دوشنبه, ۱۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 3 February, 2025
نور الدین عبدالرحمن جامی
تاریخ و محل تولد :
سال۸۱۷ ه. ق - خرجرد جام
تاریخ و محل وفات :
۸۹۸ ه.ق - هرات
تخصص :
شاعر
آثار :
آثار جامی بالغ بر یکصد کتاب است ، مهمترین این تألیفات عبارتند از: - دیوان اشعار (شامل سه بخش: فاتح الشباب ، واسطه‌العقد، خاتمه الحیات) - هفت اورنگ ( به تقلید از خمسه نظامی شامل هفت بخش: سلسله الذهب، سلامان وابسال، تحفه الاحرار، سیحه الاحرار، یوسف و زلیخا، لیلی و مجنون، خرداد نامه‌اسکندری) - نفحات الانس - بهارستان - لوایح - اشعه اللمعات - تاریخ صوفیان و مذهب آنها - نقدالنصوص فی شرح نقش الفصوص ابن عربی - مناسک حج منظوم - مناقب جلال الدین رومی - منشأت
زندگی نامه :
نور الدین عبدالرحمن بن نظام الدین احمد بن محمد جامی ملقب به ابو البرکات ومتخلص به جامی از مشهورترین شعرای ایرانی قرن نهم هجری قمری است. وی در سال۸۱۷ ه. ق در خرجرد جام به دنیا آمد و در نوجوانی در هرات و سمرقند به فراگیری علوم مختلف پرداخت. جامی در جوانی سرودن شعر را آغاز کرد و به مناسبت مولد خویش و ارادت به شیخ الاسلام احمد جام، تخلص جامی را اختیار نمود. جامی علاوه بر شعر و شاعری در منطق، فلسفه، حکمت اشراق، ریاضی، طبیعیات‌و صرف و نحو نیز آگاهی داشت و چندی در طریق تصوف به سیر و سلوک پرداخت. وی‌سپس در هرات به خدمت سعد الدین کاشغری از مشایخ بزرگ تصوف و خواجه ناصرالدین عبدا... احرار درآمد و براثر مطالعه و تحقیق در عرفان و تصوف از بزرگان متصوفه ایران گشت. عبدالرحمن جامی بخشی از زمان شاهرخ و قسمت اعظم سلطنت سلطان حسین بایقرا را درک کرد وبا امیر علیشیر نوائی معاصر بود. وی پس از اقامت در هرات جز چندسفر کوتاه به مکه ،بغداد، دمشق و تبریز تمام عمر در همین شهر سکونت گزید و به سیر وسلوک پرداخت. جامی در طول زندگی خود مورد احترام سلاطین و بزرگان معاصر خود بود و سلطان‌حسین بایقرا که پادشاهی اهل ذوق ادبی بود و وزیر دانشمندش امیر علیشیر نوائی او راگرامی می‌داشتند ، بطوریکه امیر علیشیر پس از مرگ جامی کتاب (خمسه المتحیرین) را به‌یاد گار او برشته تحریر درآورد. سلطان محمد فاتح پادشاه عثمانی نیز به این شاعر احترام می‌گذاشت و حتی از او دعوت کرد به قسطنطنیه سفر کند که جامی این دعوت را نپذیرفت. عبدالرحمن جامی در فنون مختلف و علوم دینی و تاریخ و ادب از اساتید زمان خود بود و در شعر به سعدی و حافظ توجه داشت و از سبک نظامی پیروی می کرد. آثار ادبی جای این شاعر را در ردیف انوری، سعدی ،حافظ، خیام، فردوسی و مولانا قرار داده است و وی را می‌توان از آخرین شعرای صوفی ایرانی دانست که به سبک کلاسیک شعرمی‌سروداست. این عارف بزرگ در سال ۸۹۸ ه.ق در هرات در گذشت و طی تشییع جنازه ای باشکوه که سلطان حسین بایقرا شخصا در آن شرکت کرد به خاک سپرده شد.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست