سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 14 May, 2024
قانون خوبی که داغ بر دل ها گذاشت
شاغلان دستگاههای دولتی، ارج و قربشان از بازنشستهها بیشتر است، هم مزایا زودتر به دستشان میرسد و هم قوانین با شتاب بیشتری اثرش را روی زندگیشان میگذارد، اگر اعتراضی هم داشته باشند گویی صدایشان رساتر است.
گفته میشود ۶۵ درصد بازنشستهها حداقل حقوق را میگیرند و همین حداقل نیز وقتی مشمول افزایش سالانه میشود، آنقدر حرف و حدیثدار میشود و پرداختش بهتعویق میافتد که چالههایی که بازنشستهها برای آن کندهاند همانطور پر نشده باقی میماند.
هنوز بازنشستههای زیادی چشمانتظار دریافت پاداش صد هزار تومانی سال ۹۱ ماندهاند، در حالی که کمکم بعضیها نیز امیدشان را برای دریافت مبالغ وعده داده شده از دست میدهند؛ ولی با این حال هنوز قانونگذاران اصرار دارند قوانینی وضع کنند که به نفع بازنشستهها تمام شود، حتی اگر دستگاههای اجرایی زیر بار انجام آن نروند.
● قانون خوبی که داغ بر دلها گذاشت
هفتم شهریور سال پیش در مجلس یک تصمیم خوب گرفته شد. روزی که نمایندگان مجلس، قانون اصلاحیه بند(ب) ماده ۴۴ قانون برنامه پنجم توسعه را تصویب کردند و در آن به ایثارگران نگاهی ویژه انداختند، مشمولان این قانون به آیندهای بهتر امیدوار شدند، چون این قانون تاکید داشت پرداخت صددرصد هزینههای درمانی ایثارگران شاغل و بازنشسته و افراد تحت تکفلشان بر عهده دستگاههای اجرایی است.
این قانون در واقع به این علت خوشایند بود که به واسطه آن، دیگر ایثارگران بویژه جانبازانی که هزینههای سنگین درمان دارند و اغلب، داروهایشان با مشکل به دستشان میرسد، دغدغههای درمان نخواهند داشت.
تصویب این قانون بویژه برای جانبازان بازنشسته مزایای زیادی داشت، هرچند که این خوشحالی و امیدواری زیاد دوام نیاورد، به طوری که تا پایان سال ۹۰ تعداد دستگاههای اجرایی که حاضر به اجرای این قانون شدند بسیار اندک بود.
البته در سال ۹۱ وضع بهتر شد، تا آن حد که در ماه اردیبهشت، معاون بهداشتی و درمانی بنیاد شهید توضیح داد که مشکل پرداخت هزینه کامل درمان جانبازان شاغل در دستگاههای دولتی برطرف شده و ۹۰ درصد دستگاهها بهاجرای قانون تن دادهاند.
رقم اعلام شده، ۹۰ درصد بود، چون برای ۱۰ درصد باقیمانده یا تامین نشدن اعتبار را بهانه میکردند یا این که خودشان را جزو دستگاههای دولتی نمیدانستند، ولی بههرحال نحوه اجرای بند (ب) ماده ۴۴ قانون برنامه پنجم توسعه به گونهای شد که جانبازان شاغل در بیشتر دستگاهها، درمان صددرصد رایگان را تجربه کردند.
ولی این وضع یک مشکل عمده داشت، آن هم این که بازنشستهها با این که در جانبازی و درد و رنج ناشی از آن تفاوتی با جانبازان دیگر نداشتند، اما بین آنها و جانبازان شاغل یک خط نامرئی کشیده شد تا یک بار دیگر بازنشستهها از قافله گرفتن خدمات جا بمانند.
این اتفاق در وزارت آموزش و پرورش کاملا مشهود بود، به طوری که جانبازان بازنشسته این وزارتخانه درگیر اختلافنظراتی شدند که هیچ ثمری برایشان نداشت.
در واقع آنها میان وزارتخانه خود، بنیاد شهید و سازمان بازنشستگی سرگردان شدند و همچنان سرگردانند، چون هرکدام از این نهادها، دیگری را مسوول اجرای قانون میداند و بروشنی معلوم نیست در قانونی که تاکید دارد تامین صددرصد هزینههای درمانی جانبازان شاغل و بازنشسته بر عهده دستگاه مربوط و وظیفه حمایت کامل جانبازان غیرشاغل بر دوش بنیاد شهید است، جایگاه بازنشستگان جانباز فرهنگی کجاست.
دغدغه جانبازان فرهنگی از آن جهت تلختر از دیگران است که آنها تجربه منتفی شدن بیمه طلایی را نیز دارند و برای درمان، دستشان کاملا خالی است. آنها نامهنگاریهای زیادی کردهاند تا ببینند گیر اجرای قانون در کجاست، اما از هر نهادی حرفی شنیدهاند و در نهایت با مجموعهای از اظهارات ضد و نقیض روبهرو شدهاند.
برخی از فرهنگیان جانباز که پیگیر کار شدهاند نامهای در دست دارند که در آن اداره کل تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش تاکید کرده که چون مجلس، دولت را به تامین بودجه و پرداخت آن به صندوقهای بازنشستگی ملزم کرده پس هرگونه پرداخت هزینههای درمانی برعهده سازمان بازنشستگی است.
در مقابل، بعضی دیگر از بازنشستهها نامه استعلامی در دست دارند که در آن معاونت منابع انسانی ریاستجمهوری، آموزش و پرورش را مسئول تامین این هزینهها دانسته است.
پیگیریهای جامجم اما به نتیجه دیگری رسید تا آنجا که مسئول مستقیم این موضوع در وزارت آموزش و پرورش که تمایلی به ذکر نامش نداشت، اگرچه درباره مسئول بودن یا نبودن وزارتخانه متبوعش حرفی نزد، اما توضیح داد که وقتی هنوز اعتباری به دستش نرسیده، نمیتواند قانون رایگان بودن صددرصدی هزینههای درمان جانبازان بازنشسته را اجرا کند.
این اولین باری نیست که یک قانون خوب، قربانی نبود بودجه میشود، اما سوال این است که وقتی مجاری تامین اعتبار برای قوانین مشخص نیست، پس چرا قوانین اینچنینی تصویب میشود تا هم مشمولان قانون امیدواری بیثمر پیدا کنند و هم وجهه دستگاههای اجرایی مقابل کارمندانش مخدوش شود؟
و سوال دیگر این که جانبازان بازنشستهای که هزینههای دارو و درمانشان سرسامآور است تا چه زمانی باید دل به وعدهها خوش کنند و علاوه بر رنج بیماری، فشارهای روانی حاصل از حمایت نشدن را نیز به جان بخرند؟
مریم خباز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی قوه قضاییه مجلس دولت سیزدهم دولت رهبر انقلاب شورای نگهبان قوه قضائیه صادق زیباکلام مجلس دوازدهم انتخابات
هواشناسی قتل پلیس تهران شهرداری تهران فضای مجازی بارش باران سازمان هواشناسی دستگیری سیل سلامت حج تمتع
قیمت دلار قیمت طلا یارانه بانک مرکزی خودرو قیمت خودرو سایپا بازار خودرو بورس مسکن دلار حقوق بازنشستگان
نمایشگاه کتاب همایون شجریان فردوسی سحر دولتشاهی شاهنامه زبان فارسی کتاب نمایشگاه کتاب تهران سینمای ایران تلویزیون دفاع مقدس سریال
دانشگاه تهران وزارت علوم تحقیقات و فناوری فضا آیفون
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه جنگ غزه آمریکا فلسطین روسیه حماس چین افغانستان اوکراین ترکیه
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر فولاد خوزستان فولاد لیگ برتر ایران مهدی طارمی باشگاه استقلال رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران بازی
هوش مصنوعی همراه اول گوگل موبایل دوربین فناوری تبلیغات هواپیما ناسا نوآوری دبی ایلان ماسک
کاهش وزن مغز زوال عقل خواب کودک تجهیزات پزشکی واکسن فشار خون سلامت روان