوه خاص تدریس در دانشكده ها و استفاده از سیستم های قدیمی و كهنه آموزشی تحولی در نقاشی دوره معاصر ایران بویژه ۲۰ ساله اخیر دیده نمی شود.»

از منظر او «الگوها در بخش نقاشی خیلی قدیمی ساخته شده و توسط سیستم گذشته پایه ریزی شده اند، اما سابقه گرافیك در ایران بیشتر از ۳۰ سال نیست، چیزی از گذشته وجود ندارد كه گرافیست ها از آن تقلید كنند، بنابراین دائماً در حال تجربیات جدید هستند و مطابق با نیازهای جامعه كار می كنند و از ویژگی های ممتاز این عرصه در ایران شركت فعال جوانان است.»

---