آقای تروریست

نقش سازمان های تروریستی در پیدایش رژیم اسراییل

رژیم صهیونیستی یک تروریسم دولتی است و دولت این رژیم بر مبنای خشونت‌‌، نژادپرستی و نظامی‌گری بنا شده است و تهدیدی جدی برای امنیت و صلح جهانی به شمار می‌رود. اسرائیل با سیاست‌های نژادپرستانه و ضد‌اسلامی خود امنیت و ثبات خاورمیانه را به خطر انداخته است و کشورهایی که از لحاظ نظامی، سیاسی و اقتصادی از ا‌ین رژیم حمایت می‌کنند، در واقع اشاعه دهندگان واقعی تروریسم هستند و جوامع بین‌الملل باید با چنین سیاست‌هایی به شدت مقابله کند.

رژِیم اسرائیل از سوی سازمان‌های تروریستی صهیونیستی مانند ایرگون، هاگانا و استرن بنا نهاده شد. این سازمان‌ها همواره به قتل عام مردم فلسطین در مراکز پرجمعیت از جمله مراکز خرید، کافه‌ها، مغازه‌ها و اتوبوس‌ها مبادرت می‌‌کردند. تشکیلات اطلاعاتی ارتش رژیم صهیونیستی نیز در اقدامات جنایتکارانه زیادی دست داشته است که از آن جمله می‌‌توان به بمب‌گذاری در مصر (۱۹۵۴) و ربودن هواپیمای غیرنظامی سوریه و گروگان گرفتن مسافران این هواپیما به منظور آزادسازی جاسوسان اسرائیلی، اشاره کرد.

تمام رهبران رژیم صهیونیستی حتی پیش از تشکیل این رژیم، جنایات جنگی بسیاری را مرتکب شده و شمار زیادی از غیرنظامیان بی‌گناه فلسطینی را قتل عام کرده‌اند. این جنایات از قتل عام دیر یاسین، کفر قاسم، صبرا و شتیلا، قانا و جنین آغاز شده و تاکنون ادامه داشته است. از جنایات جنگی این رژیم در زمان حال می‌توان به قطع کمک‌های مالی و مسدود کردن درآمدهای مالیاتی دولت فلسطین اشاره نمود. این جنایات نمونه بارز نسل‌کشی است. طبق معاهده ژنو نسل‌کشی به اعمال و سیا ست‌هایی گفته می‌‌شود که به منظور نابودی یک ملیت، قوم، نژاد و یا گروه مذهبی صورت می‌‌گیرند. اعمالی که به عمد معیشت و گذران زندگی افراد را به مخاطره اندازد نیز نسل‌کشی است.

وزرای رژیم صهیونیستی را می‌‌توان خونخوارترین و بدنام‌ترین تروریست‌های جهان نامید. دیوید بن گوریون، اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، با قتل عام ونابودی هزاران فلسطینی این رژیم را بنا نهاد. رییس سازمان ایرگون قتل عام دیر یاسین را ستود و آن را معجزه نامید. سازمان ایرگون حملات تروریستی بسیاری را علیه مردم فلسطین و شهروندان انگلیسی اراضی اشغالی طراحی و اجرا کرد به گونه ای که بن گوریون این سازمان را نازیسم یهودی نامید و رییس آن را با هیتلر مقایسه کرد.(۱)

اسحاق شامیر، یکی از طراحان اصلی کشتار مردم فلسطین و شهروندان انگلیس بود. وی همچنین مسوولیت بمب‌گذاری هتل کینگ دیوید در بیت‌المقدس را نیز برعهده داشت. گروه تروریستی شامیر که با نام Lehi شناخته می‌‌شد، ترور لرد موین، وزیر انگلیس (۱۹۹۴) و نیز ترور کنت برنادوت، کاردار سازمان ملل (۱۹۴۸) را بر‌عهده داشتند.(۲)

اسحاق رابین، قتل عام ساکنان دو شهر لود و رامله را به عهده داشت، وی همچنین به سربازان خود دستور داد در طول انتفاضه مردم فلسطین استخوان‌های جوانان فلسطینی را خرد کنند. ایهود باراک نیز دستور ترور سه تن از رهبران فلسطینی را در سال ۱۹۷۰ صادر کرد.(۳)

آریل شارون معروف به قصاب صبرا و شتیلا نیز در جنایات و اعمال وحشیانه از تمام وزرای سابق پیشی گرفته است. تمام دوران وزارت وی به قتل عام غیرنظامیان فلسطینی، مصری و لبنانی سپری شده است. می‌بینیم که تمام وزرای اسرائیلی در ابعاد گسترده به نسل‌کشی پرداخته و این نسل‌کشی تا زمان حال نیز ادامه دارد.

پس از استقرار رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی که به مردم فلسطین تعلق داشتند، تمام سازمان‌های تروریستی اسرائیلی با یکدیگر متحد شده و ارتش این رژیم را به وجود آوردند. این ارتش نیز یک سازمان تروریستی به شمار می‌‌رود و سیاست‌های تروریستی سازمان‌های سابق را به ارث برده است.

این مسأله در همکاری رژیم صهیونیستی در جنگ انگلیس و فرانسه علیه مصر (۱۹۵۶) که به دنبال ملی کردن کانال سوئز از سوی رییس‌جمهور وقت مصر صورت گرفت، به خوبی مشهود است.(۴) پاداش این همکاری رآکتور هسته‌ای دیمونا و دانش تولید آب سنگین برای ساخت مواد هسته‌ای بود که از سوی انگلیس و فرانسه به رژیم اسرائیل تقدیم شد.

تروریسم با تار و پود رژیم صهیونیستی که به تمامی کشورهای عرب منطقه از جمله مصر، اردن، سوریه و لبنان تجاوز کرد، در‌آمیخته است. ارتش رژیم صهیونیستی قتل عام و جنایات جنگی فراوانی را مرتکب شده است که از میان آنها می‌‌توان به کشتار غیرنظامیان بی‌گناه، انهدام خانه‌ها و منازل مسکونی و اراضی کشاورزی و بمباران و ویرانی شهرهای عرب‌نشین اشاره کرد.

سربازان اسرائیلی حتی در شهرهای فلسطین و خارج از مرزهای آن نیز روزانه غیرنظامیان و حتی کودکان فلسطینی را هدف گلوله قرار می‌‌دهند. سربازان مسلح رژیم صهیونیستی در طول سال‌های انتفاضه تعداد بیشماری از کودکان را با شلیک گلوله به سر و سینه به قتل رسانده‌اند.

سربازان اسرائیلی حتی به بیماران، زخمی‌ها و دکترها نیز رحم نکرده و با برنامه‌ریزی، آمبولانس‌های فلسطینی را مورد هدف قرار داده‌اند. آنها روزانه با حمله به بیمارستان‌های فلسطینیان، زخمی‌ها را از اتاق عمل ربوده و با خود برده‌اند. آنها در پاسگاه‌های ایست و بازرسی از عبور بیماران و زنان باردار به شهرها و مراکز درمانی ممانعت به عمل آورده‌اند.

حملات هوایی رژیم صهیونیستی در مناطق فلسطینی به مرگ غیرنظامیان می‌‌انجامد که اکثر آنها را کودکان تشکیل می‌‌دهند. هدف قرار دادن غیرنظامیان و به ویژه کودکان فلسطینی برای سربازان اسرائیلی به یک تفریح و سرگرمی تبدیل شده است. آنها به سمت هر موجود یا شیء متحرک شلیک می‌‌کنند و این سیاست به یک رفتار کاملاً عادی تبدیل شده است.

جنبش‌های زیرزمینی ساکنان شهرک‌های یهودی نشین، نمونه بارز تروریسم اسرائیلی است.

اعضای این جنبش‌ها با ترور و قتل عام دسته جمعی مردم فلسطین، اراضی کشاورزی آنها را به اشغال در می‌آورند.

کشتار نمازگزاران مسجد ابراهیم در الخلیل به دست باروک گلداشتاین، یکی از اعضای این جنبش‌ها نمونه کوچکی از جنایات مردم اسرائیل علیه فلسطینیان است. روش‌های تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی کاملا از پیش تعیین شده و به منظور نسل‌کشی فلسطینیان طراحی شده است.

رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ بیش از نیمی از اراضی فلسطینیان را به بهانه احیای سرزمین موعود اشغال کرد و پس از جنگ ۱۹۶۷ نیز باقی اراضی فلسطینیان را به تصرف خود درآورد. اسرائیلی‌های صهیونیست اشغالگران و خشونت طلبانی هستند که با ترور مردم بی‌گناه فلسطین اهداف خود را پیش می‌‌برند. اسرائیل بر مبنای ایدئولوژی تروریستی و کاملاً نادرستی بنا شده است.

این ایدئولوژی افراطی که مردم اسرائیل را نسل برگزیده خدا می‌‌داند و عقیده دارد این نسل برگزیده باید در اراضی موعود ساکن شوند، به خوبی بیانگر نژادپرستی رژیم صهیونیستی است. تمام رهبران اسرائیلی حتی پیش از پیدایش رژیم صهیونیستی به برتری خون پاک یهودی و ایجاد کشوری منحصراً یهودی اعتقاد داشتند.

تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی مدیون اغماض و چشم‌پوشی آمریکا و اروپا و غرض‌ورزی رسانه‌های جمعی است که مقاومت و دفاع مردم فلسطین در قبال اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی را محکوم می‌کنند و با بزرگنمایی این مقاومت‌ها، مردم فلسطین را تروریست می‌نامند‌.

تمام جنایات رژیم صهیونیستی از جمله ترور شخصیت‌ها، قتل عام غیر‌نظامیان‌‌، کشتن کودکان، انهدام اراضی کشاورزی‌‌، انهدام منازل و بمباران مناطق مسکونی با تجهیزات نظامی آمریکایی از سوی مقامات و رسانه‌های جهان غرب دفاع از خود نامیده می‌شود. رژیم صهیونیستی علیرغم قدرت نظامی خود قربانی موشک‌های کم قدرت فلسطینی معرفی می‌شوند. آنها قربانیان جنایت‌های رژیم صهیونیستی (غیرنظامیان و کودکان فلسطینی) را تروریست‌های مسلح معرفی می‌کنند و از جنایات رژیم صهیونیستی به عنوان تدابیر امنیتی دفاع می‌کنند.

رژیم صهیونیستی یک تروریسم دولتی است و دولت این رژیم بر مبنای خشونت‌‌، نژادپرستی و نظامی‌گری بنا شده است و تهدیدی جدی برای امنیت و صلح جهانی به شمار می‌رود. اسرائیل با سیاست‌های نژادپرستانه و ضد‌اسلامی خود امنیت و ثبات خاورمیانه را به خطر انداخته است و کشورهایی که از لحاظ نظامی، سیاسی و اقتصادی از ا‌ین رژیم حمایت می‌کنند، در واقع اشاعه دهندگان واقعی تروریسم هستند و جوامع بین‌الملل باید با چنین سیاست‌هایی به شدت مقابله کند.

نویسنده: مریم السادات - امیرشاه ‌کرمی

منبع: سایت - تابناک - تاریخ شمسی نشر ۰۱/۱۲/۱۳۸۸

منابع:

۱-Antonio Cassese، Terrorism is also Disrupting some Crucial Legal Categories of international Law، ۱۲ European journal of interntional law، ۲۰۰۱.

۲- ibid

۳- Elizabeth Bumiller، President Rejects Offer by Taliban for Negotiation، New York times، ۱۵ October ۲۰۰۱.

۴-ibid