بهترین دوست ترس!

بارها شنیده اید که می گویند سکوت علامت رضایت است ،اما آیا این سکوت رضایت آمیز در همه حال جنبه مثبت دارد؟ تصور کنید که فرزندتان در مقابل شما رفتاری بی ادبانه دارد، اما شما چیزی …

بارها شنیده اید که می گویند سکوت علامت رضایت است ،اما آیا این سکوت رضایت آمیز در همه حال جنبه مثبت دارد؟ تصور کنید که فرزندتان در مقابل شما رفتاری بی ادبانه دارد، اما شما چیزی نمی گویید؛ یا اینکه در محل کار، یکی از کارمندانتان اشتباه بزرگی مرتکب شده، اما شما چندان درگیر این نیستید که مسأله را به او گوشزد کنید.این کار ، تأیید با سکوت نام دارد.

بدیهی است که چنین برخوردی با اشتباهات و رفتارهای ناگوار دیگران نتایجی منفی به دنبال خواهد داشت، اما موضوع وقتی بیش از حد بد می شود که شما در مورد خودتان نیز از چنین شگردی بهره مند شوید.

کدام مسایل و مشکلات در زندگی تان وجود دارند که معمولاً به جای مقابله آگاهانه ، به آنها پشت کرده اید؟ شاید انرژی شما به خاطر کمبود تحرک و تغذیه نامناسب کم باشد، یا آنکه رابطه شما با همسر و شاید موقعیت حرفه ای تان رو به زوال می رود.

اگر در مورد خودتان نیز سکوت کنید، در واقع به ضمیر ناخود آگاهتان می گویید که استانداردهای فعلی زندگی تان قابل قبول هستند. پس ، از اینکه سال بعد از سال می گذرد و شما هنوز درگیر مسایل و مشکلات تکراری هستید، تعجب نکنید!

اگر می خواهید که نتایجی متفاوت به دست آورید، نباید خود را در سکوت تأیی کنید. شما باید خود را وادار به پذیرش معیارهای جدید کرده و هر زمان که این معیارها مورد بی احترامی قرار گرفته و یا نقض شوند، نارضایتی خود را به ضمیر آگاهتان ابراز نمایید.

الگوی قدیمی سکوت خود را با عدم رضایت و با صدای بلند بشکنید .اگر متوجه شدید که در حال پرخوری هستید، بلند بگویید:«خرس شکمو! معلوم هست داری چی کار می کنی؟» یا اگر این جملات با شخصیت تان جور در نمی آید، یک تذکر مودبانه به خودتان بدهید؛ «من نباید آن قدر بخورم، باید به فکر خودم باشم و به جای خوردن برم قد بزنم!»

به جای ساکت ماندن، حرفتان را بزنید. بگذارید نارضایتی شما با صدای بلند و واضح شنیده شود. بگذارید ضمیر ناخودآگاهتان متوجه شود که سکوت، راه حل مشکلات نیست و برای کمک به شما باید راه حل دیگری پیدا کند.

تأیید با سکوت یکی از بهترین دوستان ترس است و روش افراد ترسو برای پنهان کردن حقیقت به شمار می رود. گاهی مواجهه با حقیقت بسیار دردناک است ، اما اشکالی ندارد.هرکسی می تواند هر از گاهی کمی درد و ناراحتی را تحمل کند و در عوض در تاریکی گم نشود.

تأیید با سکوت تنها مشکلات شمارا به جایی خواهد رساند که برطرف کردنشان غیرممکن شود. شما نمی توانید مشکلی را که از تشخیص آن طفره رفته اید،حل کنید. خواه این مشکل یک شخص، خانواده ، گروه ، محل کار یا تعادل جهانی باشد.

اگر می خواهید چنین مسایلی را حل کنید، قبل از هر چیز باید آنها را به درون نور و به ضمیر خودآگاه خود بیاورید. در اینجاست که می توانید فکری برای برطرف کردنشان بکنید و اگر هم این مشکلات از دسته مسایل حل ناشدنی باشند، حداقل می توانید آنها را بپذیرید. پذیرفتن آگاهانه یک مشکل، بسیار برتر از تأیید آن در سکوت است.

منبع: نشریه ایرانیان شماره ۳۴