تواب دشت کربلا‌

و حسین همان است که فکر می‌کرد. مهربان و دلسوز و به او جواب می‌دهد “آری خدا تو به تو را می‌پذیرد ای حر پیاده شو” و او با کمال ادب از حبیبش می‌خواهد که سواره به سوی کوفیان برگردد و …

و حسین همان است که فکر می‌کرد. مهربان و دلسوز و به او جواب می‌دهد “آری خدا تو به تو را می‌پذیرد ای حر پیاده شو” و او با کمال ادب از حبیبش می‌خواهد که سواره به سوی کوفیان برگردد و آنها را به حق دعوت کند پس به سوی سپاه کوفه بر می‌گرد و این گونه سخن می‌گوید: “ای اهل کوفه مادرتان در سوگتان بگرید این بنده صالح خدا را خواندید و گفتید در راه تو جان خواهیم باخت ولی اینک شمشیرهای خود را بر او کشیده و او را از هر طرف احاطه کرده‌اید و نمی‌گذارید که در این سرزمین پهناور به جای دیگری برود. شما او و زنان و دخترانش را از نوشیدن آب منع می‌کنید در حالی که قوم یهود و نصاری از آن آب می‌نوشند و حتی بهائم در آن می‌غلطند و اینان از عطش به جان آمده‌اند. خدا در روز تشنگی شما را سیراب نگرداند” اما حتی میخ آهنین سخنان حر درون سنگ دل‌های کوفیان نمی‌رود و در جواب سخنان او با تیر بر او حمله‌ور می‌شوند.

پس به سوی امام برمی‌گردد و برادر و پسر و غلام خود را به سوی معرکه می‌‌فرستد و در راه دوست فدا می‌کند و خود آخرین خداحافظی را با عزیز زهرا(س) می‌کند و وارد میدان می‌شود در حالی که تیر مرگبارش فضا را می‌شکافد و هرکه در مقابل او می‌ایستد چند لحظه بعد وارد جهنم می‌شود تا آنکه کوفیان اسبش را پی می‌کنند و از هر سو بر او تیر می بارند و قسوره بن کنانه نیزه‌ای را در سینه او می‌کند. و تواب کربلا بر زمین می‌افتد و چقدر خوشحال می‌شود هنگامی که مولایش در آخرین لحظات عمرش با او این گونه نجوا می‌کند: “انت الحر کما سمئک امک وانت الحر فی ‌الدنیا و الاآخره” ای حر تو آزادی همان گونه که مادرت تو را حر نامید تو آزاد مردی هم در دنیا و هم در آخرت.

آیا حسین توبه او را قبول می‌کند؟ آیا حسین حاضر است نخستین کسی که راهش را در کربلا بست ببخشد؟ راستی با چه رویی می‌تواند به کودکان تشنه حسین نگاه بکند؟ اما هرچه باشد او حسین است. پسر پیامبری که مهربانترین انسان‌های روی زمین است او فرزند زهرای اطهر است.

پس حر بر خدای حسین توکل می‌کند و تشنگی‌ اسب رابهانه می‌کند و یکسره به سوی خیمه حسینی حرکت می‌کند در حالیکه تنش به شدت می‌لرزد و هنگامی که مهاجر ین اوس از او می‌پرسد: ای حر تو بزرگ پهلوانان کوفه‌ای این چه حالتی است که در تو می‌بینم؟ جواب می‌دهد: به خدا سوگند خود را در میان بهشت و جهنم می‌بینم به خدا قسم چیزی راجز بهشت بر نمی‌گزینم اگرچه مرا پاره پاره کرده و در آتش بسوزانند” اری حر هرگز بهشت حسین را بر جهنم یزید ترجیح نمی‌دهد حتی اگر بداند به دست این کوردلان کشته خواهد شد.

پس مولایش را زیارت می‌کند و این گونه سخن می‌گوید: “ای پسر رسول خدا جانم به فدایت من اولین کسی بودم که بر تو سخت گرفتم اما گمان نمی‌کردم این مردم با تو این گونه رفتار کنند به خدا قسم اگر می‌دانستم آنها با تو این چنین فتار می‌کنند هرگز دست به چنان کاری نمی‌زدم پس به درگاه خدای بزرگ توبه می‌کنم آیا توبه من پذیرفته می‌شود.

ای حر امروز در عاشورات می‌گویم درود برمادرت که تو را پرورد و حر نام کرد. و او چشم‌هایش را می‌بندد در حالی که تا قیامت همیشه حر است

السلام علیک یا حربن یزید بن ریاحی

افراشت ز مهر، بیرق یاری را

خوش برد به سر طریق دینداری را

شد حر و درید پرده ظلمت را

شد مست و سرود شعر بیداری را

(شعر از محمدعلی مجاهد)

منابع:

اللهوف - مقتل الحسین - خلاصه از زندگی امام حسین

آینه‌داران آفتاب قصه کربلا

علیرضا بهرامی