شیعه جز دستت ندارد تکیه گاه

صبح، می بارد نیلی از پلک نگاه
می نوازد نرم، سرمای پگاه
دست آرام نسیم از موی مه
ترد، می موید به گلبرگ گیاه
از نیام نای حق هو می کشد
یا کریم مانده در شولای آه
ابر بغض آمد بهارم غم …

صبح، می بارد نیلی از پلک نگاه

می نوازد نرم، سرمای پگاه

دست آرام نسیم از موی مه

ترد، می موید به گلبرگ گیاه

از نیام نای حق هو می کشد

یا کریم مانده در شولای آه

ابر بغض آمد بهارم غم گرفت

غربت تاریخ می بارد به چاه

زهر صبری در گلویی گر گرفت

دل دل تصویر می رامد به راه

شرم شعر از وصف ماه خون چکان

می زند در ذهن بیدل نبض آه

آهی از تصویر قمری خون گرفت

رنگ نیلوفر گرفت آهنگ ماه

کیف اصبحت دلیل خلق نور؟

رنگ رو بر سر دل باشد گواه...

آه یادت رفت شعر نو بهار

غنچه سرخ شقایق ها سیاه

عیش مردم را منقص کرده ای

غم اگر داری که دارد این گناه؟

قصه کوته می شود چندی دگر

عیشتان دائم شود زین گاه گاه

می پرد قمری، بسان سینه سرخ

می برد او را سلیمان، شامگاه

خط خون و صبر سابیدن به زخم

تا طلوع عصر شاه کم سپاه

¤ ¤ ¤

خط سرخ امروز هم خط غم است

جام زهر و فتنه... لؤلؤ، قتلگاه

حیدر ای هوی یتیمان فدک

ای ولی مطلق ای تنها پناه

ذوالفقارت سایه بر بحرین کن

شیعه جز دستت ندارد تکیه گاه

آن یدالله اجابت کن قنوت

گو بیاید وتر دین حق ز چاه

رایت دین محمد بر شود

یا اله آمین و یا الله آه

کاظم رستمی