پنجشنبه, ۴ بهمن, ۱۴۰۳ / 23 January, 2025
۲۵فوریه سال ۱۸۷۰ ـ پیدایش پاپیولیسم
با تشکیل نشست انجمن « نارودنیکی » مرکب از اندیشمندان در فوریه سال ۱۸۷۰ در روسیه فرضیه « پاپیولیسم نوین » پا به عرصه وجود گذارد و به سرعت جهانگیر شد.
تفکری را « پاپیولیسم » گویند که در عین حال که بر منافع ملی و خصلت های فرهنگی تاکید دارد ، به موازات آن حامی عوام الناس و تامین حقوق و رفاه آنان است. بنا براین ، بر ضد امتیازات طبقات بالای جامعه است .
اصحاب این تفکر به شدت از رای اکثریت و قدرت ناشی از آن پشتیبانی می کنند . پس ، هوادار حل مسائل از طریق رفراندم هستند و بهترین وسیله رسانیدن پیام خود را به مخاطبان؛ برپاداشتن اجتماعات و انتشار اظهار نظرها و بیانات و سخنرانی ها و مصاحبه ها می دانند. به زعم انها ، اجتماعات باید دارای قطعنامه حاوی هدفها و خواستها باشدکه به تصویب جمع برسد که برگی است قاطع . به این سبب پاپیولیست ها طرفدار تماس مستقیم با مردم و تبلیغ مستقیم برنامه های خود هستند . در نظر آنان « مردم » یعنی « اکثریت » .
بیشتر «پاپیو لیستها » همانند انجمن « نارودنیکی » ۱۳۳ سال پیش معتقدند که دمکراسی برپایه الگوی دیگران « اصطلاحا : وارداتی » برای یک ملت فاجعه به بار می آورد ؛ لذا هر کشور با توجه به شرایط موجود آن باید دمکراسی خاص خود را داشته باشد.
پاپیولیستها « کاپیتالیسم » را رد می کنند و سوسیالیسم خالص را هم نمی پذیرند و از نوعی سوسیال دمکراسی جانبداری می کنند که برپایه سنتهای ملی طرح ریزی شده باشد.
الکساندر هرزن Herzen از پاپیولیستهای معروف گفته است : مارکسیسم ( سوسیالیسم خالص ) نمی تواند در یک جامعه عقب مانده پیاده شود . هر جامعه ، اگر بخواهد سوسیالیست شود، برای توفیق در آن باید برای خود سوسیالیسمی مطابق شرایط و ذهنیت مردم بسازد. اگر سوسیالیسم در جامعه ای که آمادگی هضم آن را ندارد پیاده شود به نوع دیگری از کاپیتالیسم و احیانا آنارشیسم منجر می شود. برای تکمیل بنای سوسیالیسم باید گام به گام پیش رفت و در برداشتن گامها دقت کرد . نمی شود پاره ای از پله ها را استثناء کرد و از روی آنها جهید.
تعاریف پاپیولیسم همانند سوسیال دمکراسی در هر جامعه ای متفاوت است و نمی توان گفت که این تفکر در قاره آمریکا همان است که در آفریقا وجود دارد. در بعضی کشورها مخصوصا در کشورهای آسیایی مفهوم « راه سوم » از آن استنباط می شود ایرادی که کارشناسان علوم سیاسی بر فرضیه « پاپیولیسم » وارد می آورند این است که توجه صرف به رای و خواست اکثریت ، بی اعتنایی به حقوق اقلیت است که نمی شود آنان را هم کنار گذارد و نادیده گرفت .
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست