ما که به خود رحم نمی‌کنیم تو به ما رحم کن!

چه جایی را هم انتخاب کرده‌اند! سر مزار عزیزانشان. همه می‌دانیم یکروز جایمان همینجاست.

چه جایی را هم انتخاب کرده‌اند! سر مزار عزیزانشان. همه می‌دانیم یکروز جایمان همینجاست. به اندازه‌ای که در آن جا شویم. چیزی هم نمی‌توانیم با خودمان ببریم الا همین ناله‌ها و ضجه‌های شبانه و عاشقانه با معبود خود.شاید به فریادمان برسد در شب اول قبر.

در چنین شبی از شب های خداوند،شب قدر،قادر تعالی را بخواهیم که،می دانیم گنهکاریم و خطا کار، ما کوچکیم و تو بزرگ،تو مهربانی و ما نامهرمان، تو قادری و ما ناتوان پس در این شب های زیبای قدر بر ناتوان و کوچک و نامهربان و گنهکار رحم کن. ما که به خود رحم نمی کنیم!