شاه میوهً مناطق استوائی: انبه

● تاریخچه و کشت انبه
انبه اصلاًمالزیایی وهندی است انبه در هندوستان حداقل حدود۴۰۰۰ سال پیش کشت شده است.در قرن ۱۹تجار میوهً انبه را به غرب هند ، آفریقا وجنوب آمریکا معرفی کردند …

تاریخچه و کشت انبه

انبه اصلاًمالزیایی وهندی است انبه در هندوستان حداقل حدود۴۰۰۰ سال پیش کشت شده است.در قرن ۱۹تجار میوهً انبه را به غرب هند ، آفریقا وجنوب آمریکا معرفی کردند تجار عرب آن را به ایران ومصر حمل کردندحالا انبه ها در مقیاس وسیع در کشورهای مختلف مانند هند وچین ومالزی، اندونزی ، استرالیا وغرب هندوستان کشت می شود.

شکوفه های درختان انبه در مناطقی که برای ۴ ماه باران خوبی می بارد وبه دنبال آن هوای خشک می آید میوه می دهند.بارش ،مه آلود بودن ،یا هوای ابری درزمان گل دادن ، لقاح وبازدهی محصول تاثیر می گذارد.

تنوع در انبه ها

انبه ها نوعاً میوه هایی منحنی (خمیده)با پوست سبز، مایل به صورتی،طلایی یا قرمز و نارنجی زیبا، بسیار معطر ودر بر گیرندهً دانه های کرکین پهن وخیلی بزرگ هستند.تنوعات زیادی در این میوه موجود است.آنها می توانند گرد، بیضی، قلوه ای شکل باشند.هر کدام از این میوه هاطعم،مزه واستحکام مغز ساقه خود را دارند.

ارزش غذایی انبه

انبه از نظر غذائی بسیار غنی است در مقایسه باسایر میوه هامنبع عالی کاروتن است. هر یکصد گرم از قسمت خوراکی انبه حاوی ۱۹۹۰ واحد بین المللی بتاکاروتن (ویتامین آ) است که خیلی بیشتر ازمیزان موجود در سایر میوه هاست. مجموع کاروتنوئیدها در انبه با رسیدگی میوه افزایش می یابد.خوردن میوه درفصل آن می تواند ذخیره ای از( ویتامین آ) در کبد تأمین کند که برای دوام آوردن برای بقیه سال کفایت می کندو برای پیشگیری از ناهنجاری های کمبود ویتامین آ مثل شب کوری، بسیار مفید است .

انبه، چه رسیده وچه نارس منبع خوبی از( ویتامین ث) می باشد . در هر یکصد گرم انبه مقدار ۱۶ میلی گرم ویتامین ث موجود است.( ویتامینهای آ وث) هر دو آنتی اکسیدان بوده وبه جلوگیری از آسیبهای رادیکالهای آزاد و در نتیجه کاهش ریسک برخی سرطانها کمک می کنند. انبه رسیده تامین کننده منبع خوبی از کالری است.یک انبه رسیده به ازای هر یکصدگرم وزن مقدار ۴۷کیلو کالری تأًمین می کند.(که بیشتر از قند فروکتوز به دست می آید).انبه نارس در مقایسه با رسیدهً آن کالری کمتری دارد. انبه رسیده همچنین منبع خوبی از پتاسیم بوده و مقدار نا چیزسدیم آن ، باعث می شود برای بیماران دارای فشار خون بالامناسب باشد افرادی که محدودیت رژیم پتاسیم دار مثل رژیم غذایی برای نارسائی کلیه دارند باید از مصرف انبه پرهیز کنند.

انتخاب وخرید

رنگ لزومأً نشان رسیدگی در انبه نیست.حتی وقتی که آنها رسیده اند با برخی تغییرات آنها سبز باقی می مانند، درحالیکه دیگر انبه ها طلایی یا قرمز روشن یا ترکیبی از این دو رنگ هستند.میوه هایی که خراب نشده یا علامت سیاه روی پوست آن نیست بخرید. بهترین راه انتخاب (در خرید) سفت ومعطر بودن میوه است.

ذخیره کردن

انبه های رسیده می تواند برای روزها تا هفته ها بستگی به تنوع ان انبار شوند.قطعه های انبه می تواند کنسروشود یا خشک،ومغز آن خارج شود.انبه های رسیده بیشتر برای خشک کردن بکار می روند واینها می توانند برای ترشی وچاشنی غذا بکار برده شوند.

تهیه و کاربردهای انبه

بهترین مصرف این میوه لذیذ خوردن آن به عنوان یک میوه رسیده است.از انبه ها به علاوه سالادهای میوه خارق العاده تهیه می شود ومی توان برای درست کردن یخمکها وبستنی ها نیز خالص شوند.میلک شیک ها ( مخلوط بستنی با شیر کاکائو)، آب میوه ، انواع مربا،ژله ،ترشی (با انبه )خوراک خوشمزه ای را معمولاً آماده می کنند.

انبه های رسیده کوچک همچنین می توانند ادویه لذیذی با افزودن نارگیل ودوغ بسازند. میگوها وماهی ها با انبه خام ترش طعم خوبی را می سازند. ترشی انبه خام وادویه طعم معروفی دارد..انبه ًنارس پوست کنده به قطعات کوچک وباریکی بریده ودر آفتاب خشک می شودبعداًچاشنی وپودر زردچوبه زده که در هند در طبخ غذا استفاده می کنند .دانه های انبه همچنین خوردنی هستندودرسایه خشک وپودر زده و غذاهای زیادی را بوجود می آورند. انبه های خام کوچک می تواند بخار داده شوندودر محلول نمک درکوزه گلی برای دوره ای از ۴تا۵ ماه قرار گیرند. بعدها می توان انبه ها را بر حسب نیاز بیرون آورده پس از خرد کردن با فلفل سبز و مختصری روغن به عنوان چاشنی خورد.برگهای ظریف انبه؛پوست وساقه برای خواص ضد باکتریا ئی درهندوستان ودیگر کشورها، به کار برده می شود.

تلخیص و ترجمه:پردیس کسرائی