یــک خـبـر الـکـتـرونـیـکـی...

با اختراع تکنولوژی‌های ارتباطی جدید، خبرنگاران نیز باید به مهارت‌های جدیدتری مجهز شوند. ظهور رسانه‌های الکترونیکی فرصت‌های شغلی زیادی را برای علاقمندان تاسیس یک ایستگاه …

با اختراع تکنولوژی‌های ارتباطی جدید، خبرنگاران نیز باید به مهارت‌های جدیدتری مجهز شوند. ظهور رسانه‌های الکترونیکی فرصت‌های شغلی زیادی را برای علاقمندان تاسیس یک ایستگاه تلویزیونی یا رادیویی فراهم آورده است.

طی دو قرن گذشته، مطبوعات و جراید شکل اخباری را که به همگان می‌رسید، تعیین می‌کردند، اما، انقلاب الکترونیکی در حوزه ارتباطات به تدریج شکل مستقلی به خود گرفت و قوانین و آداب خاص متناسب با طبیعت وسایل الکترونیکی جدید و ویژگی‌های آن را یافت. امروزه، خبرهایی که از رادیو و تلویزیون منتشر می‌شوند، ویژگی‌های خاص رادیو و تلویزیون را دارند.

با ظهور رادیو در دهه بیست و تلویزیون در دهه سی، خبرنگاران همواره سبک‌های خبرنویسی مطبوعاتی را در نگارش اخبار رادیویی و تلویزیونی به کاربرده اند، زیرا اغلب نویسندگان خبرهای الکترونیکی از مطبوعات به این حوزه وارد شده و بنابراین ویژگی‌های خبرنویسی مطبوعاتی را به ارث برده‌اند.

این در حالی است که آنچه در مطبوعات به رشته تحریر در می‌آید برای مخاطب از نوع خواننده است و نه شنونده یا بیننده. بنابراین، در نگارش اینگونه خبرها، ویژگی‌های نگارش شنیداری و تلویزیونی رعایت نمی‌شود. به دیگر سخن، خبر رادیویی تلویزیونی باید به گونه‌ای به رشته تحریر درآید که شنونده را به خود جذب نماید. خبر الکترونیکی باید متناسب با ویژگی‌های سطوح متفاوت همگان شنونده به عنوان مخاطب به رشته تحریر درآید. این مخاطبان عبارتند از کودکان، تحصیلکردگان و ...

با وجود شباهت‌های بسیاری که میان شیوه نگارش خبر مطبوعاتی با خبر رادیو تلویزیونی وجود دارد، اما، این دو سبک خبرنویسی تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارند.