تختی معرفت پهلوانی، سمبل جوانمردی

‌فردا برای چهل و یکمین‌بار خاطرات تلخ ۱۷ دی سال ۴۶ ورق می‌خورد. روزی که نه مردم تهران بلکه همه ایرانیان از بزرگ و کوچک و پیر و جوان گرفته تا زن و مرد،‌ ورزشی و غیرورزشی در رثای مرگ …

‌فردا برای چهل و یکمین‌بار خاطرات تلخ ۱۷ دی سال ۴۶ ورق می‌خورد. روزی که نه مردم تهران بلکه همه ایرانیان از بزرگ و کوچک و پیر و جوان گرفته تا زن و مرد،‌ ورزشی و غیرورزشی در رثای مرگ «او» شوکه و بهت‌زده و در ماتم و اندوهی سنگین فرو رفتند.

روزی که پهلوانی و جوانمردی در جامعه ما معنایی دیگر یافت و نام غلامرضا تختی به عنوان احیاکننده مکتب جوانمردی و پهلوانی در میان ایرانی‌ها پرآوازه و جاودانه شد.

۴۱ سال از آن تاریخ که پهلوان بزرگ ایران‌زمین فقط ۳۷ بهار را پشت سر گذاشته بود، می‌گذرد. ایام تلخی که ۱۱ سال آن در سکوت و انزوا یاد جهان پهلوان گرامی داشته می‌شد و کمتر دوستدار تختی جرات داشت که در این روز به‌طور علنی بر سر مزار او حاضر شود. اما در ۳۰سال گذشته و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همه ساله فرصت گردهمایی برای یاران و پیروان آقا تختی و هر آن کسی که به آیین پهلوانی و جوانمردی عشق می‌ورزد، فراهم و مهیا شده تا در مراسم بزرگداشت اسطوره جوانمردی ورزش ایران با مرام و صفات او بیشتر آشنا شده و چه بسا از او بیاموزیم و عمل کنیم.

در سالمرگ پهلوان غلامرضا تختی و طی سال‌های طولانی که قریب به نیم قرن از آن می‌گذرد، هر ساله بارها از سوی مقامات و مسوولان سیاسی و ورزشی ویژگی‌های رفتاری و خصایل انسانی و کارنامه پرافتخار ورزشی جهان پهلوان تختی مورد تحسین و تایید قرار گرفته است و رسانه‌های دیداری، شنیداری و نوشتاری هر کدام بنا به بضاعت و موجودیت خود در شناسایی و معرفی فرزند درد و رنج تاریخ ورزشی ایران که از محله فقیرنشین خانی‌آباد برخاست و در قلب مردم جای گرفت، سخت کوشیده‌اند و رسالت خود را بخوبی نشان داده‌اند اما حرف ما پس از ۴۱ سال از غروب غم‌انگیز الگوی جوانمردی معاصر کشورمان این است که در این مدت تا چه حد توانسته‌ایم به معنای واقعی پیرو مکتب تختی باشیم و ورزشکاران ما نه در حرف و شعار بلکه در مرام و رفتار خود، مبنای جوانمردی و فتوت پهلوانی برگرفته از اخلاقیات تختی را سرلوحه امور زندگی و فعالیت ورزشی خود قرار داده‌اند.

براستی اگر معتقدیم تختی معرف پهلوانی، سمبل جوانمردی و اسوه قهرمانی بوده، باید اهالی ورزش از مدیر و مسوول گرفته تا مربی و ورزشکار و همه کسانی که به نوعی چه در ورزش قهرمانی و چه در ورزش همگانی دستی بر آتش دارند و فعالیت می‌کنند، در تمام ۳۶۵ روز سال او را الگوی راستین ورزش قلمداد کنند، نه فقط ارزش‌های اخلاقی، پهلوانی و جوانمردی او را صرفا در روز ۱۷ دی باور کرده و پس از آن فقط شعار تختی بودن را سر دهند.

اگرچه فردا روز ۱۷ دی روز آقاتختی، روز اخلاق و جوانمردی لقب گرفته است، اما حرف آخر ما این است که آقا تختی و مرام و خصایل نیک انسانی او فقط به یک روز تعلق ندارد و دوستداران و ورزشکاران ایرانی هر روز می‌توانند در رفتار و کردار خود چه در زندگی و چه در عرصه ورزشی با الهام و تبعیت از الگوی فراموش نشدنی خود همواره راه او را سرلوحه امور خود قرار دهند.

سعید میرزاشفیع