بیماری روانی نمی‌تواند به تنهایی عامل خشونت باشد

در یکی از بزرگ‌ترین و جامع‌ترین مطالعاتی که اخیرا انجام شده است محققان تلاش کرده‌اند که به بررسی رابطه بین خشونت و بیماری روانی بپردازند و با توجه به نتیجه بحث‌ها و تحقیقات‌شان …

در یکی از بزرگ‌ترین و جامع‌ترین مطالعاتی که اخیرا انجام شده است محققان تلاش کرده‌اند که به بررسی رابطه بین خشونت و بیماری روانی بپردازند و با توجه به نتیجه بحث‌ها و تحقیقات‌شان به یک نتیجه منطقی برسند. آنها فاکتورهای زیادی مانند استفاده از موادمخدر و سابقه اعمال خشونت‌آمیز در کودکی و جوانی را از جمله موارد بروز خشونت در فرد می‌دانند که اگر با بیماری روانی هم ترکیب شوند باعث بروز خطرات زیادی می‌شوند...

بر اساس مطالعاتی که روی ۳۶ هزار نفر در آمریکا انجام شد، مشخص گردید که افرادی با بیماری جدی روانی و بدون هیچ عامل خطرساز دیگری مانند اعتیاد به همان اندازه ممکن است نسبت به دیگران خشونت به خرج دهند که یک فرد معمولی و بدون هیچ‌گونه ناراحتی روانی امکان دارد دست به آن کار بزند.

به‌طور کلی و براساس مطالعات انجام شده، ۱۰ عامل موثر و شاید تشدیدکننده در بروز رفتارهای خشونت‌آمیز وجود دارد: سنین پایین مخصوصا جوانی سر دسته این عوامل است. سابقه خشونت را هم می‌توان عامل بعدی دانست. جنسیت عامل سوم است. سابقه باز داشت و حبس شدن در کودکی و نوجوانی هم عامل چهارم به شمار می‌رود. جدایی و طلاق، بدزبانی، داشتن والدین خلافکار و بیکاری یا اخراج از کار را هم می‌توان به عنوان دیگر عوامل موجود در این لیست شناخت. مبتلا بودن به بیماری‌های روانی هم جزو عوامل موجود در این لیست است اما نه به تنهایی، به شرطی که فرد مبتلا علاوه بر بیماری روانی، اعتیاد یا سابقه بدزبانی و اعمال خشونت‌آمیز را هم داشته باشد.

بعد از حادثه ویرجینیا

بعد از حادثه‌ خونین ویرجینیا در سال ۲۰۰۷ که توسط یک دانش‌آموز به وقوع پیوست، روان‌شناسان به شدت خواستار تغییر مواردی در قانون از سوی دولت شدند که بر اساس آن همه افراد نتوانند به راحتی اسلحه گرم تهیه کنند. آنها با اصرار بر این درخواست اظهار داشتند که وقتی فردی احساس کند ابزار بروز خشمش به راحتی و بدون هیچ‌گونه دردسری در اختیارش گذشته می‌شود نه تنها به راه‌حل‌های دیگری برای حل مشکلش فکر نمی‌کند بلکه با دیدن مغازه‌ای پر از اسلحه بیشتر هم تحریک و ترغیب به انتقام و اعلام عدم رضایت خود از شرایط موجود می‌گردد بنابراین عوامل محیطی و اجتماعی را هم می‌توان در زمره عوامل موثر در بروز خشونت افراد به شمار‌ آورد.

نتایج تحقیق جدید

در یک تحقیق جدید، محققان سعی کردند با جمع‌آوری اطلاعاتی از طریق مصاحبه با ۴۳ هزار فرد بزرگسال آمریکایی شرایط افراد را قبل و پس از مصرف مواد دخانی یا ابتلا به نوعی از بیماری‌های روانی بررسی کنند. این تحقیق که در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۱ انجام شد، ۳ سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۵ نیز در بین ۳۴ هزار از همان افراد دوباره تکرار شد. در واقع هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین خشونت و مصرف مواد دخانی و الکل و بیماری روانی بود. سوالاتی که در آن مصاحبه از افراد پرسیده شد به این شرح است: آیا هیچ‌گاه از اسلحه‌ای چه سرد و چه گرم مانند چاقو یا تفنگ در دعواها استفاده کرده‌اید؟ / آیا هیچ‌گاه به فردی آسیب فیزیکی در حدی که او را مجبور به رفتن به دکتر کرده باشید، رسانده‌اید؟ / آیا هیچ‌گاه آتش‌سوزی به منظور از بین بردن اموال و دارایی دیگران یا صرفا به خاطر لذت بردن از آتش و سوختن راه انداخته‌اید؟ / آیا کسی را وادار به داشتن رابطه با خود کرده‌اید؟ و با توجه به پاسخ این سوالات بود که محققان می‌توانستند عوامل تشدید کننده خشونت را بهتر بشناسند و در پی تعدیل آنها برآیند.جالب این بود که حدود ۳۰۸۹ نفر از این افراد از بیماری‌های شدید روانی مانند اسکیزوفرنی یا افسردگی حاد رنج می‌بردند و تعداد خیلی کمی از آنها یعنی حدود ۵۰ نفرشان رفتارهای خشونت‌آمیز داشتند و همین امر نشاندهنده و موید این مطلب بود که نمی‌توان برچسب خشن بودن و رفتار ضد‌اجتماعی داشتن را به بیماران روانی چسباند اما هنگامی که همان بیماران، بیماریشان با عوامل دیگری مانند اعتیاد یا سوءرفتار درگذشته ترکیب شد خطر بروز خشونت در آنها به بیش‌ از ۱۶۰۰ نفر افزایش یافت بنابراین رابطه بین بیماری روانی و خشونت برخلاف نظر عامه مردم به همین مقدار کمی است که خواندید.

ترجمه: ندا احمدلو

منبع: آسوشیتدپرس