بهبود تغذیه راهی جهت افزایش ایمنی در طیور

عدم تعادل در میزان انرژی موجود در جیره غذایی میزان ایمنی طیور را تحت تاثیر قرار می دهد دریافت انرژی فعالیت سلولهای ایمنی و هورمونهای اصلی مانند تیروكسین , كورتیكواستروئیدها , هورمون رشد و را تنظیم كرده

● انرژی :

عدم تعادل در میزان انرژی موجود در جیره غذایی میزان ایمنی طیور را تحت تاثیر قرار می دهد . دریافت انرژی فعالیت سلولهای ایمنی و هورمونهای اصلی مانند تیروكسین ، كورتیكواستروئیدها ، هورمون رشد و ... را تنظیم كرده كه مستقیما روی ایمنی طیور تاثیر گذار است . میزان چربی جیره نیز با توجه به نقش آن در ساختار غشای سلولی و سنتز پروستاگلاندین ها نقش مهمی در ایمنی طیور دارد .

● پروتئین :

رشد غدد تیموس و بورس سریعتر از رشد بدنی طیور می باشد. بنابراین مهم است كه مقادیر كافی پروتئین به ویژه در طول فاز ابتدایی رشد در جیره غذایی قرار داشته باشد . كمبود پروتئین در این مرحله منجر به رشد ناقص ارگانهای لنفوئیدی می گردد . تحقیقات اخیر نشان داده است كه مقادیر بیشتر اسید آمینه به منظور افزایش ایمنی نسبت به میزان رشد بدنی مورد نیاز می باشد . همچنین تحقیقات نشان داده است سطح پروتئین جیره روی بروز بیماری و نوع ارگانیسم عفونت زا موثر است . به عنوان مثال در بیماری كوكسیدیوز میزان تلفات از ۳۲ % به ۸ % در جوجه هایی كه از جیره با پروتئین بالاتر نسبت به جوجه هایی كه از جیره با پروتئین نرمال استفاده كرده اند كاهش یافته است.

● ویتامین :

ویتامین ها به عنوان یك كوفاكتور در بسیاری از اعمال متابولیكی در واكنشهای ایمنی بدن عمل می كنند . بنابراین كمبود ویتامین ها منتج به نقصان ایمنی می گردد . عموما سطوح بالاتری از ویتامین ها نسبت به مقادیر توصیه شده پاسخ ایمنی را افزایش می دهد .

▪ رتینال یا ویتامین A :

این ویتامین برای باقی ماندن بافتهای اپیتلیال بسیار مهم است و همچنین برای افزایش ایمنی همورال و سلولار بسیار حائز اهمیت است . ویتامین A در حفظ غشای موكوسی منافذ طبیعی بدن جهت جلوگیری از ورود و تهاجم میكروارگانیسم ها اهمیت دارد . مقادیر مناسب از ویتامین A در جیره بر عملكرد لنفوسیتهای B تاثیرگذار است . كمبود ویتامین A باعث كراتینه شدن سلولهای پایه بورس شده و در نتیجه باعث نقصان عملكرد لنفوسیتهای T می گردد.

▪ كوله كلسیفرول یا ویتامین D۳ :

ویتامین D۳ جهت تبدیل پرومنوسیت و منوسیت به ماكروفاژها و فعال شده آنها لازم است .

▪ توكوفرول یا ویتامین E :

سیستم ایمنی تحریك شده توسط عفونت یا واكسیناسیون خصوصا تحت شرایط استرس زا مستعد آسیب دیدن به واسطه پراكسیدها و سوپراكسیدها می باشد . ویتامین E از سیستم ایمنی در این شرایط محافظت می كند . كمبود این ویتامین فعالیت بیگانه خواری ماكروفاژها را كاهش می دهد .

▪ اسید اسكوربیك یا ویتامین C :

ساخت ویتامین C در طیور تازه هچ شده و و طیور بالغ ناكافی است و منجر به استرس های شدید می شود . ویتامین C باعث افزایش ایمنی همورال و سلولار می شود كه این امر باعث مقاومت طیور در برابر بیماریهایی مانند نیوكاسل ، گامبرو ، مارك و ... می شود .

▪ ویتامین های گروه B:

در میان ویتامین های گروه B نقش ویتامین B۶ روی ایمنی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است . كمبود ویتامین B۶ پاسخ آنتی بادی و تولید IgM و IgG را كاهش می دهد . در استرس های گرمایی تجویز ویتامین های B۲ ، B۶ ، B۱۲ اثر مثبت در ایمنی طیور دارد .

● مواد معدنی

▪ سدیم و كلراید :

Na و Cl به علاوه K یك نقش كلیدی در ابقا تعادل ایمزی در مایع داخل و خارج سلولی دارد . عموما تیترهای آنتی بادی با سطوح بالاتر از Na و Cl در جیره ایجاد می گردد .

▪ روی :

نقش روی در ایمنی طیور با اثر بر روی تعداد سلول های لمفوسیت T و فعال كردن نوتروفیل ها می باشد . همچنین روی در تولید ماكروفاژها ، آنتی بادی و اینترفرون و كاهش نفوذ ویروس نقش دارد .

▪ منگنز :

منگنز یك نقش مهم در توسعه ، ترمیم و بقا ی بافت اپیتلیال دارد . حضور منگنز در میتوكندری سلول باعث غیر فعال شدن رادیكال های آزاد تولید شده درون سلول می شود.

▪ مس :

مس در تولید آنزیم های كبدی نقش بسیار اساسی دارد . در طول فاز حاد یك پاسخ ایمنی ، سلول های كبدی تولید و ترشح APP را شروع كرده كه این امر طیور را در برابر عفونت محافظت می كند .

▪ آهن :

آهن در فعال شدن ماكروفاژها در مواجه با باكتری در طحال و كبد طیور حائز اهمیت است و در طول فاز ابتدایی عفونت غلظت آهن خون به سرعت كاهش می یابد كه خود نشانگر مصرف سریع آهن در سلول های كبدی و طحال به منظور مقابله با عفونت است .