بازار گاز طبیعی در ژاپن و کره جنوبی

پیش بینی می شود تقاضای گازطبیعی در كشورهای آسیایی عضو OECD ژاپن و كره جنوبی از ۹۹میلیارد مترمكعب در سال ۲۰۰۲ با ۵ ۲درصد رشد سالانه, به ۱۹۵میلیارد مترمكعب در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد, با این توضیح كه رشد تقاضای ژاپن ۹ ۱درصد و رشد تقاضای كره جنوبی ۹ ۳ درصد در سال پیش بینی می شود

پیش‌بینی می‌شود تقاضای گازطبیعی در كشورهای آسیایی عضو OECD (ژاپن و كره‌جنوبی) از ۹۹میلیارد مترمكعب در سال ۲۰۰۲ با ۵/۲درصد رشد سالانه، به ۱۹۵میلیارد مترمكعب در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد، با این توضیح كه رشد تقاضای ژاپن ۹/۱درصد و رشد تقاضای كره‌جنوبی ۹/۳ درصد در سال پیش‌بینی می‌شود. دربازار گازطبیعی این دوكشور، بخش نیروگاهی عامل اصلی افزایش تقاضای گازطبیعی خواهدبود و به ویژه در كره‌جنوبی كه انتظار می‌رود مصرف گازطبیعی بخش نیروگاهی در دوره مورد بررسی به‌طور متوسط ۴/۵درصد در سال رشد داشته باشد.انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰، ژاپن بزرگ ترین مصرف‌كننده گاز منطقه و بزرگ ترین واردكننده ال.ان.جی باقی بماند (ال.ان.جی درحال حاضر ۹۴درصد مصرف گازطبیعی ژاپن را تامین می‌كند). پیش‌بینی می‌شود كه تقاضای گازطبیعی ژاپن از ۷۶ میلیاردمترمكعب درسال۲۰۰۲ به ۱۲۸میلیارد مترمكعب درسال ۲۰۳۰ افزایش یابد، با این توضیح كه بخش نیروگاهی، حدود ۴۰میلیاردمترمكعب از این افزایش تقاضا (حدود سه‌چهارم) را به‌خود اختصاص خواهد داد. چنانچه برنامه دولت ژاپن درمورد توسعه برق هسته‌ای این كشور به دلیل مخالفت های داخلی به‌تعویق بیفتد و یا لغو شود، تقاضای گازطبیعی بخش نیروگاهی به میزان بیشتری افزایش خواهد یافت. در مقابل این افزایش تقاضا، هیچ چشم‌انداز مثبتی برای افزایش تولید داخلی این كشور وجود ندارد. انتظار می‌رود بخش عمده افزایش واردات این كشور را ال.ان.جی تامین كند.بیشتر قراردادهای بلندمدت خرید گازطبیعی ژاپن كه در دهه۱۹۸۰ منعقد شده‌اند، به‌پایان رسیده و یا به‌زودی منقضی خواهند شد. به دلیل شرایط بازار و ‌اطمینان نداشتن از وضعیت آتی تقاضای گاز و افزایش رقابت میان خریداران آسیایی، نیروگاه ها و سایر مصرف‌كنندگان عمده گازطبیعی به این نتیجه رسیده‌اند كه مذاكره درباره قراردادهای Take or Pay به‌نسبت گذشته دشوار‌تر شده‌اند.برخی قراردادهای خرید گاز این بازار، پیش تر تمدید شده‌اند و معمولا در این تمدید قراردادها، مدت زمان قرارداد كمتر در نظر گرفته شده و شرایط تحویل آسان‌تر و انعطاف پذیر‌تری درقیاس با گذشته لحاظ شده‌است. به علاوه، نخستین واردات ال.ان.جی ژاپن از روسیه از سال ۲۰۰۷ با واردات محصولات ساخالین۲ آغاز خواهد شد. همچنین برنامه‌هایی برای واردات ال.ان.جی از واحد دردست طراحی Darwin در شمال استرالیا وجود دارد.۲۴واحد موجود دریافت ال.ان.جی ژاپن برای پشتیبانی از افزایش واردات مورد نیاز این محصول، كافی به‌نظر می‌رسد. پیش‌بینی می‌شود واردات گازطبیعی با خط‌ لوله از حوزه ساخالین روسیه، از اواخر دهه سوم قرن حاضر آغاز شود، هرچند برنامه زمان بندی اجرای این پروژه، چندان قابل اعتماد نیست. بازار گازطبیعی كره‌جنوبی همچنان پویاترین بازار OECD باقی خواهد ماند. پیش‌بینی می‌شودتقاضای گازطبیعی این كشور از ۲۳ میلیاردمترمكعب در سال ۲۰۰۲ به ۶۷ میلیاردمترمكعب در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. دوسوم از این افزایش تقاضا، جذب بخش نیروگاهی خواهد شد و بقیه آن نیز در بخش مسكونی، مصرف خواهدشد. برنامه های تغییرساختار و خصوصی‌سازی صنعت گاز این کشور همچنان به اجرا گذارده نشده است.كره نیز همانند ژاپن، افزایش تقاضای گازطبیعی خود را از طریق واردات ال.ان.جی تامین خواهدكرد. این كشور در حال‌حاضر دومین واردكننده ال.ان.جی دنیاست. پیش‌بینی می‌شود صادرات گاز روسیه از حوزه گازی Kovykta در غرب سیبری به وسیله خط‌لوله از دهه دوم دوره مورد بررسی،آغاز شود. گفتنی است برنامه زمان بندی ساخت خطوط‌لوله انتقال گاز روسیه، به تقاضای گازطبیعی چین بستگی اساسی دارد، زیرا نیاز كره‌جنوبی به تنهایی ساخت چنین خط‌لوله‌ای را از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر نمی‌كند. بخش عمده ای از افزایش تقاضای گازطبیعی ژاپن و كره از بازارهای تك ‌محموله ‌ال.ان.جی تامین خواهد شد.