برای من آب ندارد، برای تو که نان دارد!

برای من آب ندارد، برای تو که نان دارد!
نظیر: تو خربزه بخور به جالیز چه کار داری؟
”حاج میرزاآقاسی“ صدراعظم ”محمدشاه قاجار“ در حفر قنات‌ها و تهیهٔ توپ، بسیار تلاش می‌کرد. افزایش …

برای من آب ندارد، برای تو که نان دارد!

نظیر: تو خربزه بخور به جالیز چه کار داری؟

”حاج میرزاآقاسی“ صدراعظم ”محمدشاه قاجار“ در حفر قنات‌ها و تهیهٔ توپ، بسیار تلاش می‌کرد. افزایش تعداد توپ را موجب تقویت ارتش و حفر قنات را عامل اصلی توسعهٔ کشاورزی می‌دانست. او در وقت فراغت، به سراغ مقنیان می‌رفت و آنان را در حفر قنات تشویق می‌کرد.

روزی ”حاج میرزا آقاسی“ برای بازدید یکی از قنات‌ها رفته بود تا از عمق چاه و میزان آب آن، آگاهی حاصل کند.

سرمقنی به او اظهار داشت تاکنون به آبی نرسیده‌ایم و فکر نمی‌کنم در این چاه رگهٔ آبی وجود داشته باشد. حاجی گفت: ”به‌کار خود ادامه بدهید و ناامید نباشید“. چند روز بعد، دوباره حاجی به سراغ آن چاه رفت و از نتیجهٔ حفاری سؤال کرد. سرمقنی که به حُسن تشخیص خود اطمینان داشت، در جواب حاجی گفت: ”همان‌طور که پیش از این هم گفتم، کندن این چاه در این محل، بی‌حاصل است و به آب نخواهیم رسید“.

دفعهٔ سوم که حاجی برای بازدید رفت و از مقنی سؤال کرد، باز مقنی سربلند کرد و گفت: ”حضرت صدراعظم! باز تکرار می‌کنم: این چاه، آب ندارد و ما داریم برای کبوترهای خدا لانه می‌سازیم. صلاح در این است که از ادامهٔ حفاری در این منطقه خودداری شود“، اما گوش صدراعظم بدهکار نبود؛ با شنیدن این جمله از مقنی، ”میرزا آقاسی“ از کوره در رفت و فریاد زد: ”به توجه مربوط است که این زمین آب دارد یا ندارد؟ اگر برای من آب نداشته باشد، برای تو که نان دارد!“

منبع: ”فرهنگنامهٔ امثال و حکم ایران“ تلیف: ”امین خضرائی والد“

گردآورنده: فرزاد خضرائی