کنار آمدن با دانش‌آموزان حساس

انسان موجودی احساسی است. زمانی که ما شغل آموزگاری را انتخاب می‌کنیم، تا حدودی در کنترل کردن احساسات خود تجربه کسب کرده‌ایم. البته، دانش‌آموزان همچنان به رویارویی با احساساتی …

انسان موجودی احساسی است. زمانی که ما شغل آموزگاری را انتخاب می‌کنیم، تا حدودی در کنترل کردن احساسات خود تجربه کسب کرده‌ایم. البته، دانش‌آموزان همچنان به رویارویی با احساساتی که کمابیش برای آنها تازگی دارد ادامه می‌دهند. آنچه در زیر می‌آید برخی راههایی است که می‌توانیم توسط آنها به دانش آموزانی که از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند، کمک کنیم.

۱) احساس را بپذیرید. سعی نکنید دانش‌آموز را وادار کنید که زود حواس خودش را جمع کند ممکن است گاهی اوقات به قدری افکار دانش‌آموز درگیر مسائل بیرون از کلاس باشد که نتواند چیزی بیاموزد. نسبت به این موضوع حساس باشید و کمتر به آنها فشار وارد سازید و یا سعی کنید به آنها کمک کنید.

۲) ببینید احساسی بودن آنها از کجا سرچشمه می‌گیرد. با ملایمت و دقت اطلاعاتی راجع به منشا احساسات قوی آنها جمع‌آوری کنید. غالباً نخستین توضیحاتی که درباره علت آن داده می‌شود فاصله زیادی از علت اصلی دارد. گاهی اوقات خمیازه کشیدن و عدم تمرکز می‌تواند نشانه‌ای باشد از آشفتگی و فشار درونی آنها، نه کسالت از آنچه به آنها درس می‌دهید.

۳) به دانش آموزان کمک کنید احساسات خود را بیان کنند. دانش آموزان را تشویق کنید توضیح دهند چه احساسی دارند و چرابدون اینکه از همان ابتدا از خود واکنش قضاوتی نشان‌دهید، از آنها سوالاتی بپرسید که در آشکار کردن احساسات به آنها کمک کند.

۴) در دانش‌آموزانی که تحت تاثیر عواطف خود قرار گرفته‌اند، احساس بیزاری ایجاد نکنید. سعی کنید از منزوی شدن دانش‌آموزی که در حال تجربه یک احساس قوی است، جلوگیری کنید. آنها را یاری دهید تا متوجه شوند که احساسات یک بخش کاملاً طبیعی از زندگی است و داشتن عواطف مایه هیچ گونه ضعف یا سرافکندگی نمی‌شود.

۵) به دانش‌آموزان کمک کنید منشأ احساسات خود را شناسایی کنند. وقتی احساس مورد نظر عصبانیت باشد، به دانش‌آموزان یاری کنید دلایل اصلی چنین احساسی را ریشه‌یابی کنند. در اغلب مواقع، وقتی این دلایل برای فرد دیگری بیان شوند، این احساس به طرز چشمگیری تسلی می‌یابد.

۶) به دانش‌آموزان کمک کنید این را درک کنند که احساسات عادی هستند. در شرایط عادی صراحتاً راجع به طبیعت انسان در داشتن عواطف و احساسات صحبت کنید. برای دانش‌آموزان شرح دهید که چقدر نخستین تجربه قوی عاطفی و احساسی می‌تواند از حد فهم آنها خارج باشد، لیکن تجربه بعدی به آنها کمک می‌کند برای خود استراتژی مفیدی دست و پا کنند.

۷) این کار را به تنهایی انجام ندهید. انتظار نداشته باشید به تنهایی از پس تمام موقعیت‌های احساسی برآیید. ببینید کدام یک از همکاران شما در کنار آمدن با چنین موقعیت‌هایی تجربه دارند و در صورت امکان، از آنها کمک بگیرید.

۸) اگر لازم باشد از کارشناس کمک بگیرید. مواظب آن دسته از مشکلات عاطفی باشید که نیازمند به کارشناس هستند. وقتی دنبال چنین کارشناسی می‌گردید مراقب باشید احساس بدنامی ایجاد نشود. در بیشتر مواقع، این فرد باهوش و حساس است که موقتاً خود را در بند احساسات بیش از حد گرفتار می‌کند.

تهیه‌کننده: علی اصغر هاتف ـ آموزگار شهرستان هریس