ایران و گردشگری الکترونیک

گردشگری از جمله مواردی است که به مدد فضای جدید و سایبر به وجود آمده در کنار شکل سنتی خود، چهره نوینی نیز کسب کرده و آن گردشگری مجازی یا محبث گردشگری در فضای مجازی اینترنت است. …

گردشگری از جمله مواردی است که به مدد فضای جدید و سایبر به وجود آمده در کنار شکل سنتی خود، چهره نوینی نیز کسب کرده و آن گردشگری مجازی یا محبث گردشگری در فضای مجازی اینترنت است. در شرایطی که خوشبختانه در ایران نیز نگاه رسمی به مقوله توریسم از حد تعاریف فراتر رفته و به صنعتی بودن این مقوله اذعان نسبی حاصل شده است، شاید لا زم باشد با بازنگری در عملکرد سنتی فعالا ن این صنعت پرسود اما متاسفانه ضعیف در کشوری که ظرفیت خوبی برای سرمایه گذاری بیشتر در این زمینه دارد، لزوم بهره مندی از فضای سایبر در راستای توسعه صنعت گردشگری مطرح شود امری که با توجه به فضای خاص فرهنگی و اجتماعی ایران می تواند بسیار مفید واقع شود. هر چند در حال حاضر وب سایت ها، وبلا گ ها و تیز ر های الکترونیک زیادی در زمینه توریسم ایرانی فعال هستند و بنا به امکانات و سلیقه و متد طراحان دریچه های بسیار ارزشمندی به روی مشتریان خارجی این صنعت باز کرده اند. اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که قرار نیست ما در این زمینه همچون موارد دیگر فاصله ای بعید با دنیا داشته باشیم .

برای درک بهتر فاصله کنونی گردشگری سایبر در ایران با دیگر مناطق جهان کافی است تنها چند صفحه وب مرتبط با این مقوله در کشور های دیگر را مشاهده کنیم. از وب سایت هتل ها گرفته تا شهر داری ها و شرکت های فعال در زمینه توریسم. آن گاه می بینیم که دیگران با امکانات نرم افزاری برابر با ما چه کارهایی انجام می دهند. یقینا منظور ما شبیه سازی و کپی برداری از کار های دیگران نیست بویژه اینکه برنامه نویسان و طراحان ایرانی صفحات وب، خود هر کدام ایده پردازان ماهری هستند و در صورت وجود بازار رقابتی در این زمینه می توانند خلا قیت خود را به ظهور برسانند. بدون شک اولین شرایط ارتقای وضعیت گردشگری در ایرن داشتن سواد سایبر است. سواد سایبر به معنای روان بودن در دریافت های سایبر است. امروزه سواد به چهار سطح سواد پایه ای، سواد کارکردی، سواد فناورانه و سواد اطلا عاتی طبقه بندی می شود و داشتن سواد در هر چهار سطح مذکور به سهولت کار در عصر سایبر می انجامد.

م.خراسانی