اینترنت, نبردگاه جنگاوران دیجیتال ۱

شكل گیری و گسترش شبكه های اطلاع رسانی به خصوص اینترنت در سال های اخیر این امكان را فراهم آورده است كه سازمان ها, شركت ها, گروه ها و دولت ها و سایر شخصیت های حقوقی و حقیقی اطلاعات مربوط به فعالیت های خود را با كمترین هزینه و بیشترین سرعت و سهولت در اختیار علاقه مندان در سراسر جهان قرار دهند

شكل گیری و گسترش شبكه های اطلاع رسانی به خصوص اینترنت در سال های اخیر این امكان را فراهم آورده است كه سازمان ها، شركت ها، گروه ها و دولت ها و سایر شخصیت های حقوقی و حقیقی اطلاعات مربوط به فعالیت های خود را با كمترین هزینه و بیشترین سرعت و سهولت در اختیار علاقه مندان در سراسر جهان قرار دهند. اما اینترنت مانند دیگر عرصه های فعالیت انسان دارای پدیده های مشابه و در عین حال خاص است. از جمله تهاجم و تخریب پایگاههای اینترنتی شركت ها، گروه ها و یا سازمان های دیگر. این تهاجم و تخریب معمولاً با رخنه به سایت آنها و حذف یا انجام تغییراتی در آنها صورت می گیرد. در مطلبی كه از پی می آید، این پدیده با ارائه نمونه هایی چند تشریح می شود و در پایان به امكان بالقوه برای كاربردهای ضد امنیتی و تروریستی اشاره می شود.هنگامی كه در پاییز سال ۲۰۰۰ فلسطینیان با نیروهای اسرائیل درگیر بودند، رخنه گران عرب و اسرائیلی مناقشه را به اینترنت كشاندند. به نوشته بولتن اطلاعات خاورمیانه، جنگ اینترنتی در ماه اكتبر مدت كوتاهی پس از آن شروع شد كه جنبش شیعی حزب الله سه سرباز اسرائیلی را ربود. رخنه گران طرفدار اسرائیل سایت این جنبش را از كار انداختند. در این سایت فیلم فلسطینیان كشته شده در درگیری های اخیر به نمایش درآمده و از فلسطینیان خواسته شده بود هر چه بیشتر از اسرائیلی ها بكشند. اما رخنه گران فلسطینی دست به تلافی زدند و سایت اصلی دولت اسرائیل و سایت وزارت خارجه اسرائیل را از كار انداختند. آنگاه جنگ اینترنتی بالا گرفت. یك رخنه گر اسرائیلی ستاره داود و متون عبری را روی یكی از سایت های مشابه حزب الله قرار داد، در حالی كه رخنه گران مخالف اسرائیل به دیگر سایت های اسرائیلی حمله كردند، از جمله سایت بانك اسرائیل و بازار سهام تل آویو. رخنه گران از مناطق دوردستی همچون آمریكای شمالی و جنوبی وارد كارزار شدند، بیش از ۱۰۰ سایت را از كار انداختند و باعث اختلال در خدمات اینترنت در خاورمیانه و نقاط دیگر شدند.جنگ اینترنتی بین فلسطینیان و اسرائیل نشان دهنده روندی فزاینده است. اینترنت به طور فزاینده ای به نبردگاه دیجیتال شورشیان، جنگاوران راه آزادی، تروریست ها و سایر كسانی تبدیل شده است كه با استفاده از فنون رخنه گری اعتراض خود را نشان می دهند و در مناقشات شركت می كنند. اغلب از عبارت hacktivism (آمیزه ای از hacking و activism) برای توصیف این فعالیت استفاده می كنند. یك عبارت مرتبط دیگر یعنی سایبر تروریسم (تروریسم اینترنتی) به فعالیت مشابه دارای ماهیت تروریستی اطلاق می شود. با این حال، با وجودی كه رخنه گری واقعی و رایج است، تروریسم اینترنتی فقط در تئوری وجود دارد. گروه های تروریستی از اینترنت استفاده می كنند، اما همچنان برای برانگیختن وحشت، بمب را به بایت ترجیح می دهند.

رخنه گران فضای اینترنت را ابزاری برای ورود بازیگران غیردولتی به عرصه های مناقشه ورای مرزهای بین المللی می دانند. آنان معتقدند دولت ملت ها تنها بازیگران دارای اختیار ورود در جنگ و تجاوز نیستند. برخلاف دولت ملت ها، جنگاوران رخنه گر در قید و بند قانون جنگ یا منشور سازمان ملل نیستند. اغلب دست به تجاوز می زنند و بدون نیاز به شبكه های غیرنظامی حمله می كنند.

رخنه گری با هدف سیاسی پدیده نسبتاً جدیدی است. در اكتبر سال ۱۹۸۹ رخنه گران ضدفعالیت های هسته ای یك كرم كامپیوتری را وارد شبكه SPAN متعلق به ناسا كردند كه حاوی یك پیام اعتراض آمیز بود. در آن زمان، متعرضان به فعالیت های هسته ای توانستند جلوی پرتاب فضاپیمای رفت و برگشتی را بگیرند كه حامل كاوشگر گالیله برای تحقیق در مشتری بود. این كاوشگر با سوخت پلوتونیوم حركت می كرد. این اعتراض به جایی نرسید. منبع حمله هرگز شناسایی نشد، اما برخی شواهد حاكی از آن بود كه احتمالاً از جانب رخنه گران در استرالیا صورت گرفته است.

در سال های اخیر رخنه گری با هدف اعتراض به حادثه ای رایج در سراسر جهان تبدیل شده است. این نوع رخنه گری بخش عمده ای از حملات اینترنتی را تشكیل می دهد كه با انگیزه تفریح، كنجكاوی، سودجویی یا انتقام شخصی صورت می گیرد. با ادامه رشد و گسترش اینترنت در سراسر جهان، رخنه گری با هدف اعتراض احتمالاً رایج تر خواهد شد. انجام آن ساده است و امتیازات بسیاری نسبت به سایر اشكال فیزیكی اعتراض و حمله دارد.

جذابیت رخنه گری سیاسی

رخنه گری برای اعتراض چندین ویژگی جذاب برای فعالان دارد كه كمترین آن رویت حمله در سراسر جهان است. رخنه گران می توانند با تغییر محتوای سایت های پر بیننده، پیام و نام خود را به اطلاع مخاطبان گسترده ای برسانند. حتی پس از ترمیم سایت ها، تصاویر صفحات خراب شده در سایت هایی نظیر attrition.org آرشیو می شود و هر كس می تواند هر لحظه از هر جایی آن را مشاهده كند. به علاوه رسانه های خبری از حملات اینترنتی به وجد می آیند و به سرعت آنها را گزارش می كنند. هنگامی كه اخبار به اینترنت می رسد، به سرعت در سراسر جهان پخش و باعث جلب توجه رخنه گران و مناقشه مورد نظر می شود.همچنین هزینه اندك رخنه گری اعتراض آمیز باعث جلب توجه فعالان می شود. این كار هزینه ای جز یك كامپیوتر و اتصال اینترنت نمی خواهد. ابزار رخنه گری را می توان به رایگان از سایت های متعددی از سراسر جهان بارگذاری كرد. استفاده از آنها هزینه ای ندارد و بیشترشان نیاز به اطلاعات تخصصی زیادی ندارند. افزون بر این، رخنه گری اعتراض آمیز این حسن را دارد كه در بند جغرافیا و فاصله نیست. برخلاف اعتراض كنندگان خیابانی، لازم نیست رخنه گران برای جنگ دیجیتال حضور فیزیكی داشته باشند. در «تحصنی» كه در سایت سفارت مكزیك در انگلیس صورت گرفت، گروه EDT توانست ۱۸۰۰۰ نفر از ۴۶ كشور جهان را سازماندهی كند. رخنه گران می توانستند با رفتن به سایت EDT به این كارزار بپیوندند.بنابراین رخنه گری اعتراض آمیز از این جهت نیز مناسب است كه رخنه گران از چندین جهت به هدف مورد نظر یورش می برند. از آنجایی كه اینترنت جهانی است، نسبتاً آسان می توان گروهی بزرگ از جنگاوران اینترنتی را برای حمله ای هماهنگ شده سازماندهی كرد. Electrohippies Collective كه مقر آن در انگلیس است، برآورد كرد كه حدود ۴۲۰۰۰ نفر در تحصن آن در سایت سازمان تجارت جهانی شركت كردند. این حمله اینترنتی همزمان با اعتراض های خیابانی در جریان نشست این سازمان در سال ۱۹۹۹ در سیاتل صورت گرفت.

تخریب و ربودن صفحات سایت

تخریب صفحات سایت شاید متداول ترین نوع حمله باشد. سایت attrition.org كه صفحات تخریب شده و آمار سایت های رخنه شده را جمع آوری می كند، در سال ،۲۰۰۰ حدود ۵۰۰۰ مورد خرابی صفحات را ثبت كرد. این رقم در سال پیش از آن ۳۷۰۰مورد بود. با وجودی كه بیشتر این حملات ناشی از انگیزه های غیرسیاسی بود، بسیاری از آنها قربانی نبرد اینترنتی بودند. رخنه گری در جریان جنگ كوزوو در سال ۱۹۹۹ متداول بود، یك گروه رخنه گری آمریكایی وارد سایتهای دولتی می شدند و بیانیه هایی مثلاً حاوی شعار «به دولتهایتان بگویید جنگ را متوقف كنند» روی سایتها می گذاشتند. گروهی متشكل از رخنه گران اروپایی و آلبانیایی پرچم سرخ رنگ كوزووی آزاد را دست كم در پنج سایت نصب كرد.

در پی بمباران اتفاقی سفارت چین در بلگراد توسط ناتو، شهروندان خشمگین چینی به چندین سایت دولتی آمریكا رخنه كردند. شعار «مرگ بر وحشی ها» به زبان چینی روی صفحه سایت سفارت آمریكا در پكن قرار گرفت. روی سایت وزارت كشور آمریكا تصاویر اعتراض مردم در پكن، جنازه سه روزنامه نگار كشته شده در این بمباران و پرچم برافراشته چین دیده شد. روی سایت وزارت انرژی آمریكا چنین نوشتند: «به اقدام نازی آمریكا اعتراض كنید. به اقدام بی رحمانه ناتو اعتراض كنید. ما رخنه گران چینی هستیم كه اهمیتی به سیاست نمی دهیم. اما نمی توانیم شاهد كشته شدن خبرنگاران چینی توسط شما باشیم كه شاید دیده باشید. مقصود از این كار هر چه باشد، ناتو به رهبری آمریكا باید مسئولیت كامل آن را برعهده بگیرید. شما بدهی خونینی به مردم چین دارید كه باید بپردازید. تا توقف جنگ، از حمله دست برنمی داریم.»

تخریب سایتها در جریان جنگ اینترنتی كه در سال ۱۹۹۹ بین رخنه گران تایوانی و چینی رخ داد، متداول بود. رخنه گران چینی با نصب پیامهای طرفدار چین از قبیل اینكه تایوان همواره بخش جدایی ناپذیر از چین بوده و هست، چندین سایت تایوانی را تخریب كردند. روی سایت یك سازمان نظارتی تایوانی نوشته شد: «فقط یك چین وجود دارد و فقط به یك چین نیاز است.» رخنه گران تایوانی به تلافی پرچم قرمز و آبی تایوان و شعار ضدكمونیستی «چین را دوباره فتح كنید، فتح كنید، فتح كنید» را روی سایت یك شركت كامپیوتری چینی قرار دادند. دعوای اینترنتی پس از آن شروع شد كه لی تنگ هویی رئیس جمهوری وقت تایوان گفت چین باید با تایوان بر مبنای كشور به كشور روبه رو شود.بیشتر حملات در جریان جنگ اینترنتی بین فلسطینیان و اسرائیلی ها از نوع تخریب صفحه بود. گروه رخنه گر جی فورس از پاكستان به جمع فلسطینیان پیوست و تصاویری از كودكان مثله شده را روی چندین سایت اسرائیل قرار داد. در سایت بوراه تو راه شعارهایی از این دست نوشته شد: «یهودیان، اسرائیلی ها، شما از حد خود فراتر رفته اید، آیا این همان چیزی است كه تورات می آموزد؟ كشتن بچه های كوچك بی گناه به این شكل؟ شما یهودیان باید بمیرید.»فعالان رخنه گر همچنین با دستكاری در سرویس اسم دامنه سایتها را می ربایند به طوری كه اسم دامنه سایت مورد نظر به نشانی LP سایتی دیگر منتهی می شود. وقتی كاربران نشانی سایت مورد نظر را در مرورگر خود می نویسند، به سایت دیگری هدایت می شوند.در جولای سال ،۲۰۰۳ دو گروه معروف رخنه گر با همكاری هم به ۳۰۰ سایت حمله كردند. بنابر گزارش آنان وارد سرویس دهنده اصلی این سایتها شدند، پایگاه داده های سرویس دهنده را تغییر دادند و كاربرانی كه می خواستند وارد این سایتها شوند، به سایت دیگری هدایت می شدند كه پیام ضد رقابت هسته ای روی آن درج شده بود. در پایان پیام نوشته بود: «از قدرت خود برای حفظ صلح در جهان و توقف این سیاه كاری هسته ای استفاده كنید.»