مثل سیمین

به یاد سیمین دانشور در روزهای سخت بیماری

همیشه فكر می‌كردم كه چرا بعد از این همه سال مثل سیمین كم داریم. زنی كه باسواد باشد، هنرشناس باشد، دیدش باز باشد و متجدد و مدرن باشد و بخواهد به روز باشد.

در آن دوران، دوران كودكی، نوجوانی و جوانی‌ام كه سالیان سال از آن می‌گذرد، مجذوب زبان شیرین، روحیه طناز و متجددبودنش بودم. برایم نمونه كامل یك زن مستقل و آزاده بود. او در عین آزادگی و حفظ استقلا‌ل، همسری تسلیم، فداكار و مدبر بود.

در بحث‌ها مشاجرات روشنفكری، همیشه در نهایت حرف حرف جلا‌ل بود، اما جلا‌ل خوب می‌دانست كه حق با سیمین است! بلد بود به روی خودش نیاورد و همین، این رابطه را قشنگ می‌كرد و من كه دختر جوان نظاره‌گری بودم، این بده‌بستان عاشقانه را دوست داشتم.

جلا‌ل، سیمین را خیلی قبول داشت و به سواد و شعور او بسیار احترام می‌گذاشت و از داشتن چنین همسری به خود می‌بالید. یادم می‌آید چندین بار از او شنیدم كه می‌‌گفت: زن یعنی زن من.

راستی< !سووشون> را چند بار خوانده باشم خوب است؟ و راستی چند بار خودم را جای زری گذاشتم و شدم زری؟ چند بار به زری گفتم: گریه نكن خواهرم، در خانه‌ات درختی خواهد رویید و درخت‌هایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمینت.>

زنی خوشبین، مثبت و خوشدل. سیمین دانشور زن <قدری> است. (نمی‌دانم چرا این‌قدر از این كلمه قدر خوشم می‌آید، به‌خصوص كه آن را برای این زن به‌كار ببرم.) او می‌تواند نمونه و الگویی باشد برای دختران و زنان ما.

برای من كه نمونه بود. همیشه دوستش دارم.

لیلی گلستان