پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
نوآوری و خلاقیت، ویژگی جوانی
جوانان در حقیقت به عنوان یک نیروی فعال و یک مجموعه پرانرژی در جامعه هستند. قبل از مرحله نوجوانی، انتظار و توقع خاصی در خصوص مسئولیت‌پذیری از افراد وجود ندارد اما در مرحله جوانی یعنی آغاز راه مسئولیت‌پذیری انسان، نگاه به آینده و بار مسئولیت، بر دوش جوانان گذاشته می‌شود.
از سوی دیگر یکی از ویژگی‌های جوانان، نوآوری و خلاقیت است،به طوری که به دلیل انرژی و توانی که اقتضای این سنین است، جوانان قدرت ریسک‌پذیری و توانمندی را در وجود خود احساس میکنند. جوانان به ساختار و شرایط تثبیت‌شده زندگی و مسائلی که افراد مسن‌تر، خود را در شکل‌گیری آن مؤثر میدانند، دلبستگی و تقیدی ندارند بنابراین به راحتی به نقد، پیشنهاد، خلاقیت و نوآوری روی می‌آورند.احتمال افراط‌‌گری در جوانان یکی از آسیب‌ها و آفت‌های مسائل مربوط به جوانان است.جوانان به علت اینکه در ابتدای راه هستند و کمتر به پیشینه تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی احاطه دارند، ممکن است نسبت به دستاوردها و سرمایه‌های موجود بی‌اعتنایی کرده و به راحتی از آن گذر کنند.
باید دقت کرد تا با بی‌توجهی به هویت، شخصیت و ظرفیت جوانان، باعث از دست رفتن این سرمایه عظیم و شکاف جوانان با نسل‌های گذشته نشویم. باید بتوانیم پیوند بین نسل جدید و نسل گذشته را مستحکم‌تر کنیم؛ به این معنا که هر دو نسل با درک و احترام به یکدیگر بتوانند همکاری‌های خود را در جامعه افزایش دهند که این اقدام باید از کانون خانواده آغاز شده و با تربیت درست نهادینه شود.با اعتماد به جوانان در خصوص پذیرفتن نوآوری‌ها و خلاقیت‌های آنان و همکاری و تعامل این قشر با مسئولان جامعه، باید بتوانیم از این ظرفیت عظیم به خوبی بهره ببریم و نباید به خاطر ویژگی‌های جوانان دستپاچه شده و احساس کنیم که این یک خطر است.
اگر جامعه بتواند با جوان ارتباط خوبی برقرار کند، طبیعتاً می‌توانیم از یک پشتوانه قوی در رشد و توسعه کشور در تمام ابعاد بهره‌مند شویم.با تشکیل سازمان‌ها و انجمن‌هایی در محل زندگی جوانان و اداره آن به دست خود آنان، می‌توانیم روحیه همکاری، تعامل، شیوه مدارا، روش تصمیم‌گیری، مدیریت و اجرا را به جوانان بیاموزیم؛ با این اقدام می‌توانیم بستر مناسب را برای حضور این جوانان در مدیریت بخش‌های کلان جامعه مهیا سازیم.باید دیدگاه و دید گسترده اجتماعی را در میان جوانان گسترش دهیم به طوری که پیشرفت جامعه و همنوعان خود را پیشرفت خود بدانند و از آن خرسند شوند.
محمدحسن سعیدی
