هنر وقت ناشناسی

افزایش رقابت های سیاسی و اقتصادی در دنیای کنونی, شرایطی ایجاد کرده است که در بسیاری از عرصه ها سرعت حرف اول را می زند و برنده واقعی کسی است که با سـرعـت کافی به تصمیم گیری بپردازد و تصمیم خود را نیز به موقع اجرا کند

افزایش رقابت‌های سیاسی و اقتصادی در دنیای کنونی، شرایطی ایجاد کرده است که در بسیاری از عرصه‌ها <سرعت> حرف اول را می‌زند و برنده واقعی کسی است که با سـرعـت کافی به تصمیم‌گیری بپردازد و تصمیم خود را نیز <به موقع> اجرا کند. اما نشانه‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد بـرخـی مـلا‌حـظـات سـیاسی و بعضی از رقابت‌های ناسالم در کشور ما، امکان بــــرخــــورداری از ســــرعــــت کــــافــــی در تـصـمـیـم‌گـیـریـهـا و نیز اجرای به <موقع> تصمیمات ضروری را به حداقل رسانده است. البته نمونه‌های متعددی از حوادث سال‌های اخیر قابل ارائه است که مدعای نگارنده را ثابت می‌کند اما دو حادثه در ۶ ماه گـذشـتـه، اوج <وقـت نـاشناسی> و عدم بـــرخـــورداری از <ســرعــت مـنـاسـب> را به نـمـایش می‌گذارد. نخستین حادثه، نحوه اعلا‌م خبر آزادی ۱۵ ملوان انگلیسی بود. از ابتدای ورود این نیروها به آب‌های سرزمینی ایران و دستگیری آنها، تلا‌ش‌های گسترده‌ای توسط مجامع بین‌المللی و سران برخی از کشورها آغاز شد تا موجبات آزادی آنها فراهم گردد. اما هیچ یک از آن درخواست‌ها مورد توجه قرار نگرفت و نهایتاً خبر آزادی آنها در روزی اعلا‌م شد که صبح همان روز، مـهم‌ترین روزنامه‌ حامی دولت از تعیین ضرب‌الا‌جل ۴۸ ساعته توسط تونی بلر خبر داد و تهدیدهای گستاخانه وی علیه ایران را مـنـتـشـر کرد. دومین حادثه نیز مربوط به تحولا‌ت اخیر در روابط ایران و امریکاست. پس از سفر اخیر احمدی نژاد به امریکا، بسیاری از سیاستمداران و مسئولا‌ن عالیرتبه کشوری، از ایجاد تحول عمیق در روابط دو کشور سخن گفتند و قابل تأمل‌ترین سخن در این مورد، توسط رئیس مجلس بیان شد. دکتر حـداد عـادل بـا اشـاره به سخنرانی‌ها و مصـاحبـه‌های احمدی‌نژاد در امریکا این سخنان را باعث شکستن <تابوی مذاکره نکردن> دانست و به صراحت گفت: <به نظر من مهمترین دستاورد این سفر این است که ما از این به بعد می‌توانیم همزمان بگوئیم که آماده گفت وگو با مردم امریکا و مسئولا‌ن امریکایی هستیم.>

اعـلا‌م آمـادگـی رئیس مجلس برای مذاکره با مسئولا‌ن امریکایی، درست در شرایطی بیان شد که امریکایی‌ها غیرمنطقی‌ترین برخوردها با ایران را آغاز کرده‌اند و حتیدر اقدامی بی‌سابقه، سپاه پاسداران را یک سازمان تروریستی نامیده‌اند. همچنین نخستین اعلا‌م آمادگی رسمی رئیس مجلس برای مـذاکـره با مسئولا‌ن امریکایی، در زمانی صورت می‌گیرد که طبق ادعای مسئولا‌ن ایرانی، با برنامه‌ریزی و توطئه مسئولا‌ن امریکایی، عالی‌ترین مقام اجرائی ایران در یک محیط دانشگاهی با بدترین اهانت‌ها مواجه شده است. البته در همان محیط و پس از آن همه توهین، برای نخستین بار، رئیس جمهور امریکا موفق شد از رئیس جمهور ایران لقب <جناب آقای جرج بوش> را دریافت کند.

به هر حال آمادگی ایران برای مذاکره پس از گستاخی‌های فراوان امریکایی‌ها بسیار عجیب به نظر می‌رسد، زیرا در سال‌های گذشته فرصت‌های بسیار مناسب‌تری برای ایران وجود داشته است که از موضعی بسیار عزت‌مندانه‌تر، مشکلا‌ت خود با امریکا را حل کند. مثلا‌ً در یک مقطع، وزیر خارجه امریکا اگر چه نه به صورت رسمی اما تلویحاً به عذرخواهی از ایران پرداخت. ارائه تئوری گفت وگوی تمدن‌های خاتمی و تصویب آن در بزرگ‌ترین مجمع بین‌المللی نیز جایگاهی خاص برای ایران در دنیا ایجاد کرده بود. اما به همان دلا‌یلی که در ابتدای این یادداشت به آن اشـاره شـد از جـمـلـه واهمه سیاستمداران اصلا‌ح‌طلب از فضاسازی‌ها و اتهام‌افکنی‌های داخلی، فرصت ایجاد شده مورد استفاده قرار نگرفت و متأسفانه اکنون، در شرایط افزایش تهدید و هتاکی و گسترش اقدامات رسمی و غیررسمی امریکا بر علیه ا یران، رئیس جمهور امریکا، <جناب آقای جرج بوش> می‌شود و یــک مـقـام عـالیرتبه ایرانی، آمادگی برای مذاکره با مسئولا‌ن امریکایی را بزرگترین دستاورد سفر احمدی‌نژاد می‌نامد!

نگارنده نیز مانند کسانی فکر می‌کند که افزایش آمادگی برای مذاکره را از دستاوردهای سفر احمدی نژاد بر می‌شمارند، اما باید از این <وقت ناشناسی> برای انتخاب زمان مذاکره نیز ابراز تعجب کرد. البته اگر قرار است در شرایطی نامناسب‌تر برای مذاکره تصمیم‌گیری شود و یا این تصمیم گیری به شرایطی موکول شود که اهانت‌ها و اتهام افکنی‌ها علیه ایران افـزایـش مـی‌یـابـد، بهتـر اسـت علیرغم همه اشکالا‌ت موجود، زمان فعلی را غنیمت بشماریم و وارد مذاکره جدی شویم.