موتلفه چهره‌یی هم‌تراز عسگراولادی ندارد

آقــای عسگـــــراولادی کهنه‌‌مرد عالم سیاست بود و به‌رغم اینکه ما با ایشان اختلاف نظر زیادی داشتیم، اما ایشان همواره برای ما قابل احترام و ارزشمند بودند.

آقــای عسگـــــراولادی کهنه‌‌مرد عالم سیاست بود و به‌رغم اینکه ما با ایشان اختلاف نظر زیادی داشتیم، اما ایشان همواره برای ما قابل احترام و ارزشمند بودند.عسگراولادی شخصیتی احترام‌برانگیز و دوست‌داشتنی داشت و علت آن بود که سیاست برایش شاخه‌یی از دیانت بود.به‌رغم اینکه وی در عرصه سیاست فعال و در رقابت‌های سیاسی جدی بود، هیچگاه اساس دیانت را در این عرصه از دست نداد و همین باعث شد در آخر عمر در شرایطی دنیای فانی را وداع کند که همه برای او احترام زیادی قائل بودند.وجه تمایز وی با سایر اعضای موتلفه اسلامی و ارتقای وی از دیگر اعضای حزب مذکور در همین نکته نهفته است که ایشان بود که به موتلفه اعتبار می‌داد و موتلفه جایگاه و موقعیتی برای او به ارمغان نیاورد.در حزب موتلفه کسی که در تراز با عسگراولادی و حتی با فاصله زیادی از ایشان باشد نیست که بتواند این جایگاه و موقعیت را داشته باشد.عسگراولادی همواره سیاست‌ورزی ر ا در قالب تشکیلات دنبال می‌کرد، اگرچه اولین گامش را در چارچوب هیات‌ها بنا کرد اما به تدریج هیات‌ها به حزبی به نام موتلفه اسلامی تبدیل شدند.

اگرچه افق برای احزاب در کشورمان خیلی روشن نیست اما ایشان برای کار حزبی ارزش قائل بودند ولو اینکه این کار سیاسی- حزبی را مخالفان او انجام دهند.ایشان به جنبه دیانتی که داشت در این اواخر رویکردی را از خود بروز داد که برای او اعتبار و ارزش بیشتری فراهم آورد.عسگراولادی به ندای وجدان خودش توجه کرد. این در شرایطی بود که افراد به لحاظ سیاسی نمی‌توانستند در مسیر انصاف حرکت کنند.از جمله این موارد اینکه ایشان هرگز راضی نشد به رغم همه جریانات همفکرش، میرحسین موسوی نخست‌وزیر امام و مهدی کروبی چهره سرشناس انقلابی را فتنه‌گر بخواند. همین هم باعث شد نزدیکانش از او فاصله بگیرند و در این مقوله از او دفاع نکنند، اما عسگراولادی ندای وجدان را فرو نخورد و با شجاعتی که داشت آن را ابراز داشت. ندای وجدان در همه وجود دارد اما این شجاعت و توفیق در کمتر کسی پیدا می‌شود.عسگراولادی دلسوز بود و حتی برای مخالفانش این دلسوزی را بروز می‌داد آن هم به گونه‌یی که مخاطبش این دلسوزی را درک و باور می‌کرد.

در همین باره خاطره‌یی که از ایشان در زمان ترور سعید حجاریان دارم را فراموش نمی‌کنم. یکی، دو روزی از ترور حجاریان می‌گذشت که مرحوم عسگراولادی به بیمارستان سینا آمدند و من هم آنجا بودم، ایشان با یک حالت خاصی حجاریان را که در کما بود مخاطب حرف‌هایش قرار داد که دلسوزی وی برای حجاریان بر همه حاضران آشکار شد.همچنین در شرایطی که همفکران آقای عسگراولادی اعضای حزب مشارکت اسلامی را آماج تهمت‌های ناروا قرار می‌دادند عسگراولادی به محمدرضا خاتمی دبیرکل مشارکت چندین نامه نوشت و از طریق نامه‌نگاری با مشارکت وارد گفت‌وگو شد.به خاطر مجموع این نکات و خصوصیات ویژه حبیب‌الله عسگراولادی است که وی برای اصلاح‌طلبان به‌رغم فاصله سیاسی زیادی که وجود دارد قابل احترام و ارزشمند بود.

علی شکوری‌راد