هواپیمای شکاری اف ـ ۱۵ ـ ایگل

در میان مأموریت‌های گوناگونی که هواپیماهای جنگنده به‌عهده دارند، مأموریت برتری هوائی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هواپیمای ویژه نبرد و برتری هوائی در درجهٔ اول باید …

در میان مأموریت‌های گوناگونی که هواپیماهای جنگنده به‌عهده دارند، مأموریت برتری هوائی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هواپیمای ویژه نبرد و برتری هوائی در درجهٔ اول باید بسیار چالاک بوده و بتواند از جنگ‌افزارهای مخصوص از جمله موشک‌های فروسرخ یا راداری استفاده کند.

اگر این اوصاف را به‌عنوان معیار و پایه‌ای برای قضاوت خود در مورد یک جنگنده قرار دهیم، تا اواسط دههٔ ۱۹۷۰ شکاری جنگندهٔ فانتوم (PHANTOM II) به‌عنوان هواپیمائی چند مأموریته قابلیت انجام و به ثمر رساندن اغلب مأموریت‌های پشتیبانی نزدیک و برتری هوائی رادار بود، اما رشد سریع هواپیماهای شوروی سابق و بالا رفتن قابلیت‌های پروازی آنها، موجب شد تا نیروی هوائی ایالات متحده به فکر جانشینی و جایگزینی این هواپیما بیفتد.

طرحی که از سوی سازنده فانتوم یعنی مکدانل داگلاس (MCDONNELL DOUGLAS) به اجرا رسید. شامل هواپیمائی بال ثابت با دو موتور بسیار نیرومند اف ۱۰۰ پرات اندویتنی (PW F۱۰۰) و رادار (APG-۶۳) پالس راپلر هیوز (HUGHES) بود.

نتیجه آن شد که این هواپیمای جدید در عمل بتواند به ضریب کشش به وزن بیش از یک در سطح دریا با وزن حداقل (خالی) دست یابد، و بالطبع جای خالی موجود را سریعاً پر کند.

قابلیت‌های بالای این جنگنده سبب شد که علاوه بر پیش‌بینی‌های اولیه جهت مأموریت برتری هوائی برد بلند، فرماندهان نظامی به فکر استفاده از این هواپیما در مأموریت‌های بمباران و پشتیبانی نزدیک بیفتند و عملاً این پروژه را دچار سرنوشت دوگانه‌ای کنند.

برای این جنگنده که اکنون نام اف ـ ۱۵ ایگل (F-۱۵ Eagle) بر خود دارد، برد تغذیهٔ دو موتور نیرومند آن از مخازن سوخت جدیدی با گنجایش ۲۲۷۰ لیتر برای هر یک از سه مخزن و توانائی شتاب ثقل تا ۵ جی، هنگامی‌که کاملاً پر باشند، در نظر گرفته شد، که بعدها برای یکی از مدل‌های فانتوم مورد استفاده قرار گرفت. [۳۳]

۳۳ـ دایره‌المعارف اسلحه