دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

فیس بوک و گوگل پلاس نیاز کاذب یا طبیعی


فیس بوک و گوگل پلاس نیاز کاذب یا طبیعی

کارشناسان می گویند با گسترش رقابت شبکه های اجتماعی بر سر جذب کاربران بیش تر, شاهد شکل گیری نیازهای کاذب در میان برخی کاربران این شبکه ها هستیم که می تواند صدمات ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد

کارشناسان می‌گویند با گسترش رقابت شبکه‌های اجتماعی بر سر جذب کاربران بیش‌تر، شاهد شکل‌گیری نیازهای کاذب در میان برخی کاربران این شبکه‌ها هستیم که می‌تواند صدمات ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.

به گزارش ایسنا، استفاده از شبکه‌های اجتماعی روز به روز در حال افزایش است و روند رو به رشدی را طی می‌کند به نظر می‌رسد، طی دو سال آینده بتواند به‌عنوان یکی از نیازمندی‌های کاربران معرفی شود. حال بماند که چه میزان از این نیازمندی واقعی است و چه میزان کاذب.

اما با کمی دقت در نحوه تعامل افرادی که اطرافمان هستند متوجه می‌شویم که درصد بسیار بالایی از افراد تنها با دید سرگرمی به این محیطی که می‌تواند سرشار از کاربردهای مؤثر باشد، وارد می‌شوند و به‌جای پرداختن به تبادل اطلاعات سودمند به گپ و گفت‌های شاید بی‌مورد و غیرضروری می‌پردازند؛ هرچند که این گفته درباره تمامی کاربران صدق نمی‌کند.

افزایش تمایل به تعاملات کاربران برروی محیط‌های اجتماعی به گونه‌ای است که مسوولان این فضاها را هر روز به فکر ایده‌ای نو می‌اندازد تا به واسطه آن وابستگی کاربران را بیش از پیش کنند چراکه قریب به اتفاق کاربران معتقدند که استفاده از محیطی ثابت برای مدت زمانی طولانی بر بستر وب، خسته‌کننده می‌شود و رابطه‌ای غیرمستقیم بین رغبت اعضای این محیط‌ها با مدت زمان استفاده از یک فرم و قالب برقرار می‌شود، به گونه‌ای که هرچه مدت زمان طولانی‌تر شود، میزان رغبت افراد برای تعامل با چنین محیط‌هایی کاهش می‌یابد.

همکاری فیس‌بوک با شرکت‌هایی هم‌چون Netflix و Hulu درجهت حفظ آمار کاربران و فراهم‌سازی بستری برای ایجاد جاذبه‌های سمعی و بصری، نمونه‌ای مشخص از دغدغه مدیران این شبکه برای راهکارهای ارتقای جذابیت و تعداد اعضای ثابت است.

شاید تا دو ماه پیش فیس‌بوکی‌ها و مخصوصا مسوولان آن، نگرانی‌ها‌یشان به این شدت نبود چراکه هنوز یکه‌تاز میدان بودند و کاربران خواسته ناخواسته مجبور بودند برای تعامل با شبکه‌های اجتماعی در فیس‌بوک عضو شوند اما اکنون دیگر اینطور نیست و گوگل با راه‌اندازی شبکه اجتماعی خود و با جذب بیش از ۲۰ میلیون کاربر در طول یک ماه فعالیت اولیه خود، به عنوان رقیبی سرسخت برای این شبکه اجتماعی محسوب می‌شود.

با توجه به گزارش‌هایی که از مقامات گوگل و هم‌چنین مسوول بررسی میزان عضویت در گوگل پلاس اعلام شده، به راحتی می‌توان گفت که روزانه یک میلیون نفر به این شبکه اجتماعی پیوند می‌خورند و طبق آخرین آماری که تا ارائه نسخه بتا این شبکه اجتماعی طول کشید و با احتساب پروفایل‌های شخصی و محرمانه، تعداد کاربران این شبکه اجتماعی حدودا به ۵۰ میلیون کاربر می‌رسید.

این میزان در برابر اعضای فیس‌بوک با ۸۰۰ میلیون کاربر، اندک است اما برخی ویژگی‌های برجسته این شبکه، مدیران فیس‌بوک را نیز به تکاپو انداخته تا با عقد قراردادهای جدید با شرکت‌های بزرگ موسیقی و فیلم همچون Rhapsody سرویس‌های خود را به روز و در جهت علایق کاربران خود اقدام کنند.

حال با تمام رقابت‌هایی که در این شبکه‌های اجتماعی سرآمد موجود است، باید دید که دلیل عمده فیلترینگ آن‌ها در شرکت‌های بزرگ انگلیسی و آمریکایی چیست؛ هرچند که اکثر مدیران این شرکت‌ها مباحث امنیتی را پیش می‌کشند و افت امنیت سازمانی و اطلاعات آن را از جمله موارد ضروری در راستای این اقدام برمی‌شمارند اما اگر نگاهی واقع‌بینانه‌تر داشته باشیم، می‌بینیم که اگر هم نشت اطلاعاتی صورت بگیرد، استفاده از این شبکه‌ها در محیط‌های شخصی نیز باید ممنوع می‌شد.

به اعتقاد تحلیلگران حتما دلیل دیگری از جمله اعتیاد روانی به فضای اینترنت و این محیط‌ها هم مهم هستند چراکه به دنبال خود کاهش راندمان کاری افراد را به دنبال دارند.

با در نظر گرفتن این فرضیه، مسلم است که استفاده از این شبکه‌ها در هر فضایی با رویکرد مبتنی بر افزایش بهره‌وری تناقض دارد و نباید انتظار داشت که اگر محدودیتی در استفاده از چنین محیط‌هایی به صورت سراسری وجود نداشت دلیلی بر آن نیست که به‌صورت گزینشی نیز نتوان برای استفاده از آن محدودیتی اعمال کرد.

فرهنگ استفاده از تکنولوژی در کشوری مانند ایران به‌صورت کامل رایج نشده است و در این میان رشد چشم‌گیر استفاده از بستری خاص از تکنولوژی می‌تواند عواقب ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد که البته به گفته کارشناسان بدیهی است برای محدودیت دسترسی کاربران و کنترل آن‌ها نیز اعمالی مثل فیلترینگ جوابگو نیست و باید با اتخاذ راهکارهایی اساسی به دنبال حل مشکل بود.

در این راستا راه‌اندازی شبکه‌ای اجتماعی در داخل کشور که بتواند مطابق با نیازمندی‌ها و سلایق کاربران بومی ما باشد، به احتمال زیاد مؤثر واقع خواهد شد و نیازهای درصد بسیاری از کاربران به تعاملات شبکه‌یی را حل خواهد کرد.