بیماریهای پر خطر ایدز وبا هپاتیت و

در حالی كه كشورهای پیشرفته جهان در طی چند دهه اخیر مشكل بیماریهای واگیردار را تا حد زیادی حل كرده و تمامی توان و امكانات خود را برای مبارزه با بیماریهای غیر واگیر منجمله بیمارهای قلبی – عروقی و سرطانها متمركز كرده بودند , ناگهان در سال ۱۹۸۱ میلادی ۱۳۶۰ شمسی نوعی بیماری عفونی در دنیا پیدا شد كه به سرعت درهمه نقاط جهان گسترش پیدا كرد و امید به ریشه كنی بیماریهای واگیردار را حتی در كشورهای پیشرفته تبدیل به یاس نمود

‏ در حالی كه كشورهای پیشرفته جهان در طی چند دهه اخیر مشكل بیماریهای واگیردار را تا حد زیادی حل كرده و تمامی توان و ‏امكانات خود را برای مبارزه با بیماریهای غیر واگیر منجمله بیمارهای قلبی – عروقی و سرطانها متمركز كرده بودند ، ناگهان در ‏سال ۱۹۸۱ میلادی (۱۳۶۰ شمسی ) نوعی بیماری عفونی در دنیا پیدا شد كه به سرعت درهمه نقاط جهان گسترش پیدا كرد و امید ‏به ریشه كنی بیماریهای واگیردار را حتی در كشورهای پیشرفته تبدیل به یاس نمود. این بیماری كه بصورت یك مشكل عمده ‏بهداشتی خود را نشان داد ایدز نام دارد . در این بیماری دستگاه دفاعی بدن شدیداًدچار اختلال می شود‍.

بیماری ایدز نوعی بیماری كشنده است كه، در همه كشورهای جهان، در گورههای سنی متفاوت ، نژادهای مختلف نه فقط در هم ‏جنس بازان بلكه در هر دو جنس مشاهده شده است و در واقع ایدز یك مشكل جهانی و به كشور و گروه خاصی اختصاص ندارد‎ .‎

عامل بیماری نوعی ویروس است كه مبداء اولیه آن كاملاً مشخص نیست‎ .‎ راههای عمده سرایت بیماری ایدز عبارتند از‎ :‎

تماسهای جنسی (جنس مخالف – هم جنس بازان )با افراد آلوده‎ ‎

تزریق خون و فراوردهای آلوده آن، استفاده از سرنگهای مشترك ، بخصوص در بین معتادان تزریقی و بكار بردن ابزار و وسایل ‏آلوده

انتقال از مادر آلوده به جنین

بطور كلی دو گروه سنی بیشتر گرفتار می شوند‎:‎

بالغین در سنین ۲۰تا ۴۵ سال‏

شیر خواران و نوزادان‎ ‎

مرگ و میر ناشی از ایدز در جوانان در كلیه كشورهای جهان بصورت یك مشكل خطر ناك در آمده است. حدود ۷۵تا ۹۰ درصد ‏آلوده به ویروس ایدز در گروه سنی ۲۰تا ۴۵سال كه سن تلاش و سازندگی و فعالیت اقتصادی است، اتفاق می افتد . افزایش میزان ‏مرگ و میر ناشی از آلودگی به ویروس ایدز و ابتلا به بیماری در جوانان و شیر خواران ، طول عمر بسیاری از كشورهای جهان ‏كاهش خواهد داد‎.‎

از آنجای كه ایدز یك مشكل بهداشتی نیست ،بلكه یك مشكل اجتماعی و فرهنگی است كه مسائل اقتصادی را نیز بدنبال دارد، لازم ‏است همه سازمانهای دولتی، غیر دولتی و مردم در امر كنترل و پیشگیری از بیماری با هم همكاری و مشاركت نمایند . از آنجایی كه ‏در حال حاضر واكسنی موثر و درمان اساسی برای بیماری وجود ندارد ، تنها راه مبارزه با ایدز ، پیشگیری از آلودگی است‎ .‎

‎ ‎هر چند بیماری ایدز در حال حاضر جزء مسایل حاد بهداشتی كشور ما نیست ، ولی افزایش موارد آلودگی و بیماری از سال ۱۳۶۶ ‏به بعد كه اولین مورد آن در كشور شناخته شد ، از این طرف و قرار گرفتن ایران در منطقه آسیا كه هر سال بطور فزاینده ای ‏مورد آن زیادتر می شود از طرفی دیگر ، ایجاب می نماید با بكارگیری راههای موثر پیشگیری ، از انفجار این آتش فشان خاموش ‏جلوگیری شود . خوشبختانه وجود اعتقادهای مذهبی و پای بندی خانواده های ایرانی به اصول و اخلاق اسلامی، خود یكی از راههای ‏موثر كنترل و پیشگیری از آلودگی و بیماری است‎ .‎

چون در بعضی از كشورهای جهان بواسطه نبود امكانات ، تشخیص آزمایشگاهی ایدز مقدور نیست ، وجود بعضی از علائم زیر در ‏بزرگسالان و كودكان ممكن است نشانه ای از ایدز باشد‎.‎

‎ ‎ایدز در افراد بالغ‎:‎

ایدز در شخص بالغ با وجود دست كم دو علامت اصلی ، همراه با حداقل یكی از نشانه های فرعی زیر مشخص می شود ، مشروط بر ‏اینكه برای نارسایی ایمنی و نقص دستگاه دفاعی بدن علت مشخص از قبیل سرطان ، سوء تغذیه شدید و یا سایر علل شناخته شده ‏وجود نداشته باشد‎.‎

علائم اصلی ایدز‏

كاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد‏

اسهال مزمن بیشتر از یك ماه

تبهای متناوب یا ثابت بیش از یك ماه

آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست،ولی سرانجام تقریباً بطور اجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود. ‏مقصود از آلودگی به ویروس ایدز این است كه ویروس وارد بدن انسان شده است ولی هنوز تغییراتی كه علائم بیماری را به بار ‏می آورد ، ایجاد نكرده است‎.‎

یكی از اولین راه های شناخت یك بیماری ، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر بیماری است . با این شناسایی میتوان از گسترش و ‏توسعه بیماری در مراحل اولیه جلوگیری نمود .علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است كه ‏الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود. این مراحل عبارتند از‎:‎

مرحله اول

عفونت حاد‎:‎

در اغلب موارد در صورتی كه تعداد كافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد،بزرگی ‏غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، كاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های ‏جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر میگردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت كاملی با نشانه های بسیاری ازبیماریهای دیگر دارد . ‏چون خود بخود ظرف یك تا دو هفته بهبودی حاصل میگردد ، كمتر اتفاق می افتد كه بیماری دراین دوره تشخیص داده شود‎.‎

‎ ‎بعلاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی كه نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲تا ۱۲ هفته و گاهی تا۱۶ ‏ماه طول می كشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلوده بوده و ممكن است سایرین را آلوده كند و متاسفانه به روشهای آزمایشگاهی ‏فعلی نمی توان بوجود آن پی برد‎.‎

---