گشتی در خانه های رویایی

یكی از موارد این نوسازی و الحاق برای یك زوج تحصیلكرده در اوهایو با یك خانه موجود بر جای مانده از دهه ۱۹۵۰ انجام یافت مالكین خانه, دارای مجموعه نفیسی از فیلم و كتاب بودند و می خواستند یك انبار مناسب و قفسه نمایش نیز در داخل منزل ساخته شود

▪ ویلاهای مدرن «خانه‌ای در اوهایو»

▪ ساخت: ۲۰۰۳

▪ وسعت: ۲۳۰۰ فوت مترمربع

سال‌های زیادی بود كه Golden Hill رو به زوال گذاشته بود و وضعیت آن روز به روز هم بدتر می‌شد و ساكنان آن نیز نقل مکان کرده بودند. اما در سال‌های اخیر ، خانواده‌های جوان و پیشه‌ور شروع به بازگشت به مجاورت و همسایگی Golden Hill نمودند و مشتاقانه خانه‌های قدیمی با ایوان‌های بزرگ و حیاط‌های وسیع را خریداری کردند. به طوری که تقاضاها برای خانه‌های چند خانواری نو افزایش یافت.

یكی از موارد این نوسازی و الحاق برای یك زوج تحصیلكرده در اوهایو با یك خانه موجود بر جای مانده از دهه ۱۹۵۰ انجام یافت. مالكین خانه، دارای مجموعه نفیسی از فیلم و كتاب بودند و می خواستند یك انبار مناسب و قفسه نمایش نیز در داخل منزل ساخته شود. طرح اولیه خانه، فضا را به اتاق‌های بسیار كوچك تقسیم می كرد و در حقیقت نیازهای كارفرما را فراهم نمی‌ساخت. ‌راه‌حل، طراحی ترکیبی از نوسازی خانه موجود به اضافه الحاق سه بخش بود که منطقا خانه را توسعه می‌داد. در ابتدا پارتیشن‌هایی که جدا‌كننده آشپزخانه و نشیمن بودند حذف شد و فضای بزرگ و یکپارچه‌ای برای نشیمن، ناهارخوری و آشپزخانه به وجود آمد.

۱) ورودی جلوی ساختمان با اضافه كردن یک پیشخوان و راهروی مسقف و یک نشیمن ویژه تکمیل شد.

۲) سکویی جدید در قسمت جنوبی برای بسط فضای نشیمن در حیاط پشتی اضافه شد. ۳-یک کتابخانه توسط یک دیوار از بازشوها و یک دیوار تشکیل شده از قفسه‌های کتاب در دو طبقه تکمیل شد.تمامی الحاقات دارای روکش چوب و قفسه‌های داخلی از چوب افرا با ترکیب مختلط و چندگانه از قفسه و کشو برای امکان بیشترین استفاده برای مالکین است.

با به‌كارگیری مجموعه مسكونی K-Lofts مجموعه‌ای از نماهای هندسی بی‌نظیر، معماران گروه Janathan Segal نه واحد از خانه‌های با ارزش را توسعه دادند. در همسایگی و مجاورت Golden Hill سن‌دیه‌گو تاریخی گوناگون از سبك‌های معماری، خانه‌هایی با سبك ویكتوریایی، سبك Colonial Revivel و سبك استاد شاگردی را نمایش می‌دهد به علاوه تكسراها و خانه‌های گلی و ساختمان‌های آپارتمانی قرن بیستم و ساختمان‌های تجاری كم‌ارتفاعی خیابان‌های اطراف آن را می‌آرایند. معمار، توسعه‌دهنده و سازنده سن‌دیه‌گو FALA,Janathan Segal فردی فعال در باز زنده‌سازی تعدادی از مراكز تجاری شهر در مجاورت سن‌دیه‌گو است. علاوه بر این ، وی مجتمع‌های آپارتمانی مدرن رویایی را با خانه‌های تك خانواری قدیمی Golden Hill به‌صورت یكپارچه‌ای پیوند داده است.

اودر شهر ۱۹ پروژه خانه‌سازی را به انجام رسانیده است. Segal یك قطعه زمین گوشه در Golden Hill در جایی كه یك فروشگاه خدماتی و پاركینگی متروکه در آنجا واقع بود خریداری كرد و فقط با ۹۰۰۰فوت مربع كه در آن ساختمانی موجود بود، یك مجتمع آپارتمانی با یك گاراژ هم تراز با خیابان و یك فضای تجاری (خرده‌فروشی) كوچك پیشنهاد كرد. با اینكه طرح او تصویب شده بود اما واریانس لازم جهت دربرداشتن فضای خرده‌فروشی را نداد و این برای Segal كه از ایجاد كاربری مختلط حمایت می‌كرد یاسی بزرگ بود. Segal به جای متلاشی ساختن ساختمان‌های قدیمی سیاست به‌كارگیری این ساختمان‌ها را برگزید كه موجب صرفه جویی در حدود ۰۰۰/۸۰دلار در هزینه‌های تخریب و ساخت شد. او خود در این خصوص می‌گوید كه: «این كار برای محیط زیست بسیار مناسب و از نظر معماری هم بهتر است و برای خود ما هم از نظر مالی بسیار خوب است. او سقف موجود را از جا بر چید و آن را به جهت تحمل كردن طبقه دوم از نو ساخت. سپس پنج واحد مسكونی دو طبقه را به ساختمان‌های قدیمی الحاق كرد.

● خانه‌ای در نیواینگلند

۲۵سال از زمانی كه مكعب روبیك به پدیده‌ای خیره‌كننده در عرصه معماری مبدل شد، می‌گذرد. با این حال جذابیت آن برای Monica Ponce de Leon كماكان به قوت خود باقی است. او هر ساله در مدرسه طراحی GSD در كارگاه آموزشی تحت عنوان «پازل دیوانه‌كننده» به بحث پیرامون موضوع ذیل می‌پردازد:«هر گاه پیوند میان داخل و خارج حجمی به درستی برقرار گردد، خروج موفق از حجم نیازمند دخالتی ماهرانه در داخل آن خواهد بود.» Ponce de Leon و نادر تهرانی (همكار وی در GSD و شریك او در دفتر dA در بوستون) در طراحی خانه‌ای در نیواینگلند به ترسیم نمونه عملی این موضوع پرداخته‌اند. در واقع برخورد معمول آمریكایی در طراحی خانه‌ها مبنی‌بر اینكه هر فضای جدید حجمی جدید به مجموعه می‌افزاید، با ایده‌های این گروه سازگاری چندانی ندارد. آنها به نوعی مخالف پراكندگی هستند. قرارگیری اتاق‌های خواب در ارتفاعی كه دیدهای نوك درختی را برای مالكان ساختمان امكان‌پذیر می‌سازد، نهایتا به ساختاری مكعب‌وار منجر شده است.

اما هیچ اثری از سادگی در این مکعب به چشم نمی‌خورد. چرخش‌های ماهرانه در پلان و مقطع و تنوع گیج‌كننده متریال و فرم ، نمود بارز این امر هستند. سایت پروژه با مساحتی بالغ بر ۳۰ایکر در نیواینگلند غربی واقع شده است. در مورد موقعیت فعلی سایت باید گفت بخشی از بناهای قدیمی اطراف دهکده سبز بیضوی را احاطه کرده‌اند. از این رو وponce de leon تا حدودی سنت‌های بومی منطقه را نیز در طرح خود دخیل ساخته‌اند. چنان‌که پوشش نمای شرقی که از جانب دسترسی سواره قابل رویت است و نیز نمای جنوبی از جنس توفال‌های چوبی است، متریال‌هایی که به اعتقاد تهرانی نشات گرفته از زبان کشتزارند.

این در حالی است که در طراحی نماهای غربی و شمالی که بیشتر جنبه خصوصی دارند، آزادی بیان اندیشه‌های دو معمار وضوح بیشتری می‌یابد.

در طراحی فضاهای داخلی نیز دوری از کلیشه‌های بومی قابل لمس است. ورود به ساختمان از طریق راه‌پله بیرونی و دقیقا در نقطه جدایی نمای جنوبی (با روکش چوب سرو) و نمای غربی (با روکش لاستیکی) امکان‌پذیر می‌گردد که تداعی‌گر شکافی است که سفری به مرکز زمین را در ذهن‌ها ترسیم می‌کند.

منبع: archnoise.com