این تغییرات تنها در زمان عصبانیت ظاهر می شوند

در زمان خشم ضربان قلب، فشار خون در عروق، میزان تولید تستسترون و فعالیت های نیمکره چپ افزایش پیدا کرده و کورتیزول خون هورمونی که با استرس در ارتباط است ، کاهش می یابد.
به گزارش …

در زمان خشم ضربان قلب، فشار خون در عروق، میزان تولید تستسترون و فعالیت های نیمکره چپ افزایش پیدا کرده و کورتیزول خون هورمونی که با استرس در ارتباط است ، کاهش می یابد.

به گزارش ساینس دیلی، محققان دانشگاه والنسیا اعلام کردند تحریک احساسات تغییرات عمیقی بر روی سیستم خودکار عصبی که کنترل فعالیت های قلبی عروقی و غدد درون تراوا را به عهده دارد به وجود می آورد. همچنین این رویداد بر روی فعالیت های مغزی به ویژه بر روی بخش های پیشانی و گیجگاهی تاثیرگذار است.

محققان با استفاده از روش AI خشم ۳۰ مرد داوطلب را تحریک کردند. قبل و بلافاصله پس از تحریک خشم دانشمندان ضربان قلب و فشار خون عروقی داوطلبان را به همراه میزان تستسترون ، کورتیزول ، میزان فعالیت های نامتقارن مغز ، حالت های کلی ذهنی و تجربه فردی و ذهنی خشمگین شدن را در داوطلبان اندازه گیری کردند.

نتایج نشان دادند خشم تغییرات عمیقی را در حالات ذهنی داوطلب و عوامل سایکوبیولوژیکی ایجاد می کند. افزایش در ضربان قلب ، فشار خون ، تستسترون و کاهش در میزان تولید کورتیزول از نشانه های آشکار این رویداد است.

با این وجود با تمرکز بر روی فعالیت های نامتقارن در بخش های پیشین مغز می توان دریافت در هنگامی که احساسات در فرد به شدت تحریک می شوند ، دو مدل کاملا متناقض شکل می گیرند. مدل اول ، جاذبه احساسی نشان می دهد مناطق پیشین و چپ مغز با احساسات مثبت در ارتباط است در حالی که بخش راست بیشتر با احساسات منفی درگیر است.

مدل دوم یا مسیر انگیزشی بیانگر این موضوع است بخش پیشانی و چپ مغز با تجربه احساس برقراری رابطه نزدیک با دیگران در ارتباط است در حالی که منطقه مشابه در راست مغز به احساس جدایی دامن می زند. احساسات مثبت از قبیل شادی معمولا با محرکی برای نزدیک شدن به دیگران در ارتباط است و احساسات منفی از قبیل ترس یا اندوه با جدایی و دوری گزیدن.

با این حال عملکرد تمامی احساسات بر طبق این ارتباطات نیست. به گفته دانشمندان احساس خشم احساسی بی مانند است زیرا اغلب تجربه احساس منفی را در فرد به وجود می آورد اما محرک نزدیک شدن به دیگران را در انسان فعال می کند.

نتایج مطالعات نشان می دهد در هنگام خشم کارایی گوش راست بالاتر رفته و این نشانه ای بر فعالتر شدن نیمکره چپ مغز است. به بیانی دیگر زمانی که فردی عصبانی می شود واکنش های نامتقارن مغزی به واسطه نزدیک شدن به عامل اصلی انگیزش خشم شکل می گیرند و نه به واسطه منفی بودن این تحریک و عامل آن. به گفته محققان انسان به صورت طبیعی پس از عصبانیت خود را به عامل اصلی خشم خود نزدیک می کند تا آن را از سر راه بردارد.

این اولین مطالعه کلی است که بر روی احساسات و به ویژه بر روی احساس خشم متمرکز شده است تا تغییرات مختلف در عوامل روانشناسانه و بیولوژیکی را تحت تاثیر این احساسات در انسان تعیین و بررسی کند.