مایلز دیویس

مایلز دیویس (۱۹۲۶-۱۹۹۱) از نوازندگان معروف شیپور کلیددار (ترومپت) در سبک جاز است.
مایلز دیویس را باید بیش از یک موسیقیدان جاز دانست، او برای بسیاری از مردم - حتی آنان که تفاوت بی‌باپ …

مایلز دیویس (۱۹۲۶-۱۹۹۱) از نوازندگان معروف شیپور کلیددار (ترومپت) در سبک جاز است.

مایلز دیویس را باید بیش از یک موسیقیدان جاز دانست، او برای بسیاری از مردم - حتی آنان که تفاوت بی‌باپ را با فیوژن و دیگر سبکهای موسیقی جاز نمی‌دانند، - نماینده فرهنگ خاصی از موسیقی جاز است. وی نزد اغلب طرفداران موسیقی به عنوان نوازنده توانای ترومپت مشهور است اما نزد موسیقیدانان - بویژه جاز - بعنوان یک رهبر ارکستر و نیز یک آهنگساز بزرگ مشهور است.

نکته بارز در سبک موسیقی او استفاده از روشهای خاصی است که در بسط و توسعه ملودی به هنگام بداهه نوازی آنها را بکار می‌‌برده است، تکنیک‌هایی متفاوت با روشهای معمول و یا توالی آکوردهای استاندارد. امروزه بسیاری از بداهه نوازان بزرگ موسیقی جاز در گوشه و کنار دنیا ایده‌های کاری خود را از کارهای گروه دیویس گرفته اند.

با وجود آنکه تغییرات زیادی در سبک موسیقی مایلز در دوران زندگی اش روی داد، بسیاری از کارهای ساخته شده او امروزه جزء رپرتوآرهای استاندارد موسیقی جاز شناخته می‌شوند و در تمامی دانشگاهها و مراکز آموزش موسیقی آموزش داده می‌شوند، Nardis، Milestones و So What از جمله این کارها هستند.

تفاوت بارز در کیفیت ضبط کارهای استودیویی از دیگر نکات شاخص کارهای دیویس بود. او همواره در انتخاب افراد تیم ضبط وسواس و دقت خاصی بخرج می‌‌داد، در نهایت هم نتیجه کار از لحاظ کیفی کاملا" با ضبط‌های دیگران متفاوت بود، کارهایی مملو از خلاقیت و احساس.

توانایی پردازش او در بداهه‌نوازی آنقدر زیاد بود که پس از اجراهایی مانند Blue in Green از بیل ایوانس (Bill Evans) و یا Tune Up از ادی وینسن (Eddie Vinson) بسیاری از مردم، اینکارها را - به اشتباه - ساخته او پنداشتند. همچنین اجراهای جدید او از کارهایی مانند Bye Bye Black Bird یا On Green Dolphin Street و ... باعث شد تا اینکارها نیز جزو استانداردهای جاز شناخته شوند.

اشتباه نیست اگر او را بزرگترین تک‌نواز موسیقی جاز در دنیا بنامیم، تنها فردی که توانایی‌های خارق العاده‌ای در نواختن نغمه‌های پیچیده و ساده داشت. تلونیوس مانک (Thelonious Monke) و کانت بیسی (Count Basie) معتقد بودند که او همواره جلوی خود را برای اجرای ملودی‌های زیبا و پیچیده می‌گرفت چرا که در غیر اینصورت دیگر اعضای گروه توانایی همراهی پا به پای او را نداشتند و بسیاری از مردم از درک آن موسیقی عاجز بودند.

از دیگر ویژگی‌های کارهای مایلز دیویس می‌توان به توانایی او در استفاده از نت‌ها و سکوتها در تغییر رنگ و مد و نیز استفاده بسیار از سوردین نام برد، نتیجه این توانایی‌ها موسیقی‌ای گرم و غنی و بداهه نوازی‌ای صمیمی بود. در این ارتباط می‌توان به کارهایی چون Seven Steps to Heaven و یا Kind of Blue نام برد که امروزه جزو رپرتوآرهای هر هنرآموز موسیقی جاز است.